گروه سیاسی: سعید حجاریان در یادداشتی با عنوان «رئیس‌جمهوری بی‌سرنوشت»، مدعی شده است رئیس‌جمهور آینده وضع کشور را نابسامان‌تر می‌کند و وضع مردم بدتر از قبل خواهد شد. این ادعای حجاریان با نشانه گذاری هایی از دولت های منتخب بعد از بنی صدر و شهید رجایی ادامه پیدا می کند. بطوریکه از نظر آقای حجاریان در سال ۱۴۰۰ هر آنکه به صحنه بیاید و جانشین روحانی شود احتمالاً از میان جوان‌ترها خواهد بود؛ فردی که انقلاب را ندیده و فاقد تجربه و تیم و سرمایه است.
یکتا پرس، پس با توجه به این ویژگی ها، رییس جمهور آینده از مزیت‌های نسبی اعم از حمایت رهبری(دولت آیت‌الله خامنه‌ای)، تیم سازندگی(دولت آقای هاشمی)، گفتمان(دولت آقای خاتمی)، ثروت بادآورده(دولت آقای احمدی‌نژاد) و تیم مذاکره‌کننده(دولت آقای روحانی)، بی‌بهره است.
1- این ادعای آقای تئوریسین در حالی مطرح شده است که انفعال دستگاه فکری و فیزیکی جریان اصلاحات و میانه رو دیگر توان بسیج عمومی – اجتماعی را ندارند و به علاوه اینکه آنها بدلیل در اختیار نداشتن چهره خاص یا کاراکتر ویژه برای شرکت در انتخابات در جذب افکار عمومی و کسب اعتماد آنها، بازی های انتخاباتی را با هدف تزریق ناامیدی اجتماعی – سیاسی کلید زده اند.
2- آقای حجاریان در بخشی از یادداشت خود ضمن اشاره به این موضوع که رییس جمهور آینده از نسل اولی ها نیست، درصدد ارزش گذاری های بی مورد میان شاخص های انقلابی است. در واقع باور به تفاوت میان نسل اول با نسل دوم و ... از سوی آقای حجاریان برگرفته از مکتب برترپنداری و خود عالم پنداری ایشان و اذناب فکری آنها در عالم سیاست و قدرت در زیر پرچم انقلاب است که درصدد گستراندن آن به بخش ها و حوزه های دیگر هستند.
3- ایشان در حالی از بدتر شدن اوضاع و شرایط سخن می گوید که انگار اکنون همه چیز گل و بلبل است و مردم توانی دارند، که رییس جمهور آینده آنها را ناتوان کند. به عبارت بهتر جناب نظریه پرداز بیش از آنکه نگران آینده مردم باشد نگران موفقیت هایی است که رییس جمهور آینده می تواند بدست آورد. بطوریکه با انجام موفق طرح و برنامه های رفع مشکلات و موانع معیشتی – اقتصادی، می تواند جریان سیاسی منتسب به آنها را به طور فیزیکی از اذهان عمومی و صحنه سیاسی ایران حذف کند.
4- ایشان در جای دیگر از نوشته خود، به این موضوع اشاره کرده اند که رییس جمهور آینده مزیت های روسای جمهور دیگر را ندارد و بعید می داند رهبری حاضر باشد برای ایشان هزینه های مبتنی بر حمایت معنوی بکند. اولاً اینکه باید به ایشان گفت که رهبر انقلاب راه حل برون رفت از شرایط موجود را در ماه های پیش ورود نیروهای جوان انقلابی اعلام کرده اند و به علاوه اینکه اعتقاد رهبر انقلاب به افراد جوان همیشه مورد تأکید گروه های مختلف سیاسی بوده است و اگر کم کاری هایی در این باره صورت گرفته است را باید متوجه متولیانی بدانند که باور به پیرسالاری دارند و از مبانی تکنوکراتیک به جای ارزش های انقلابی سخن می گویند. مضافاً اینکه چرا جناب حجاریان از موضع رهبر انقلاب مدعی هستند که ایشان حاضر به هزینه حمایت نیست؟ در واقع آنچه آشکار است و نیاز به توضیح ندارد این است که رهبر انقلاب در طول این سال ها همواره از دولت ها و دستاوردهای آنها حمایت کرده و در مواردی که کوتاهی و قصور هم اتفاق افتاده است به حکم زعیم، هادی، راهبر و حافظ اموال و منافع ملی – عمومی، تذکرها را گوشزد کرده اند. پس میزان برای رهبر انقلاب کارآمدی، خدمتگزاری و انجام وظایف و مسئولیت ها به نحو احسن است نه سابقه سیاسی و اداری و یا ریش سفیدی آن فرد یا افراد.
5- در جای دیگر ایشان ادعا می کند که رییس جمهور آینده پشتوانه مردمی نخواهد داشت. باید ایشان را بر این امر آگاه کرد که اگر جامعه امروز در وضعیتی از بی تفاوتی نسبت به آینده سیاسی به سر می برد بطوریکه احتمال مشارکت در انتخابات نیز کم تخمین زده می شود، نتیجه عملکرد دولتی است که شما و همفکران شما سنگ آن را به سینه می زدید و با بدترین ابزار یعنی تخریب رقبایشان، به جمع آوری رأی برای ایشان همت گماردید.
6- بالاخره اینکه با شرایط اسفناکی که آقای حجاریان ترسیم می کند که در انتظار رییس جمهور آینده ایران است، این پرسش را باید از ایشان پرسید که چرا به مجمع دوستان اصلاح طلب خود توصیه نمی کند به دنبال معرفی نامزد نباشند؟ باید در پاسخ به اظهارات انتزاعی ایشان که خارج از هرگونه واقع نگری است گفت، از آینده نترسید، آینده را جوانان انقلابی خواهند ساخت نه تکنوکرات ها و احزابی که در طول این سال ها کشور را به این وضعیت کشانده اند.
