گروه فرهنگ و هنر یکتا؛ استاد«علیرضا شجاع‌پور» شاعر میهنی ایران و شاعر شعر معروف «وطن» و سراینده مثنوی «عشق جاویدان من؛ ایران من» پس از گذراندن چند ماه بیماری طاقت‌فرسا، دیروزچهارشنبه 26 مهر ماه دار فانی را وداع گفت.
وی در 20 اسفند ماه1321 در ازنا به دنیا آمد و از عوان کودکی و نوجوانی علاقه فراوانی به ادبیات مخصوصا اشعار حافظ و فردوسی داشت و تحت نظر اساتید فرهیخته‌ای همچون استاد محمدجعفر محجوب تعلیم دید و در سروده هایش، به ایران و تاریخ، فرهنگ و تمدن آن و مسائل اجتماعی ایرانیان پرداخت.
مثنوی‌های «وطن»، «عشق جاویدان من؛ ایران من»، «در بارگاه فردوسی» و «ساقی‌نامه»؛ و شعر نیمایی «رستم و سهراب» از مهمترین و مشهورترین آثار آن مرحوم است.
شجاع پور پژوهش هایی در شاهنامه فردوسی و اشعار سعدی و حافظ هم داشت که برخی از آنها به نشر رسیده یا در کلاسهای شاهنامه‌پژوهی و حافظ‌شناسی آن مرحوم ارائه شده‌است. او سال‌ها به تدریس شاهنامه فردوسی مشغول شد و توانست شاگردان بسیاری در عرصه فرهنگ و ادبیات پرورش و به جامعه ادبی معرفی کند.
سه مجموعه شعر نیمه‌تمام (۱۳۷۷)، وطن یعنی همین‌جا یعنی ایران (۱۳۸۱) و هنوز نیمه‌تمام (۱۳۹۹) در کنار تصحیح شاهنامه فردوسی (۱۳۸۰) و بیژن و منیژه (۱۳۸۱)، کتاب‌های منتشر شده از شجاع پور است، البته اشعار، جستارهای ادبی و دست‌نوشته‌های پژوهشی منتشرنشده‌ای نیز از آن مرحوم به جای مانده‌است.
انتهای پیام/
