به گزارش یکتاپرس به نقل از سیناپرس، دیابت مشکلات زیادی در بدن ایجاد می کند، اما یکی از شایع ترین آنها بیماری کلیوی است. دوره‌های طولانی افزایش قند خون می تواند به نفرون ها، واحد های تصفیه کننده کوچک در کلیه ها، آسیب برساند که این شرایط می‌تواند منجر به اختلال عملکرد کلیه و در نهایت نارسایی شود.
طی این مطالعه جدید، محققان در سنگاپور و آلمان یک عامل بالقوه را بررسی کردند: پروتئینی به نام اینترلوکین-۱۱ که در ایجاد زخم در سایر اندام ها در پاسخ به آسیب نقش دارد.
این تیم در بررسی های دقیق تر در آزمایش های روی موش ها دریافتند که وقتی کلیه ها آسیب می بینند، سلول های پوشاننده لوله های کوچک داخلی آن ها اینترلوکین-۱۱ را آزاد می کنند که رشد سلولی را کند و باعث ایجاد یک آبشار مولکولی از التهاب و زخم م ی‌شود. اما هنگامی که اینترلوکین-۱۱ مسدود می شود، با استفاده از موش هایی که از نظر ژنتیکی فاقد آن بوده یا آنتی بادی دریافت کرده اند، از این روند جلوگیری شده و سلول های سالم می توانند برای معکوس کردن آسیب موجود بازسازی شوند.
به گزارش سیناپرس، پروفسور استوارت کوک، نویسنده مسئول این مطالعه گفت: ما دریافتیم که اینترلوکین-۱۱ برای عملکرد کلیه مضر است و باعث ایجاد بیماری های مزمن کلیه می شود. ما همچنین نشان دادیم که درمان ضد این پروتئین می‌تواند نارسایی کلیه را درمان ، بیماری مزمن کلیوی را معکوس و عملکرد کلیه را بازیابی کند. خوشبختانه بررسی ها نشان می دهد که استفاده طولانی مدت از این دارو ایمن است.
گفتنی است پژوهشگران این یافته را در آزمایشات روی سلول های کلیه انسان در ظروف آزمایشگاهی بررسی و نتایج مشابهی را مشاهده کردند. محققان یک آنتی بادی اینترلوکین-۱۱ را به سلول‌های مبتلا به بیماری کلیوی دیابتی تزریق کردند و دریافتند که سلول‌های توبول کلیه می توانند پس از این تزریق دوباره تکثیر شوند. این درمان همچنین روند ایجاد زخم و التهاب را معکوس کرده و در نهایت عملکرد اندام را بازسازی کرد.
محققان خاطر نشان می کنند که باید به یاد داشته باشید که این تحقیق هنوز در مراحل اولیه است و نتایج ممکن است به راحتی در آزمایش های انسانی مشاهده نشود. با این حال، پروتئین های اینترلوکین-۱۱ یک هدف جدید و جذاب برای دانشمندان است که در هنگام توسعه درمان های مرتبط با کلیه، آن را هدف قرار دهند.
