به گزارش بگناپرس و به نقل از اسپیس، بیش از ۹۰ رویداد «موج گرانشی» تاکنون توسط «رصدخانه موج گرانشی تداخل‌سنج لیزری» (LIGO) در آمریکا، ویرگو در ایتالیا و کاگرا در ژاپن شناسایی شده است.
همه این رویدادهای شناسایی‌شده، ادغام سیاهچاله‌های با جرم ستاره‌ای و یا ستاره‌های نوترونی در کهکشان‌های دور هستند. در عین حال، هیچ رویداد موج گرانشی از کهکشان راه شیری ما پیدا نشده است. با این وجود، کهکشان ما مملو از به اصطلاح دوگانه‌های فوق‌فشرده است که پیش‌تر ستارگان دوگانه بودند، اما از آن زمان به بعد تکامل یافته و به بقایای ستاره تبدیل شدند.
«سیسیلیا چیرنتی»، از دانشگاه مریلند و مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا در این خصوص می‌گوید: «سیستم‌های دوگانه، کهکشان راه شیری را پر می‌کنند و ما انتظار داریم که بسیاری از آنها دارای اجرام فشرده مانند کوتوله‌های سفید، ستاره‌های نوترونی و سیاه‌چاله‌ها در مدارهای تنگ باشند. اما ما به یک رصدخانه فضایی برای شنیدن آنها نیاز داریم، زیرا امواج گرانشی آنها در فرکانس‌های بسیار پایین هستند.»
رصدخانه‌های زمینی مانند LIGO قادر به تشخیص امواج گرانشی با فرکانس‌های بین ۵ تا ۲۰هزار هرتز هستند. دوگانه‌های فوق‌فشرده در کهکشان ما، همانطور که به دور یکدیگر می‌چرخند و در نهایت ادغام می‌شوند، فرکانس‌هایی در محدوده میلی هرتز دارند.
چندین آشکارساز امواج گرانشی مبتنی بر فضا درحال کار هستند. آنتن فضایی تداخل‌سنج لیزری آژانس فضایی اروپا (LISA) در خط مقدم قرار دارد و پیش‌بینی می‌شود که در دهه۲۰۳۰ به فضا پرتاب شود؛ در حالی که دانشمندان چینی نیز دو مفهوم مأموریتی به نام‌های تیان‌چین و تایجی دارند. تا به امروز، اخترشناسان تنها تعداد انگشت‌شماری از دوگانه‌های فوق‌فشرده با دوره‌های مداری کمتر از یک ساعت را می‌شناسند که می‌توانند اجرام فشرده را به اندازه‌ای نزدیک به یکدیگر قرار دهند تا امواج گرانشی قابل تشخیص را ساطع کنند.
