به گزارش یکتاپرس و به نقل از ساینس آلرت، در حالی که محققان چندین نمونه «میکرو رپتور» را مطالعه کرده‌اند، هنوز چیزهای زیادی در مورد این موجودات پرنده‌مانند وجود دارد، از جمله اینکه آنها چه چیزی و چگونه می‌خوردند.
اکنون یک فسیل فوق‌العاده نادر آخرین وعده غذایی یک «میکرو رپتور» را نشان داده است: و به طور غیرمنتظره‌ای، این یک پستاندار بود.
هانس لارسون، دیرینه‌شناس مهره‌داران از دانشگاه مک‌گیل در کانادا، که این فسیل را هنگام بررسی نمونه‌هایی از مجموعه‌های موزه در چین پیدا کرد، می‌گوید: «در ابتدا نمی‌توانستم باور کنم.»
یک پای پستاندار «ریزجونده مانند» به طول حدود یک سانتیمتر کاملاً در داخل اسکلت «میکرو رپتور» حفظ شده بود.
لارسون می‌افزاید: «این یافته‌ها تنها شواهد محکمی است که ما در مورد مصرف غذای این حیوانات منقرض شده‌ایم و این بسیار نادر هستند».
اولین فسیل «میکرو رپتور» در لیائونینگ چین در سال ۲۰۰۰ یافت شد. سه گونه شناخته شده وجود دارد که در اوایل دوره کرتاسیوس زندگی می‌کردند و فسیل مورد بحث متعلق به Microraptor zhaoianus است.
«میکرو رپتور» از جمله اولین دایناسورهایی بودند که با بال‌های پردار در هر دو دست و پا پیدا شدند و در کنار دایناسور پردار معروف Archaeopteryx (کهن‌بال)، نظریه‌هایی را تقویت کردند که نشان می‌دهد پرندگان مدرن ارتباط نزدیکی با دسته‌های دایناسور دارند.
در حالی که برخی از مطالعات نشان داده‌اند که «میکرو رپتور»ها قادر به پرواز پرقدرت و طولانی بوده‌اند و به طور کلی تصور می‌شود که آنها بیشتر از بال‌های خود برای سر خوردن استفاده می‌کردند.
تاکنون تایید شده بود که دایناسورهای کوچک فقط از پرندگان، ماهی‌ها و مارمولک‌ها تغذیه می‌کردند و تصور می‌شد که آنها شکارچیان درخت‌نشین بوده‌اند که برای گرفتن طعمه از درختان به پایین می‌آیند.
آخرین کشف این ایده را گسترش و نشان می‌دهد که آنها به احتمال فراوان، زیادخواران فرصت‌طلبی هستند که هم انواع مهره‌داران را از بین می‌برند و هم طعمه آنها می‌شوند.
لارسون می‌گوید: «ما قبلاً نمونه‌های «میکرو رپتور» را می‌شناسیم که قسمت‌هایی از ماهی، یک پرنده و یک مارمولک در شکم آنها نگهداری می‌شد. این یافته جدید یک پستاندار کوچک را به رژیم غذایی آنها اضافه می‌کند که نشان می‌دهد این دایناسورها فرصت‌طلب بوده‌اند.»
کشف فسیل دایناسور کمیاب با آخرین وعده غذایی در معده‌اش! | ارتباط پرندگان امروزی با دایناسورها
لارسون و تیمش می‌نویسند که اگر چه گوشتخواران عمومی تثبیت‌کننده‌های رایج و مهم در اکوسیستم‌های امروزی هستند (روباه‌ها و کلاغ‌ها را در نظر بگیرید) اما این به خوبی می‌تواند اولین مدرک از وجود گوشتخواران عمومی در اکوسیستم دایناسورها باشد.
آنها می‌افزایند که یافتن فسیل دایناسورهایی که آخرین وعده غذایی خود را در معده‌شان حفظ کنند، بسیار نادر است. از میان تمام فسیل‌های دایناسورهای گوشت‌خواری که پیدا شده‌اند، تنها ۲۰ مورد را می‌شناسیم که حاوی آخرین وعده‌های غذایی آنها هستند. آخرین کشف این عدد را به ۲۱ رساند.
درک بیشتر در مورد رژیم غذایی آنها نه تنها برای برخی از ما جذاب است که سعی می‌کنیم تصور کنیم جهان ۱۲۰ میلیون سال پیش چگونه بوده است، بلکه سرنخ‌های مهمی را برای محققانی که سخت تلاش می‌کنند تا بفهمند دقیقا چگونه دایناسورها زمین را به سمت آسمان ترک کردند و تکامل یافتند، ارائه می‌دهد.
