به گزارش یکتاپرس و به نقل از لایو ساینس، در سال ۱۹۷۶، ناسا فرودگرهای وایکینگ ۱ و وایکینگ ۲ را به فضا پرتاب کرد که چهار آزمایش مجزا برای کشف چشمانداز مریخ برای یافتن نشانههای حیات انجام دادند. اخترزیست شناس، دیرک شولتزه ماکوخ از دانشگاه فنی برلین، استدلال بحثبرانگیزی را مطرح کرده مبنی بر اینکه فرودگرهای وایکینگ ناسا ممکن است تقریبا ۵۰ سال پیش ناخواسته حیات میکروبی مریخ را نابود کرده باشند.
فرضیه او که در مقالهای در ۲۷ ژوئن در«Big Think» منتشر شد، اخیرا باعث بحث میان کارشناسان شده و مسائلی را پیرامون جستوجوی حیات فرازمینی مطرح کرده است.
آزمایشهای فرودگرهای وایکینگ ۱ و وایکینگ ۲ در سال ۱۹۷۶ شامل طیفسنج جرمی کروماتوگراف گازی (GCMS)، آزمایش انتشار برچسبگذاری شده، آزمایش انتشار پیرولیتیک و آزمایش تبادل گاز بود. هر کدام به دنبال درک مکانیسمهای متابولیک، فتوسنتزی و تنفسی بودند که میتوانست در خاک مریخ وجود داشته باشد. با این حال، نتایج این آزمایشها دانشمندان را برای دههها سردرگم کرده است. برخی، مانند آزمایشهای آزادسازی برچسبگذاری شده و انتشار پیرولیتیک، به فعالیتهای متابولیکی مربوط بودند و برخی دیگر، بهویژه آزمایش تبادل گاز، نتایج منفی به همراه داشت.