زندگینامه: فیروز نادری (۱۳۲۵-۱۴۰۲)

به گزارش یکتاپرس به نقل از همشهری آنلاین، فیروز نادری متولد ۵ فروردین ۱۳۲۵ در شیراز و اصالتا از طایفه‌های ایل قشقایی بود. وی ۳۶ سال در سمت‌های مختلف فنی و اجرایی در آزمایشگاه رانش جت ناسا گذراند و در برخی از مأموریت‌های فضایی روباتیک آمریکا مشارکت داشت. نادری در سال ۲۰۱۶ از ناسا بازنشسته شد.

پیشینه
تحصیلات ابتدایی او در شیراز بود و دوره متوسطه را در تهران به پایان رساند و در سال ۱۹۶۴ برای ادامه تحصیل، ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد. او مدرک لیسانس خود را در رشته مهندسی برق از دانشگاه ایالتی آیووا در سال ۱۹۶۹ دریافت کرد پس از دو سال کار به عنوان مهندس در سانتا باربارا، در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در لس آنجلس ثبت نام کرد و مدرک کارشناسی ارشد خود را در سال ۱۹۷۲ و دکترای تخصصی را در سال ۱۹۷۶ در رشته مهندسی برق دریافت کرد. پس از پایان تحصیلات، سه سال به ایران بازگشت و در سازمان سنجش از دور ایران مشغول به کار شد، اما در تیر ۱۳۵۸ به آمریکا بازگشت.

ناسا
او در سپتامبر ۱۹۷۹ در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا به عنوان مهندس سیستم های ارتباطی شروع به کار کرد و در طول سه دهه فعالیت خود به سمت‌های اجرایی ارشد رسید. حرفه او در آزمایشگاه پیش‌رانش جت شامل مهندسی سیستم، توسعه فناوری، مدیریت برنامه و پروژه برای سیستم های ارتباطی ماهواره‌ای، رصدخانه‌های سنجش از دور زمینی، رصدخانه‌های اخترفیزیکی و سیستم‌های سیاره‌ای بوده است.

کار اولیه او در آزمایشگاه پیش‌رانش جت بر روی طراحی سیستم سیستم‌های ماهواره‌ای بزرگ برای پوشش تلفن همراه در سراسر آمریکا بود. او در اواسط دهه ۱۹۸۰ به مدت دو سال به مقر ناسا نقل مکان کرد تا به عنوان مدیر برنامه برای ماهواره فناوری ارتباطات پیشرفته، ماهواره‌های تجاری چند پرتوی امروزی، خدمت کند. پس از بازگشت به آزمایشگاه پیش‌رانش جت، او مدیر پروژه پراکندگی سنج ناسا شد که هدف آن اندازه‌گیری راداری مبتنی بر فضا از بادهای روی اقیانوس‌های جهان با کاربرد در پیش‌بینی آب و هوا بود. او مدال رهبری برجسته ناسا را برای مدیریت پروژه دریافت کرد. در اواسط دهه ۱۹۹۰، او برنامه Origins را مدیریت کرد، برنامه جاه طلبانه و غنی از فناوری ناسا برای جستجوی سیارات مشابه زمین در سایر سیستم های سیاره‌ای. او در سال ۲۰۱۶ از ناسا بازنشسته شد.

درگذشت
در اردیبهشت ۱۴۰۲، دکتر نادری به واسطه سکته قلبی با گردن به زمین افتاد که او را از از این ناحیه به پایین فلج کرد. او دچار جراحت شدید از ناحیه گردن شد که منجر به آسیب نخاعی گردید. و سرانجام در ۱۹ خرداد ۱۴۰۲ درگذشت.

منبع: همشهری آنلاین