به گزارش یکتاپرس به نقل از همشهری آنلاین یک کارگاه کوچک در قسمتی از خانه ساده و بیریای بانوی ۵۶ ساله بهاندازه یک تولیدی بزرگ توانسته کارآفرینی کند. کارگاه کوچکی که خانه امید زنانی شده است که از بد روزگار گرفتار مشکلات اقتصادی شدهاند و مجبورند خودشان چرخ زندگی را بچرخانند.
پری رستمی سراسر شور است و شوق. همین شور و هیجان باعث شده است تا ۷ سال بهطور مستمر حرفه عروسکسازی را دنبال کند. عروسکهایی که نهتنها در مراکز گردشگری پایتخت پرفروش و پرطرفدار هستند، بلکه تا خارج از کشور هم رفتهاند و مهمانخانههای بیشماری شدهاند.
رستمی حرفهایش را از روزهایی شروع میکند که با عروسکهایش پشت در بیمارستانها میایستاده تا بتواند آنها را به کادر درمان و بیماران کرونایی بستریشده هدیه دهد. خودش میگوید: «۵۰ سالم بود که در رشته مددکاری اجتماعی وارد دانشگاه شدم. سالها بهطور خودجوش درزمینهٔ کمک به خانوادههایی که دچار آسیبهای اجتماعی شدند فعالیت کردم. دوست داشتم توانمندیهایم درارتباط گرفتن با این خانواده ها علمی و حرفهایتر باشد. از طرفی خوب میدانستم که نشستن پای درددل خانوادهها و انجام یک سری فعالیت عامالمنفعه نمیتواند برایم راضیکننده باشد. از آنجایی که در هنر خیاطی تبحر داشتم تصمیم گرفتم از این طریق کارآفرینی کنم.»
عروسکهای نانآور
گلبهار، قلی، صنم و بسیاری دیگر از عروسکهای پری خانم فرشتههای امید خانوادههای زیادی شدهاند. به قول خودش اینها تنها یک عروسک نیستند: «با حداقلترین وسایل شما میتوانید عروسک پارچهای بسازید. هزینه کم برای تولید حرف اول را در کارآفرینی میزند. از طرفی برای آموزش هیچگاه دستمزد نگرفتهام. سعی کردهام به خانمهای علاقهمند و نیازمند حرفه عروسکسازی را آموزش دهم. به قولی ماهیگیری را یاد دادم تا روی پای خودشان بایستند.»
دورهمی خانوادگی با نخ و پارچه
از نژاد بختیاری است. برای همین به فرهنگ و سنت اصیل ایرانی غیرت دارد. این را میشود در چهره عروسکهایش دید. عروسکهایی ساده که حرفهای زیادی برای روایت دارند. او پایبند خانواده است و این تعصب را این گونه توضیح میدهد: «مادربزرگ و پدربزرگ، پدر و مادر حرف اول را در خلق عروسکهایم میزنند. سعی میکنم با عروسکهایم راوی کانون گرم خانواده باشم.»
واقعاً عروسک ها زیبایند .