به گزارش یکتاپرس و به نقل از وب‌سایت نیواطلس، فنس‌های جذب مه در مناطق مه‌آلود و کم‌آب، به‌معنای واقعی کلمه نجات‌دهنده هستند. نقطه ضعف این فنس‌ها این است که علاوه بر مه یا قطرات ریز آب، آلودگی هوا را نیز جذب می‌کنند. دانشمندان در مؤسسه فناوری فدرال زوریخ، به‌تازگی شبکه‌های مه‌ای ساخته‌اند که از نور خورشید برای تجزیه مولکول‌های آلاینده خطرناک استفاده می‌کند. بارش باران در برخی مناطق مانند کوه‌های شمال شیلی که اغلب در مه غلیظ پوشیده‌اند، همزمان ناامیدکننده و طنزآلود است. قطرات موجود در این مه‌ها معمولا آن‌قدر کوچکند که نمی‌توانند به‌صورت باران ببارند، اما می‌توان آنها را در سطوح خاصی جذب و متراکم کرد. مردم محلی مدت‌هاست که از شبکه‌ها و تورهای مه برای جمع‌آوری آب و ریختن آن در لوله‌ها و مخازن استفاده می‌کنند.
با این حال، در بسیاری مناطق، آلودگی جوی می‌تواند آب جمع‌آوری‌شده را هم آلوده کند و در نتیجه نوشیدن این آب و یا حتی پخت‌وپز با آن ناایمن خواهد بود. در مطالعه جدید، محققان مؤسسه فناوری فدرال زوریخ، نوع جدیدی از توری مه را ساخته‌اند که آب جذب‌شده را تصفیه می‌کند.
این توری از سیم فلزی که با پلیمرهای خاصی و همچنین دی‌اکسید تیتانیوم پوشیده‌شده، ساخته شده است. مخلوط پلیمری برای به حداکثر رساندن راندمان تشکیل قطرات طراحی شده تا در سریع‌ترین زمان ممکن، آب جذب‌شده از شبکه خارج شود. اکسید تیتانیوم نیز به‌عنوان یک کاتالیزور شیمیایی عمل می‌کند که در صورت قرار گرفتن در معرض اشعه فرابنفش خورشید، ترکیبات آلی را تجزیه می‌کند.
این تیم با استفاده از مه مصنوعی که آلاینده‌هایی مانند گازوئیل و بیسفنول‌ای به آن اضافه شده بود، شبکه مه را آزمایش کردند. تورها توانستند حدود ۸درصد از مه آب جمع‌آوری کنند و در عین حال حدود ۹۴درصد از آلاینده‌ها را از بین ببرند. تنها ۳۰دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای فعال کردن اکسید تیتانیوم به‌مدت ۲۴ساعت کافی بود و به آن این توانایی را داد که حتی در مناطقی که نور خورشید بسیار کمی دریافت می‌کند، عملکرد خوبی داشته باشد.
