به گزارش یکتاپرس به نقل از همشهری آنلاین سال ۱۲۲۵ بلوار کشاورز باغ و عمارتی بود متعلق به نصرت‌الدوله فرمانفرما و معروف به نصرت‌آباد، بخشی از این باغ وسیع را که جلال‌الدوله، پسر ظل‌السلطان می‌خرد به جلالیه تغییر نام می‌دهد. این باغ و اراضی وسیع که خارج از تهران آن روز قرار داشت به رغم سیراب شدن با آب‌های فراوان کرج و قنوات بسیار، به دلیل شنی بودن زمین‌هایش باب طبع تهرانی‌ها برای زندگی نبود، ولی آب و هوای خوب و زیبایی‌های طبیعی‌اش آخر هفته‌ای نبود که آنها را به این قسمت نکشاند.
بیمارستان ۵۰۰ تختخوابی را که آلمان‌ها می‌سازند با رعایت همه استاندارهای روز دنیا، ساخت‌وسازها در اینجا شروع و با خرید ۲۰۰ هزارمترمربع از باغ جلالیه از قرار متری ۵ ریال از حاج «رحیم اتحادیه تبریزی» مقدمات ساخت دانشگاه تهران فراهم می‌شود. با ساخته شدن دانشگاه تهران و آغاز ساخت‌وسازهای مسکونی در دهه ۴۰، محله جلالیه کم‌کم شکل امروزی‌اش را پیدا می‌کند. امیرآباد، محله کوی دانشگاه فعلی را، اما سال‌ها پیش میرزا تقی‌خان امیرکبیر زمانی که برای استراحت و کاشت پنبه به دنبال اراضی مطلوبی در خارج از شهر تهران بوده، کشف و آباد می‌کند و از آن سال می‌شود امیرآباد.
جنگ جهانی دوم که شروع می‌شود آمریکایی‌ها برای اسکان سربان‌شان راهی امیرآباد می‌شوند و خوابگاه‌هایی اینجا می‌سازند و تا پایان جنگ همان‌جا می‌مانند. آمریکایی‌ها که از ایران می‌روند به پیشنهاد ریاست وقت دانشگاه، خوابگاه‌ها به دانشگاه واگذار و بهمن سال۱۳۲۴، ۳۰۰ دانشجو که اغلب از دانشکده ادبیات و دانش‌سرای عالی بودند اینجا ساکن می‌شوند در اتاق‌هایی که یک نفر به راحتی و ۲ نفر به سختی در آن زندگی می‌کنند.
سال‌ها بعد خیّران بنامی به نام‌های همدانیان، لاجوردی، رسولیان یزدی و فاتح یزدی دست به کار و پسران و دختران دانشجو صاحب خوابگاه می‌شوند، خوابگاه‌های مجهز، زیبا و به روز تا از آن به بعد دانشجویان ممتازی که از شهرهای دیگر برای درس خواندن به بزرگ‌ترین دانشگاه کشور آمده‌اند درگیر مشکلات و دردسرهای زندگی در خانه‌های اجاره‌ای نباشند و هم و غم‌شان شود تحصیل و پرورش استعدادهای درخشانی که آمال بانیان دانشگاه بوده و هست.
