آموزش دوچرخه سواری به کودک

به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، دوچرخه سواری یک ورزش تمام عیار و یک تفریح لذت بخش برای کودکان است. وقت کافی، مکانی امن و تشویق فراوان کودک، تنها چیزهایی ست که برای آموزش دوچرخه سواری به فرزندتان نیاز دارید است.در بیشتر موارد، بچه ها به تنهایی و به طور ذاتی نحوه استفاده از دوچرخه ی بدون رکاب را می فهمند. اما لازم است که در این بین آموزش های لازم به او داده شود. فراموش نکنید که دوچرخه سواری را بعنوان یک تفریح شاد و مفرح به فرزندتان معرفی کنید نه یک اجبار.

در ابتدا به چند نکته کلی برای آموزش دوچرخه سواری به کودک توجه کنید:

اعتماد به نفس کودک را تقویت کنید تا به موفقیت او کمک کنید.

صبور باشید و سعی نکنید روند رکاب زدن را سریعا به کودک بیاموزید تمرین و استراحت در این مرحله لازم است.

 به علائم خستگی کودک توجه کنید در این مرحله دوچرخه سواری را متوقف کنید.

نحوه یادگیری در هر کودک متفاوت است به یاد داشته باشید و توجه کنید کودک با چه روشی سازگاری بهتر دارد.

مطمئن شوید که دوچرخه کودک متناسب اوست 

پیدا کردن دوچرخه ای متناسب با کودک بسیار مهم است. او باید هنگام سوار شدن بر دوچرخه به راحتی بایستد. از تصور این که فرزند شما درحال رشد است و باید دوچرخه ای بزرگتر خریداری کنید پرهیز کنید زیرا در آن صورت کنترل کودک دشوار خواهد بود. میزان دسترسی کودک را از صندلی به میله فرمان کنترل کنید. کودک باید بدون خم شدن زیاد به جلو به میله فرمان دسترسی داشته باشد. اگر دوچرخه دارای ترمز دستی است کودک باید آن را به راحتی گرفته و فشار دهد.

آماده سازی کودک برای آموزش

این روش از آموزش با استفاده از دوچرخه تعادلی صورت می گیرد. بطور کلی کودکانی که با دوچرخه تعادلی آموزش را شروع می کنند یادگیری آسان و راحتی خواهند داشت. دوچرخه های تعادلی طوری طراحی شده اند که کودک بتواند تعادل خود را حفظ کند علاوه بر این که برای او متناسب باشد.

مراحل آموزش دوچرخه سواری به کودکان شامل 4 مرحله ی زیر است:

ایستادن و راه رفتن

 نشستن و راه رفتن

 نشستن، دویدن و حفظ تعادل

 نشستن، دویدن و بلند کردن پاها از روی زمین

کودکان 18 ماه تا 3 سال هنگام شروع یادگیری دوچرخه سواری، معمولاً بالای چارچوب دوچرخه می ایستند و راه می روند. کودکان در این سن معمولا سعی نمی کنند روی زین دوچرخه بنشینند و اغلب در مقابل انجام اینکار مقاومت می کنند. بعضی از بچه ها بیشتر راه می روند و برخی دیگر تنها چند قدم به جلو می روند.

مدت زمان این مرحله می تواند بسیار متفاوت باشد، اما تقریباً برای همه ی کودکان، طولانی ترین مرحله یادگیری خواهد بود. بعضی از بچه ها در اولین روزهای دوچرخه سواری، نشستن و راندن دوچرخه را یاد می گیرند درحالیکه راحت نشستن روی زین دوچرخه برای برخی دیگر از بچه ها ممکن است تا چند ماه طول بکشد. به طور کلی هرچه کودک کوچکتر باشد، مرحله ایستادن و راه رفتن طولانی تر می شود.

 سرانجام بچه ها یاد می گیرند که روی زین دوچرخه بنشینند اما در این مرحله نیز کودک همچنان به راه رفتن خود با دوچرخه ادامه می دهد. در این مرحله کودک می تواند کم کم لذت دوچرخه سواری را احساس کند.

هرچه کودک کوچکتر یا ترسوتر باشد، مرحله “نشستن و راه رفتن” بیشتر طول می کشد. اما همین که کودک نشستن روی زین و حرکت همزمان را یاد گرفت، سعی می کند بجای راه رفتن، بدود. در نتیجه به محض تسلط بر نشستن و راه رفتن، بچه ها خیلی زود به مرحله بعدی یعنی مرحله ی “نشستن و دویدن” می رسند.

در این مرحله همراه کردن کودک با دیگر کودکانی که در حال دوچرخه سواری هستند، بسیار مفید است. کودک با دیدن بچه های دیگر که با خوشحالی دوچرخه سواری می کنند، متوجه می شود که دوچرخه ها واقعاً سرگرم کننده هستند! بچه هایی که شخصیت های رقابتی دارند هم سعی می کنند که از بچه های دیگر جلو بزنند. همین امر به آنها کمک می کند تا به مرحله “نشستن و دویدن” برسند.

در این مرحله بچه ها یاد می گیرند که با دوچرخه بدوند و همزمان تعادل خود را حفظ کنند. اکثر بچه ها خود به خود وارد این مرحله می شوند، اما اگر به راهنمایی احتیاج دارند و فرصتی برای حضور در کنار دیگر کودکان دوچرخه سوار ندارند، می توانید از کلیپ های مختلفی که در YouTube به اشتراک گذاشته می شود، استفاده کنید.

مرحله 3 کوتاهترین مرحله یادگیری است. هنگامی که بچه ها دویدن را یاد می گیرند، به راحتی به سمت بلند کردن پاها از زمین پیش می روند. بچه های ماجراجو به سرعت از این مرحله عبور می کنند (گاهی اوقات در عرض یک روز!)، در حالی که این ممکن است برای بچه های ترسو چند هفته طول بکشد.

در آخرین مرحله کودک بر دوچرخه ی بدون رکاب خود تسلط کامل پیدا می کند. فرزند شما در این مرحله آخرین و مهیج ترین قسمت سواری را تجربه می کند. بلند کردن پاها از زمین و سر خوردن، برای اکثر بچه ها یک گام طبیعی است و آنها به تنهایی وارد این مرحله می شوند.

در مرحله نهایی دوچرخه سواری تعادلی، همه چیز ممکن است زیرا کودک شما اکنون تسلط کامل پیدا کرده است و می تواند از پارک های اسکیت و مناطق سرازیری گرفته تا پیست دوچرخه سواری و بطور کلی در هر مکانی که دوست دارد، بازی کند و با دوچرخه تعادلی خود هر کاری انجام دهد.

به کودک یاد دهید که با استفاده از پاهای خود، ترمز کند

یادگیری نحوه ی ترمز کردن بخصوص در دو مرحله آخر دوچرخه سواری حیاتی است. بچه ها ذاتاً می دانند که برای متوقف کردن دوچرخه باید از پاهایشان استفاده کنند. آنها معمولاً با استفاده از تمام پای خود برای ترمز کردن استفاده می کنند.

با این حال برخی از بچه ها می خواهند با کمک انگشتان پا، دوچرخه را متوقف کنند (بصورتیکه پاهایشان پشت سر آنها قرار می گیرد). اگرچه کشیدن انگشتان پا روی زمین به کودک کمک می کند تا متوقف شود اما معمولاً باعث آسیب به کفش ها و در مواقع شدید، انگشتان پا می شود. به این ترتیب کودک را تشویق کنید که برای ترمز گرفتن، کل کف پاها را روی زمین قرار دهند و به این ترتیب عمر كفش های خود را نیز افزایش دهند. استفاده از کفش های جلو باز در زمان دوچرخه سواری کودک توصیه نمی شود!

یادگیری دوچرخه سواری با رکاب 

 هنگامی که کودک با دوچرخه تعادلی توانست حرکت کند و مهارت های لازم را به دست آورد وقت آن است که رکاب های دوچرخه را متصل کنید اما همچنان صندلی دوچرخه را در وضعیت پایین نگه دارید تا کودک کنترل توقف دوچرخه را بر دست گیرد. 

انتهای پیام/