به گزارش گروه فرهنگ و هنر یکتا، اینکه در بخش داوری «موسیقی رسانه» هیچ خبرنگار تخصصی‌ای حاضر نیست و یا از پنج نفر معرفی شده فقط یک نفر حوزه مطالعات و پژوهش موسیقی فعالیت چشمگیری داشته است بسیار عجیب و قطعا قابل نقد است.
شرایط ویژه امسال باعث شد اطلاع‌رسانی جشنواره موسیقی فجر به صورت قطره‌چکانی صورت بگیرد و اهالی رسانه و خبرنگاران در واپسین لحظات پیش از رویدادها در جریان اسامی، اطلاعات و مشخصات مربوط به بخش‌های مختلف سی و هشتمین جشنواره موسیقی فجر قرار بگیرند که البته این سیاست در شرایط کنونی تا حدودی منطقی می‌نمود. اما با نگاهی به داوران چهارمین دوره جایزه «موسیقی و رسانه» و با جستجویی ساده می‌توان دریافت که اسامی داوران این بخش بجز یک نفر، باقی آنچنان فعالیتی در حوزه موسیقی، دست کم در حوزه خبر یا قلم زدن در این حوزه یا انجام پژوهشی در حوزه موسیقی در رزومه کاری خود دارا نیستند.
اینکه در بخش داوری «موسیقی رسانه» هیچ خبرنگار تخصصی‌ای حاضر نیست و یا از پنج نفر معرفی شده فقط یک نفر در این حوزه فعالیت چشمگیری داشته است بسیار عجیب و قطعا قابل نقد است.
*پژوهشگر «نمایش رنج تهران در سینما» داور جشنواره موسیقی رسانه فجر
اینکه در بین اسامی داوران معرفی شده، جای «خبرنگار تخصصی موسیقی» خالی است، اینکه عموم داوران، پژوهش چندانی در این حوزه نداشته‌اند، اینکه برخی از نفرات در دورترین وضعیت ممکن با موضوعی که قرار است داوری کنند قرار دارند باعث شد که بی‌تفاوت از کنار خبر نگذریم و کمی بر آن توقف کنیم.
در ادامه برای نمونه بخشی از رزومه یکی از داوران «موسیقی رسانه» جشنواره موسیقی فجر را مرور می‌کنیم:
یکی از داوران دکتر بهارک محمودی است(عضو هیأت علمی گروه روزنامه‌نگاری دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی) است. بهارک محمودی پژوهشگر جامعه شناختی سینما است. البته سینما از منظر محتوا، نه هنری، یا زیباشناختی، از همین منظر ایشان عموم پژوهش‌هایش معطوف به تحلیل محتوای آثار سینمایی است. موضوعاتی چون زندگی روزمره، زنان و فمینیسم، بی‌خانمانی، حاشیه نشینی، منظر ذهنی شهر، تصویر شهر و...از موضوعاتی است که خانم بهارک محمودی مورد مطالعه قرار داده است.
محمودی در مطالعاتش آشکارا گرایش‌های فمینیستی نیز دارد: او در یافتههای یکی از مقالاتش با عنوان: «زن ستیزیهای خیرخواهانه در سینما مطالعه بازنمایی مفهوم «زنان علیه زنان» در سینمای دهه 1390 ایران» نشان می‌دهد که: «در بستری تاریخی و اجتماعی، سینمای ایران تصویری از زنستیزی میان زنان نمایش می‌دهد که ماهیت سرکوبگرانه آن را به حاشیه رانده و بر نیت خیرخواهانه آن تاکید می‌کند؛ به همین سبب شخصیتهای فیلمها در این موقعیت عمدتا به بازتولید تبعیضی که از سوی همجنسان خود بر آنان روا میرود وقوف ندارند و به آن تن میدهند.»
شاید بتوان گفت که نزدیک‌ترین حوزه‌ای که خانم محمودی در آن قلم زده حوزه سینما و مطالعات بینارشته‌ای شهر و سینما است که آن را با هیچ متر و معیاری نمی‌توان برای ارزیابی متون و قالب‌های خبری موسیقایی کافی و لازم دانست.
این عضو هیات داوری جایزه «موسیقی و رسانه» تقریبا تا جاییکه دسترسی آزاد به اطلاعات راه می‌دهد هیچ گونه مطلب یا فعالیتی در حوزه موسیقی نداشته(شاید یک مقاله که در مورد «غرق شدن در اخبار» داشته است ملاک قرار گرفته است، که آن را هم با هیچ متر و معیاری نمی‌توان به عنوان یک پژوهش در حوزه موسیقی به حساب آورد)، حال آنکه به یقین می‌توان اذعان کرد که داور هر بخشی از موسیقی باید دست کم در آن حوزه فعالیت کرده باشد تا بتوان با اطمینان کامل به داوری وی تمکین کرد.
شایسته‌تر این بود که مسولین محترم جشنواره از خیل عظیم کارشناسان و اهالی قلم موسیقی برای چینش هیات داوران بهره می‌بردند، که این انتخاب از یک سو نشان می‌دهد تصمیم‌گیران یا تمام گزینه‌های بالقوه گسترده جامعه موسیقی در این زمینه را نادیده گرفته‌اند یا به کارایی ایشان وثوق ندارند یا تلقی‌شان این است که صرفِ رزومه روزنامه‌نگاری یا دارا بودن مدرک مرتبط با علوم ارتباطات برای این مهم، کفایت می‌کند که به هر روی بر این تصمیم اشکال قطعی وارد است.
با ذکر این مقدمه انتقادی، اعضای هیئت داوران جایزه به این شرح است: دکتر مصطفی اسدزاده (دکترای فرهنگ و ارتباطات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت ارشاد)، دکتر محمدمهدی مولایی (عضو هیأت علمی گروه روزنامه‌نگاری دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی)، دکتر بهارک محمودی (عضو هیأت علمی گروه روزنامه‌نگاری دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی) و احمد صدری(پژوهشگر و محقق موسیقی)
جایزه «موسیقی و رسانه»، در ۲ محور و با هدف تجلیل از نقش اهالی رسانه در نقادی و هم‌افزایی حوزه موسیقی، افزایش نقش رسانه‌ها در توجه عمومی به موسیقی و کلام، فرهنگ‌سازی با موسیقی، افزایش سواد هنر موسیقی در بین عموم جامعه، توجه به گونه‌های مختلف موسیقی و به ویژه موسیقی نواحی و خرده‌فرهنگ‌ها و تبیین موسیقی به عنوان کالای فرهنگی برگزار و منتخبان آن در آیین اختتامیه جشنواره موسیقی فجر معرفی می‌شوند.
سی و هشتمین جشنواره موسیقی فجر از ۲۸ بهمن‌ماه تا سوم اسفندماه ۱۴۰۱ به دبیری بهزاد عبدی در بخش‌های رقابتی (جایزه باربد) و غیر رقابتی درحال برگزاری است. «جایزه ترانه»، جایزه «موسیقی و رسانه»، بخش «سرود» و «نشست‌های پژوهشی» از دیگر برنامه‌های این دوره از جشنواره است.
پایان پیام/
