به گزارش گروه اجتماعی یکتا ، آلودگی هوا در کلانشهرها باعث شده است که کلاس‌های درس باز هم به موبایل و تبلت و رایانه اسباب‌کشی کند و باز هم آموزش مجازی نقش پررنگی پیدا کند.
هر بار که جلسه کمیته اضطرار آلودگی هوا در هر استانی تشکیل می‌شود، همه منتظر هستند تا ببینند مدارس کدام مقطع غیرحضوری می‌شود. انگار تصمیم‌گیری این کمیته فقط برای مدرسه رفتن و مدرسه نرفتن دانش‌آموزان است.
اما آیا واقعا راه‌حل‌های دیگری برای حل مشکل آلودگی هوا وجود ندارد؟ یکی از پیشنهادهایی که چندین سال است درباره کاهش آلودگی هوا در اواخر پاییز و زمستان مطرح می‌شود، طرح تعطیلات زمستانی است؛ طرحی که هرچند وقت یکبار مطرح می‌شود و دوباره به سکوت می‌رود.
* طرح تعطیلات زمستانی چه شد؟
گفته شده است ایده تعطیلات زمستانی و کاهش تعطیلات تابستانی مدارس نخستین بار در سال ۱۳۳۶ از سوی وزارت فرهنگ آن زمان مطرح شد اما چون مورد موافقت مسؤولان وقت آن زمان قرار نگرفت، مسکوت ماند.
در سال ۷۵ قرار شد ۱۰ روز در میانه زمستان تعطیل باشد؛ طبق این طرح، دانش‌آموزان ۱۵ روز زودتر و در میانه شهریور، سال تحصیلی را آغاز می‌کردند تا تعطیلات زمستانی، داشته باشند.
وزیر وقت آموزش و پرورش، هدف از اجرای آن را امکان مسافرت‌های زمستانی خانواده‌ها و ایرانگردی در این فصل عنوان کرده بود که این طرح اتفاقا دو، سه سال اجرا شد اما بعد با تغییر نظام آموزشی عملا اجرا نشد.
رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هم در سال ۹۳ نسبت به نبود تعطیلات زمستانی گلایه داشت. وی در این خصوص گفته بود: «با وجود اینکه ایران اقلیم های متنوعی دارد و بسیاری از شهرها در زمستان آب وهوای خوبی دارند اما هنوز زمستان برای بسیاری از مردم ایران فصل سفر نیست، چون فصل مدارس است» و همین شد که پیشنهاد طرح تعطیلات زمستانی را به دولت داد و در همان زمان مطرح شد که آموزش و پرورش خیلی باید طرح تعطیلات زمستانی موافق نیست و این طرح هم به نتیجه‌ای نرسید.
بعد از آن دوباره در دی سال ۹۵، رئیس وقت سازمان حفاظت محیط زیست از پیشنهاد تغییر تعطیلات به وزارت آموزش و پرورش خبر داد و عنوان شد که این طرح در دولت در دست بررسی است اما این طرح هم به سرنوشت طرح‌های قبلی پیوست.
سپس در شهریور سال ۱۳۹۷ بود که دوباره طرح تعطیلات زمستانی توسط مسؤولان وقت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و سازمان حفاظت محیط زیست با هدف توسعه و رونق گردشگری در فصل زمستان و کاهش آلودگی هوا در کلانشهرها مطرح شد و پیش‌بینی شد مدارس پنج روز تعطیل باشند که با احتساب دو پنجشنبه و دو جمعه این تعطیلات به ۹ روز می‌رسید.
در آذر همان سال سید محمد بطحایی وزیر وقت آموزش و پرورش درباره تعطیلات زمستانی گفت: « یک نظر این است که تعطیلات زمستانی نیاز به مصوبه مجلس دارد و نظر دیگر این است که توسط شوراهای آموزش و پروش استان بررسی شود؛ نگرانیم که ناهماهنگی‌هایی بین استان‌ها به وجود آید. برای همین گفته‌ام که امسال این موضوع منتفی است و برای امسال اتفاق نخواهد افتاد».
طرح تعطیلات زمستانی که در آن زمان با سر و صدا و پُر شتاب مطرح شده بود، خیلی زود به سکوت رفت و خبری از آن نشد.
* لزوم ورود مجلس به تقویم آموزشی مدارس
وزارت آموزش و پرورش نسبت به تغییر تعطیلات دچار مشکل است و دلیل عمده آن هم اقتضائات آب و هوایی هر منطقه است. از سوی دیگر بر اساس برنامه درسی ملی، زمان آموزش هر پایه تحصیلی در دوره ابتدایی ۹۲۵ ساعت، در دوره متوسطه اول، ۱۱۱۰ ساعت و در دوره متوسطه دوم شاخه نظری ۱۲۹۵ ساعت و شاخه فنی و حرفه‌ای و کاردانش ۱۴۸۰ ساعت است.
احمدی کارشناس تعلیم و تربیت به خبرنگار فارس گفت: آموزش و پرورش نمی‌تواند به راحتی برای تعطیلات زمستانی تصمیم بگیرد چرا که هر استان دارای شرایط آب و هوایی متفاوت است.
وی افزود: در قانون شوراهای آموزش و پرورش مصوب سال ۱۳۷۲ اختیار تقویم آموزشی به شوراهای آموزش و پرورش سپرده شد اما چند سال بعد مجلس ورود کرد و تقویم آموزشی از اول مهر تصویب شد و اگر قرار باشد که تغییری در تقویم آموزشی صورت گیرد، باید مجلس تغییر دهد.
احمدی ادامه داد: اکنون فرصت خوبی است تا دوباره طرح تعطیلات زمستانی مطرح شود و این بار با دقت نظر و بررسی همه جانبه، این طرح را به عنوان یکی از راه‌های پیشنهادی برای کاهش آلودگی هوا مطرح کرد اما این طرح در حال حاضر روی کدام میز خاک می‌خورد؟
پایان پیام/
