سرمایهگذاری همواره با ریسک همراه است بازار سرمایه نیز از این قاعده مستثنا نبوده و به دلیل نوسانهای قیمتی موجود در بازار ریسکهایی را برای سرمایه گذار به همراه دارد. در حال حاضر ابزارهایی تحت عنوان ابزارهای مشتقه برای مقابله با ریسک ناشی از نوسان قیمت ایجاد شده است. اطلاق مشتق به این ابزارها به دلیل آن است که ارزش آنها از دارایی پایه مشتق میشود و وابسته به ارزش اوراق یا داراییهای مالی مانند دیگر اوراق بهادار یا دارایی های فیزیکی است و ارزش مستقلی ندارند.
مهمترین ابزارهای مشتقه که در حال حاضر در بازار سرمایه ایران وجود دارند، عبارتاند از:
قراردادهای اختیار معامله
اختیار معامله قراردادی مابین خریدار و فروشنده است که براساس آن خریدار قرارداد اختیار این را دارد (نه الزام و تعهد) که مقدار مشخصی از دارایی تعیین شده در قرارداد را با قیمت مشخص و در زمانی مشخص بخرد و یا بفروشد.
فروشنده حق خرید یا فروش دارایی مذکور را به خریدار میدهد. حال ممکن است در زمان مشخص شده خریدار دارایی مورد نظر را خریداری نکند یا نفروشد، در این حالت دارایی مذکور در اختیار فروشنده قرار خواهد گرفت و خریدار مبلغ پرداخت شده را از دست خواهد داد.
از قراردادهای اختیار معامله میتوان به روشهای مختلفی برای کسب سود در بازارهای صعودی و نزولی استفاده کرد. اصلیترین استراتژی، استفاده از قرارداد اختیار معامله به عنوان سرمایه کوچک و کسب سود بر اساس حرکت بازار است. همچنین این قراردادها میتوانند بهعنوان بیمه بهصورت مختلف در سناریوهای معاملاتی مورد استفاده واقع شوند. قابلیت چندگانه فوقالعاده اختیار معامله، تأثیر بسیار بزرگی در بازار نسبت به سرمایهگذاریهای قدیمی داشته است.
قراردادهای اختیار معامله به دو دسته طبقهبندی میشوند:
الف –قرارداد اختیار خرید (Call Option)
دارنده این نوع اختیار معامله، حق دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت مشخصی که بین طرفین توافق شده است، در دوره زمانی معینی بخرد.
ب – قرارداد اختیار فروش (Put Option)
این قرارداد به دارنده این اختیار را میدهد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت توافقی در دوره زمانی مشخصی بفروشد. در قرارداد اختیار معامله خریدار به امید افزایش قیمت دارایی قرارداد را خریداری مینماید و در قرارداد اختیار فروش خریدار پیشبینی میکند که قیمت دارایی در آینده کاهش خواهد یافت.
قراردادهای آتی
قرارداد آتی نوعی قرارداد حقوقی مالی میان خریدار و فروشنده بر روی یک دارایی پایه است که بر اساس آن فروشنده قرارداد آتی متعهد میشود که در زمان سررسید معین، به میزان تعیین شده در قرارداد، دارایی پایه را به خریدار تحویل دهد. این قرارداد برای پوشش ریسک در برابر تغییرات قیمت در آینده و کسب سود کاربرد دارد. این قرارداد بیشتر مورد توجه کشاورزان و تولیدکنندههای کالاهای اساسی و شرکتهای مصرفکننده کالاهای اساسی است.
فرض کنید یک طرف یک کشاورز تولیدکننده گندم و طرف دیگر کارخانه تولیدی مواد غذایی است که گندم یکی از اصلیترین مواد اولیه مورد استفاده این کارخانه است. اگر با فرض آنکه قیمت گندم را عرضه و تقاضا در بازار تعیین کند در این صورت عدم اطمینان از قیمت آینده گندم کشاورز و شرکت تولیدی را با ریسک مواجه خواهد نمود. پس دو طرف برای کاهش ریسک خود تصمیم میگیرند برای چند ماه دیگر بر سر قیمتی توافقی با یکدیگر معامله کنند که این قرارداد را آتی میگویند. قراردادهای آتی به دلیل داشتن ویژگیهای اهرمی و دو طرفه بودن بازار مورد توجه بسیاری از فعالان بازار قرار گرفته است و از پرطرفدارترین ابزارهای مالی در بازارهای جهانی به شمار میآید؛ یعنی سرمایه گذار میتواند در مقابل سرمایه گذاری اندک بازدهی چند برابری کسب کند و یا حتی زیان چند برابری متحمل شود. به دلیل این ویژگی (خاصیت اهرمی) سرمایه گذاری در قراردادهای آتی مستلزم داشتن دانش سرمایه گذاری بالایی است.
بازار آتی ایران اولین بار با بازار آتی سکه شروع به فعالیت نموده است. هماکنون قراردادهای آتی زعفران نیز در بازار آتی بورس معامله میشود و برنامه سازمان بورس بازگشایی قراردادهای آتی برای گندم، جو و سایر کالاهای اساسی است.
انتهای پیام/