به گزارش گروه اجتماعی یکتا، طرح خدمات عمومی اجباری روستایی با هدف ارائه خدمات دسترسی به اینترنت پرسرعت در روستاهای سراسر کشور به کارفرمایی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تعریف شده است.
با آغاز به‌کار دولت سیزدهم بر اساس معیارهایی که وزارت ارتباطات برای اتصال باکیفیت و پایدار روستاها به اینترنت در نظر داشت و با بررسی‌هایی که در این زمینه انجام داد، نزدیک به هشت هزار روستا در کشور وجود داشتند که یا باید به اینترنت متصل می‌شدند یا زیرساخت‌های آنها ارتقا پیدا می‌کرد تا دسترسی مردم تسهیل شود.
روستاهای باقی‌مانده جزو روستاهایی بودند که اتصال آنها به اینترنت با سختی‌هایی همراه بود. این روستاها اغلب در مناطق صعب‌العبور قرار داشتند و تهیه و نصب تجهیزات در روستا کاری سخت و در برخی موارد غیرممکن بود.
برخی از آنها جاده نداشتند تا بتوان تجهیزات را بالا برد و برخی دیگر فاقد برق بودند؛ ۲ عامل اصلی که برای پیشرفت کار اتصال دارای اهمیت ویژه است اما درهرصورت از آنجایی که تعهد و وظیفه وزارت ارتباطات توسعه اینترنت روستایی و ایجاد پوشش سراسری بود، اتصال روستاها و به‌ویژه روستاهای بدون اینترنت و آن‌هایی که اینترنت مناسب نداشتند در اولویت معاونت توسعه روستایی وزارت ارتباطات قرار گرفت.
طبق آخرین آمار به‌دست‌آمده (۲۵ اسفند ۱۴۰۲) در دولت سیزدهم هفت هزار روستای بالای ۲۰ خانوار به اینترنت باکیفیت متصل شدند. در این بین برخی از روستاهایی که کمتر از ۲۰ خانوار جمعیت داشتند و در میان ۲ روستای بالای ۲۰ خانوار قرار داشتند نیز اتصال‌شان به اینترنت برقرار شد.
روایت اتصال یک روستا به اینترنت در زمستانی سرد
گاهی مسیرها سخت و صعب‌العبور است. برای آماده کردن نقطه‌ای که دید رادیویی مناسب برای نصب دکل را دارد گاهی باید جاده‌ای احداث شود؛ گاهی باید برق تأمین شود و گاهی هم باید تجهیزات را تا نوک قله یک کوه رساند.
وزارت ارتباطات که توسعه ارتباطی عدالت‌محور را بخش مهمی از فعالیت خود می‌داند، برای این کار تعلل نکرده است. یکی از محورهای سختی که سال گذشته کار توسعه ارتباطات در آن به پایان رسید و اکنون چراغ ارتباطات را در چهار روستا و جاده‌های اطراف روشن کرده است، مسیر جدیدی بین مریوان و سنندج است که در آن جاده‌ای احداث نشده بود، برق مناسب نداشت و به تبع آن اهالی روستا از پوشش اینترنت نیز برخوردار نبودند.
محور تیژتیژ - گاران جزو مناطقی بود که ساکنان آن حتی به نسل دوم اینترنت نیز دسترسی نداشتند و برای تأمین اینترنت این بخش دو سایت در این منطقه نصب شد.
این روستاها در جایی شبیه دره قرار دارند و از آنجایی که دید انتقال رادیویی آن برای احداث سایت‌ها مناسب نبود، باید در ارتفاع بالا دکل احداث می‌شد. سایت‌ها روی دو قله این روستاها نصب شد و روستاهای مجاور و محور جاده را نیز پوشش داد. اکنون پوشش نسل دوم، سوم و چهارم اینترنت همراه در آن‌جا قابل دسترسی است.
احداث یکی از سایت‌ها به یک‌هزار و ۲۰۰ متر و سایت دیگر به ۹۷۰ متر جاده‌سازی و طرح برق نیاز داشت که برای ساخت دکل، جاده دیگری در دل کوهستان کنده شد. این پروژه جزو ۱۰ سایت سختی بود که در بخش توسعه ارتباطات روستایی احداث شد.
احداث سایت در زمستان سختی‌های خودش را دارد و این سختی زمانی بیشتر می‌شود که اصل فعالیت در مناطق سردسیر انجام شود. در برخی نقاط بالا رفتن از جاده نیاز به برف‌روبی داشت اما وضعیت به شکلی بود که تراکتور نمی‌توانست از جاده بالا برود و این کار به سختی انجام می‌شد.
در این منطقه حتی در نقطه مورد نظر برای احداث سایت، برق نیز وجود نداشت. تقریباً همه‌چیز از صفر شروع شد و این کار سه ماه طول کشید. به واسطه این دو سایت، ۱۴۶ خانوار، ۵۰۷ نفر و چهار روستا و جاده تیژتیژ - گاران دارای پوشش اینترنت شدند. در گذشته اگر فردی قصد داشت از این روستا تماس بگیرد، باید نیم ساعت پیاده‌روی می‌کرد تا بتواند آنتن پیدا کند اما اکنون دسترسی مردم تسهیل شده است.
