به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی یکتاپرس؛ در تقویم رسمی کشور روز ۱۲ اردیبهشت سالروز شهادت استاد مطهری، به پاس زحمات معلمین و بزرگداشت مقام آن عزیزان روز معلم نامگذاری شده است. در سال‌های گذشته در تمامی مدارس و موسسات علمی به مناسبت این روز، مراسم و جشنی با هدف گرامیداشت معلمین توسط مسئولین مدرسه و دانش آموزان برگزار می‌شد. در شریط فعلی و با وجود تعطیلی مدارس و حضور فعال دانش آموزان و معلمین در پلتفرم‌های آموزشی شایسته است، روز معلم مجازی را جایگزین جشن‌ها و مراسمات حضوری نمایند.
در تمامی جوامع بشری معلمین نقش و جایگاه ویژه‌ای در آموزش، پرورش و تربیت افکار و اندیشه‌ی نسل‌های بعد از خود دارند و پایه گذار تحولات و تغییرات شگرف و سازنده در ابعاد مختلف جامعه در آینده هستند. ارزش نهادن به شان و مقام معلم از کوچکترین کار‌هایی است که به منزله‌ی سپاسگذاری از آن‌ها می‌توان انجام داد و قدردان زحمات آن عزیزان شد.
اهمیت کار تعلیم و تربیت و معلمى به اندازه‌اى است که ساختن و هدایت یک فرد مساوى زنده کردن همه افراد جامعه است. حال سوالی که پیش می‌آید آن است که آیا معلمی که ماه‌ها است حقوقی دریافت نکرده قادر است وظایف خود را در این بحران اقتصادی به درستی انجام دهد؟ آیا دانش‌آموزان که آینده سازان کشور ما هستند آسیب نخواهند دید؟
معلمان با سابقه یکسان و ساعت کاری مشخص حقوق‌های متفاوتی را دریافت می‌کنند و حتی در این زمینه شفاف‌سازی نشده است. حقوق یک معلم قراردادی بین ۱ میلیون و ششصد تا ۱ میلیون و هشتصد است البته برای بقیه معلمان استخدامی هم به این صورت است و حقوق بسیار کمی را می‌گیرند؛ که حتی این حقوق فاصله زیادی با حقوق کارگران زحمت‌کش دارد، رسیدن به خط فقر رویایی دست نیافتنی است و ما سال‌هاست که در زیر خط فقر زندگی می‌کنیم و شاید این فاصله زیاد باعث شده است که توسط مسئولین دیده نشویم. تفاوت حقوق بین معلمان بدون تفاوت عملکرد باعث دلسرد شدن این قشر فرهنگی شده است.
با اینکه بار‌ها از معلمی به عنوان شغل انبیا نام برده شده، اما میزان درآمد آن‌ها که نقش مهمی در اثرگذاری آموزشی، تربیتی و فرهنگی آن‌ها دارد، همواره مورد غفلت قرار گرفته و توقع افزایش مداوم کیفیت آموزشی، آن هم در تنگنا‌های معیشتی روزافزون توقع بجایی از پاسداران واقعی «ن و القلم و مایسطرون» نیست.
یکی از مشکلات مهم بازنشستگان اختلاف قابل توجه حقوق و دستمزد آن‌ها با سایر باز نشسته‌هاست و با وجود اینکه ۱۲ سال از تصویب شدن قانون یکسان‌سازی حقوق پایه به بازنشستگان کشوری می‌گذرد، همچنان دولت تمایلی به اجرای آن ندارد.
فقدان امنیت شغلی برای حق‌التدریسی‌ها
سال‌هاست که آموزش و پرورش برای مرتفع کردن خلأء‌های ناشی از نیروی انسانی از معلمان حق التدریس استفاده می‌کند که این دسته از فرهنگیان هم با مشکلات عدیده بودجه‌ای به ویژه در حوزه پرداخت دستمزد روبه‌رو هستند.
فقدان امنیت شغلی مهم‌ترین چالش پیش روی این گروه است. متأسفانه حقوق و دستمزد معلمان حق التدریسی در مقایسه با مدرک، میزان تحصیلات و مهارت بسیار کم است و جالب اینکه همین میزان حقوق اندک هم پس از ماه‌ها انتظار به معلمان حق التدریس پرداخت می‌شود.
هماهنگ نبودن ساعات تدریس و میزان بیمه را از دیگر معضلات این گروه از فرهنگیان می‌باشد و با اینکه در حیطه دستمزد و بیمه نیروهای آزاد و سرباز معلم‌ها توجه کافی وجود ندارد، اما هنوز بخش قابل توجهی از نیروهای حق التدریسی از نعمت حقوق مناسب و به موقع و بیمه محروم هستند؛ به همین خاطر از متولیان امر انتظار می‌رود که توجه کامل برای انعکاس و رفع این مشکلات را به خرج دهند.
انتهای پیام/
