سعید صدرمحمدی هنرمندی است صمیمی و مهربان و فروتن. به قول خودش کمی شاعر و گاهی مجری. متولد اول شهریور سال 1363 در تهران و فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد روابط عمومی ـ امور رسانه و مدرس کارگروه های مجری گری در تلویزیون و صحنه (استیج)
صدرمحمدی قبل از اینکه وارد دنیای مجریگری و گویندگی شود به خاطر ذوق و قریحه نویسندگی که از خانواده پدری به ارث برده بود به طور ناخواسته قلم به دست گرفت و از دوران نوجوانی در محافل ادبی تهران حضوری چشمگیری از خود نشان داد. در طول این سال ها کم کم اجرای محافل کوچک ادبی و شب شعرها را برعهده گرفت و بعدها با گذراندن دوره های مجری گری، گویندگی و همینطور تئاتر برای اولین بار در سال 1388 با برنامه صبحانه از شبکه تهران فعالیت خود را به طوری جدی در تلویزیون به عنوان مجری آغاز کرد. او در این سال ها با گرفتن تاییدیه از کمیته مجریان جزو مجریان برنامه های زنده و گفتگو محور تلویزیون شد و در برنامه هایی با رویکرد اجتماعی و هنری گفتگوهایی موفق و پرمخاطبی را با چهره های شاخص از خود به جا گذاشت.
سعید صدرمحمدی به خاطر داشتن قریحه شاعری و نویسندگی معمولاً با عنوان «مجری مولف» در برنامه های زنده و گفتگو محور دیده شده و از همین خاطر همیشه پلاتوهایی که برای اجراهایش می نویسد برای مخاطب جالب و جذاب می باشد. تکیه کلام «وقتمون دلتنگه» برای اعلان کافی نبودن زمان برنامه از جمله ادبیات خاص این مجری جوان و موفق تلویزیون است.
صدرمحمدی تا کنون سوابق پربار و درخشانی را در عرصه رسانه داشته و جزو هنرمندان فعال و موفق عرصه مجری گری و گویندگی ایران بوده است. وی همچنین نویسنده کتابهای« لهجه ی تو را گرفته ام » مجموعه شعر سپید و «در مقابل چشم سیاه دوربین»با موضوع گزارشگری و مجریگری در تلویزیون و صحنه نیز می باشد
در ابتدای گفتگو برای ما از سوابق مجری گری تان توضیح می دهید؟: بله، حتما.
* مجری برنامه « راه آرامش » – شبکه دو سیما
* مجری گزارشگر ویژه برنامه های شبکه دو سیما
* مجری برنامه زنده « ویژه برنامۀ محرم » – شبکه دو سیما
* مجری برنامه « صبحانه » – شبكه تهران
* مجری برنامۀ « ردپای هنر » – شبکه تهران
* مجری ويژه برنامه های « در استان » – شبکۀ تهران
* مجری برنامه زنده « به خانه برمیگردیم » – شبکۀ تهران
* مجری برنامه زنده « هفت ترانه » – شبکه شما
*مجری برنامه زنده « باران »- شبکه معارف اسلامی
* مجری برنامه زنده « کتاب و کتاب خوانی»- شبکه چهار سیما
* مجری برنامه زنده « تسبیح » – شبکه جهانی جام جم
* مجری برنامه زنده « ایران ما » – شبکۀ جهانی جام جم
* مجری برنامه زنده « ایرانی سلام » – شبکه جهانی جام جم
* مجری برنامه زنده « آفتاب مهربانی » – شبکه جهانی جام جم
* مجری برنامه زنده « اینجا ایران است » – شبکه جهانی جام جم
* مجری گزارشگر برنامۀ زنده « کوچه پسکوچه های ایران » – شبکه جهانی جام جم
غیر از مجری گری از دیگر فعالیت های هنری تان برای ما بگویید؟
* تهیه کننده و کارگردان
* نویسندۀ طرح های تلویزیونی
* نریتور کلیپ های تلویزیونی و تبلیغاتی
* مجری برنامه های استیج در ژانرهای مختلف
* مدرّس کارگروه های مجریگری در تلویزیون و صحنه (استیج)
* عضو فعّال کارگروه ها و انجمن های ادبی نویسندگان، شاعران و منتقدین ادبی
درباره دو کتابی که این روزها از شما به چاپ رسیده صحبت کنید؟: مجموعه شعر سپید « لهجه ی تو را گرفته ام » اولین کتاب شعر این حقیر هست که تقریباً بعد از بیست سال فعالیت در عرصه شعر و ادبیات به پیشنهاد و تایید دوستان و صاحبنظران به چاپ رسید. و همینطور کتاب «در مقابل چشم سیاه دوربین »درباره ی گزارشگری و مجریگری در تلویزیون و صحنه میباشد،که در حقیقت ماحصل تجربه های عملی من از سال 1387 در مقابل دوربین و مخاطبین تا به امروز می باشد. این کتاب در سه فصل گزارشگری، مجریگری در تلویزیون و در صحنه تقسیم بندی شده که هر فصل شامل چندین بخش می باشد. هر دو مجموعه در انتشارات« آنان»به همت دوست شاعرم غلامرضا خدارحمی به چاپ رسید.
چرا به این فکر افتادید که کتابی در زمینه ی مجریگری بنویسید؟: تا جایی که من مطلع هستم چنین کتابی با این سرفصل ها در عرصه ی مجریگری در ایران به چاپ نرسیده. چرا که بیشتر مباحث مکتوب در این زمینه معمولاً به شکل تئوری در حوزه های گویندگی، فن بیان، سخنوری و تا حدودی هم درباره اجرای استیج می باشد. و جالبتر اینکه اکثر افرادی که در این زمینه تدریس و فعالیت میکنند. تجربه ی گویندگی در رادیو و مجریگری در تلویزیون و صحنه را ندارند و تنها با گذارندن دوره هایی خودشان را صاحب نظر می بینند و با تشویش دوستان و خانواده شروع به تدریس و فعالیت در دنیای مجازی می کنند. در حالیکه به قول شاعر: به دریا رفته می داند مصیبت های دریا را...
من معتقد هستم که همیشه تئوری تا حدودی می تواند در ابتدای راه برای درک و شناخت درست به هنرجویان کمک کند. اما وقتی در مقابل دوربین و مخاطبین قرار می گیریم تجربه ها هستند که به ما کمک می کنند تا برنامه ای را به خوبی اجرا کنیم. در نهایت امیدوارم این تجربه ها چراغی هرچند کم سو برای دوستداران و مشتاقان این عرصه باشد.
چه رابطه ای بین دنیای شعر و مجریگری وجود دارد؟: در حقیقت من تمام زندگی ام و مخصوصاً دنیای مجریگری را مدیون شعر و ادبیات می دانم. چرا که با مجریگری در انجمن ها و همایش های ادبی و به مرور زمان با گذارندن دوره هایی توانستم به عنوان یک مجری در مقابل دوربین قرار بگیریم و بعد از مدت کوتاهی به دلیل اینکه در سایه سار ادبیات می توانستم پلاتوهایی متناسب با برنامه ام را بنویسم به عنوان«مجری مولف» در برنامه های زنده و گفتگو محور شناخته شدم و در نهایت تاییدیه کمیته مجریان را دریافت کردم. و تا به امروز این افتخار را داشته ام که با اکثر چهره های هنری در عرصه های مختلف گفت وگو های موفقی داشته باشم.
گاهی دوستان گلایه هایی از مراحل چاپ کتاب دارند، شما چطور؟: متاسفانه کتاب من هم مثل تعدادی از مجموعه ها مورد نامهربانی قرار گرفت. و زمانی که به من ابلاغ کردند تا بخش هایی از کتاب شعر را حذف و یا جایگزین کنم احساس کردم قلبم شکست، برای من این نکته مبهم بود که چطور می توانم بخشی از شعرم را که هیچ مشکل اخلاقی و اجتماعی نداشت بخاطر یک نگاه سلیقه ای حذف و یا بعد از مدت ها دوباره ویرایش کنم، به هر حال تا جاییکه امکان داشت برای اینکه سایر شعرها به چاپ برسند تن به چنین کاری دادم.
من باور دارم که ما در خانواده و در نهایت جامعه طوری آموزش و پرورش یافته ایم که ناخودآگاه خودمان را در زندگی روزمره در همه ی کارها و رفتارها مقیّد کنیم. این روال حتی در لحضات خصوصی و تنهایی ما نیز در حین خلق یک اثر هنری مثل شعر ادامه دارد، یعنی در حقیقت قبل از اینکه شعر ما توسط دیگری ممیزی شود ما ناخوداگاه آن را ممیزی کرده ایم تا دچار باید و نبایدها نشویم.
نظرتان در باره حفظ حرمت هنرمندان چیست؟: معتقدم اگر کشور چاه نفت و معادن هایش تمام شود به نوعی می تواند جایگزینی برای آن ها پیدا کند. اما اگر هنرمندان و آثار هنری شان را از دست بدهد جایگزینی برای آن نخواهد داشت. آثاری که هماره تاریخ هر کشوری را ورق زده و میراث ارزشمندی را برای آینده گان برجای به ودیعه گذاشته اند. چرا که هنرمند آینه ای تمام نما از فرهنگ، آداب و رسومِ زمان و دورانی ست که زیست می کند. با این اوصاف بی تردید حرمت هنرمندان و رسیدگی به مشکلات آن ها از اهمیت خاصی برخوردار است. به قول جناب حافظ: گل عزیز است غنمیت شمریدش صحبت ...
حضور شاعران را در دنیای مجازی چطور می بینید؟: به طبع حضور شاعران و نویسندگان در دنیای مجازی در نشر آثار و شناخته شدن آنها بسیار تاثیرگذار می باشد. اما متاسفانه حضور اغراق آمیز بعضی از افراد نو پا و مخصوصاً افرادی با عنوان و برچسب شاعر، باورهای غلطی را در مخاطبین فضای مجازی از دنیای شعر و ادبیات شکل داده است. افرادی که علاوه بر سابقه ی کوتاه مدتشان در انجمن های ادبی، نوشته های بسیار ضعیف حتی پر از ایراد را به عنوان شعر ارائه می دهند. و مهم تر اینکه شاهد چند کتاب شعر یا داستان به چاپ رسیده در بیوگرافی این افراد هستیم که با افتخار آن ها را معرفی می کنند. و هر لحظه پست ها و مطالب شان را که در صفحه های مجازی مثلاً اینستاگرام ورق می زنیم،شاهد منش و رفتاری دور از یک نویسنده و شاعر هستیم. این تناقض افسار گسیخته در رفتار و گفتار گریبانگیر دنیای هنر و مخصوصاً شعر و داستان هم شده. به این افراد به قول مادربزرگم باید گفت که: شما چقدر خواب بودی، که این همه خواب دیدی و تعریف می کنی؟
نقد اشعار چقدر می تواند تاثیرگذار باشد؟: نقد، به قول دکتر زرین کوب تجویز نیست، بلکه پیشنهاد دادن یک یا چند راه برای رسیدن به مقصدی و نتیجه ای درست می باشد. که صد البته باید این راهکارها علاوه بر اصولی و منطقی بودنشان باید دارای منابع و رفرنس مشخص و معتبری هم باشند. اما متاسفانه شاهد یکسر ی تعاریف و تعارف های ناردستی هستیم که با ملاحضه ی مسائلی از جمله رفاقت و دوستی های چند ساله و ... باعث باورهای غلط در مولف می شود. به شخصه بارها شاهد این بوده ام که دوست شاعری در مقابل نقدهای منصفانه ی صاحب نظران متواضعانه برخورد نمی کرد. این جایگاه های کاذب همیشه برای محافل و همایش های ادبی همراه با بدعت های غلط دردسرساز هم بوده است.
در نوشتن یک شعر چه چیزهایی می تواند تاثیرگذار باشد؟: همیشه تعجب می کنم وقتی با شاعری برخورد می کنم که حتی در طول یک سال یک فیلم را همراه با نقدهایش نمی بیند، یک تئاتر را تجربه نمی کند، یک نمایشگاه یا گالری نقاشی را قدم نمی زند، یک آلبوم موسیقی را تهیه نمی کند، چند جلد رمان، داستان و حتی مجموعه شعرهای شاعران را نمی خواند. و با این حال خودش را در سطح بالایی از شعر تصور می کند.
در حقیقت آثار هنری مخصوصاً شعر نتیجه همه این مطالعه هایی است که هر کدام به نوعی در ذهن شاعر رسوب می کنند و هنگام کشف و شهود، واژه هایی می شوند که نشان از عمق و جهان بینی وسیع و غنی شاعر دارند. به عبارتی دیگر اگر شاعری حرف تازه ای ندارد در حقیقت پنجره ای تازه از این جهان را تجربه نکرده است، جهانی که مدام مفاهیم و باید نبایدهای آن تغییر می کند. یک شاعر هم باید پابه پای این چرخه حرکت کند که در غیر اینصورت به راحتی کنارگذاشته شده و فراموش می شود.
تعریفی از شعر برای ما داشته باشید؟: شعر به نوعی آینه ای از خصوصی ترین لحظه های شاعر است. لحظه هایی که بکر است و سرشار از خلاقیت و نوآوری. البته شایسته است روی کلمه " شاعر" تاکید کرد. چرا که عقیده دارم شاعر مفهوم بزرگی را یدک می کشد. و نمی توان هر کسی را که به اصطلاح شعر می گوید، شاعر نامید.
حرف آخر؟: به امید روزیکه بزرگان ادب و هنر کشور ما با خاطری آسوده و تامین مالی بتوانند کتاب ها و آثار فاخری را بوجود بیاورند. و هر هنری در جایگاه واقعی خود قرار گرفته و مسیر واقعی خودش را بپیماید.
انتهای پیام/
دبیر بخش فرهنگ و هنر: رضوان ابوترابی
امیدوارم بتونیم بیشتر از نظر وبینش شما بهرمند بشیم.