به گزارش گروه سیاسی یکتاپرس، احمد وحیدی وزیر کشور و جانشین فرماندهی کل نیروهای مسلح در امور نیروی انتظامی با حضور در منزل سرتیپ شهید بهرام آریا فر که در سال ۱۳۷۴ به شهادت رسید، با خانواده این شهید گرانقدر ناجا دیدار کرد.
وزیر کشور در این دیدار پس از استماع خاطرات خانواده شهید و گزارش مدیر کل امور ایثارگران ناجا از سوابق خدمت و نحوه شهادت سرتیپ بهرام آریا فر مدیر کل اسبق عملیات نیروی انتظامی، نحوه شهادت این شهید عزیز را درس آموز دانست و گفت: شهادت این دلاور قهرمان پس از ۳ روز تشنگی تأسی عملی وی به سید شهیدان عالم است و برای همه ما درس آموز و حاوی پیام است.
وزیر کشور با اشاره به محتوای وصیت نامه شهید که در سخت ترین شرایط جسمانی در اوج تشنگی و صدمات بدنی وی نوشته شده است گفت: شهید آریا فر در لحظه شهادت در اوج ایمان و ادراک قرار داشته است و به کلی از تعلقات مادی منصرف بوده است.
دکتر وحیدی با اشاره به خاطرات ارزشمند مطرح شده در این دیدار از سوی همسر و فرزند شهید، ضمن تاکید بر اثر گذاری پیام های زندگی شخصی و خدمتی شهدا، خواستار ثبت خاطرات خانواده شهدای ناجا شد.
سرتیپ شهید «بهرام آریافر »در بهمن ماه سال ۱۳۲۶ دریکی از روستاهای اطراف شهرستان «تویسرکان» از توابع استان «همدان »چشم به جهان گشود و در مردادماه سال ۱۳۷۴ به همراه سه دلاور دیگر از نیروی انتظامی، در حال شناسایی مناطق مرزی و کویر کرمان، در پی سانحه سقوط چرخ بال ۱۵۱۱ هواناجا پس از ۳ روز تشنگی و تلاش برای نجات همراهان خویش تا آخرین نفس، شجاعانه و عاشقانه به ملکوت پرواز نمود.
در فرازی از وصیت نامه شهید آریا فر آمده است: با درود و سلام به تمامی فرستادگان خدا، از آدم تا خاتم، محمد بن عبدالله(ص) و با سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (قدس سره) و با آرزوی طول عمر برای رهبر انقلاب، حضرت آیت ا... خامنه ای (روحی له الفداه). از بدو شروع جنگ تحمیلی در جبهه های مختلف خرمشهر، آبادان، دهلران، مریوان، بانه و سقز در مسئولیت های مختلف برای پاسداری از انقلاب اسلامی و پایداری دین خدا فعالیت نموده ام و اکنون در زمان بررسی منطقه ی عملیاتی کرمان با هلیکوپتر ۱۵۱۱ سانحه دیده و در آخرین سنگر مدیر کل عملیات نظامی می باشم. از تمام همکاران، همرزمان، فرزندان و برادرانم انتظار دارم سنگر دفاع از اسلام را خالی نکنند.
زندگینامه کامل شهید؛ سرتیپ بهرام آریافر
سرتیپ شهید «بهرام آریافر »در بهمن ماه سال ۱۳۲۶ دریکی از روستاهای اطراف شهرستان «تویسرکان» از توابع استان «همدان »چشم به جهان گشود.
وی تحصیلات ابتدایی را در همان بخش به پایان رسانده و تا سال دوم دبیرستان در شهرستان« تویسرکان» ادامه تحصیل داده وپس از ان به جهت علاقه خاص به رشته ریاضی برای ادامه تحصیل به شهرستان« همدان» رفته و موفق به اخذ دیپلم شد.
با شرکت در آزمون ورودی دانشکده افسری ارتش و پذیرفته شدن در ازآزمون از سال ۱۳۴۹ وارد دانشکده افسری شد.
پس از طی دوران دانشکده در تاریخ ۲۳-۲-۱۳۵۲ فارغ التحصیل و بلافاصله جهت طی دوره مقدماتی- تکاوری و رنجر به دانشکده «شیراز »اعزام شد.
پس از طی موفقیت آمیز دوره رنجر در تاریخ ۱-۸-۱۳۵۳ به صورت داوطلب از ارتش به ژاندارمری انتقال و در آموزشگاه افسری به عنوان فرمانده دسته مشغول خدمت شد. پس از گذشت یک سال به عنوان فرمانده یکی از گروهانهای آموزشگاه افسری به ادامه خدمت پرداخت. در سال ۱۳۵۶ ازدواج نموده و در تاریخ ۲۳-۵-۱۳۵۷ به هنگ مستقل ۲۸ بوشهر منتقل شد. به مدت دو ماه سرپرستی آموزشگاه درجه داری بوشهر را عهده دار بوده و پس از آن به پیشنهاد فرمانده هنگ به سمت فرمانده گروهان قضایی خورموج منصوب شد.
وی تا تاریخ ۱۸-۱-۱۳۵۸ فرمانده گروهان خورموج بود و پس از سرپرستی سه ماهه آموزشگاه گروهبانی بوشهر و راه اندازی آن پس از انقلاب اسلامی بنا به پیشنهاد (شورای پرسنلی) به عنوان مرزبان درجه ۲ وفرمانده گروهان ژاندارمری کنگان بوشهر مشغول به کار شد. در تاریخ ۱۵-۵-۱۳۵۸ با حفظ سمت فرمانده گروهان کنگان به دلیل شهادت فرمانده پاسگاه جم که در مجاورت گروهان کنگان و تحت امر گروهان دیگری بود به فرماندهی آن پاسگاه منصوب و به دلیل دستگیری اشرار به شش ماه ارشدیت مفتخر گردید.
در تاریخ ۱۰-۷-۱۳۵۸ به دلیل بروز ناامنی در استان کردستان و آذربایجان غربی داوطلبانه به ناحیه آذربایجان غربی اعزام و در تاریخ ۱۶-۹-۱۳۵۸ با اتمام ماموریت به بوشهر بازگشت.
وی همچنین در تاریخ ۱-۱-۱۳۵۹ به درجه سروانی مفتخر و از تاریخ ۱-۲-۱۳۵۹ به سمت فرمانده گروهان دلوار منصوب شد.
به محض شروع جنگ تحمیلی داوطلبانه در راس یک واحد ۴۴ نفره به خرمشهر عزیمت نمود که به دلیل رشادت در جبهه های آبادان و خرمشهر به یک درجه ارشدیت مفتخر و در تاریخ ۲۴-۷-۱۳۵۹ به درجه سر گردی نائل شد. در طی مدت حضور در آبادان فرماندهی گردان های ۳۰۱-۳۰۲-۳۰۳ (خسروآباد) را به تناوب عهده دار بود و در تمام عملیات این محور شرکت فعالانه نموده پنج بار مجروح شد. در تاریخ ۱۲-۱۱-۱۳۶۰ و پس از طی یک دوره مجروحیت و جانبازی به ناحیه کرمانشاه منتقل شد.
پس از طی دوره ی دو ساله فرماندهی مرکز آموزش سراب نیلوفر کرمانشاه ،به عنوان فرمانده هنگ مرزی پاوه و پس از آن هنگ مرزی دهلران منصوب شد.
این افسر شجاع، در سال ۱۳۶۵ به فرماندهی مرکز آموزش جهرم انتخاب و مشغول به خدمت بود. در اسفند ماه ۱۳۶۶ به ناحیه کردستان منتقل و به عنوان معاون عملیاتی و امور مرزی ناحیه مشغول به خدمت شد. در طی مدت حضور در کردستان که به مدت چهار سال به طول انجامید در اکثر عملیات یگانهای تحت امر شرکت داشت . از شاخص ترین آنها عملیات دره شیلر- سور کوه- مولان آباد و… بوده است.
پس از ادغام نیروی انتظامی به ستاد ناجا منتقل و در دانشکده افسری ناجا با پذیرفته شد و در تاریخ ۲۳-۲-۱۳۷۴ با موفقیت دوره را به پایان برد.
شهید آریافر پس از اتمام دانشکده فرماندهی ستاد به سمت مدیر کل عملیاتی نیروی انتظامی منصوب شد.
امیر سرتیپ بهرام آریافر در تاریخ بیستم تیرماه سال ۱۳۷۴ به همراه سه دلاور دیگر از نیروی انتظامی برای شناسایی به مناطق مرزی و کویر کرمان اعزام گشت. چرخ بال ۱۵۱۱ هواناجا سقوط کرد و سرنشینانش به امید یافتن روزنه ای از زندگی در بیابان طی طریق کردند.
تشنگی، به دلاور مردان نستوه غلبه کرد. آریا فر که برای نجات همراهان خویش تا آخرین نفس در تلاش بود، شجاعانه و عاشقانه به ملکوت پرواز نمود. دوم مرداد ماه سال ۱۳۷۴ ایران دلاور مردی را از دست داد که لباس رزمش لرزه به اندام خصم می انداخت.
هفتاد و دو روز بعد جستجو گران پیکر پاکش را که با لباس مقدس نیروی انتظامی بر خاک تشنه کویر آرمیده بود به خانواده عزیزش بازگرداندند.
انتهای پیام/
