تولید ماسک توسط زنان سرپرست خانوار اتباع خارجی

به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس، بیشتر از یک سال است که کرونا یک دور کامل کشور ما و دنیا را چرخیده، یک عده را حریف شده و بقیه هم در جنگ با آن هستند و تلاش می کنند به هر طریق ممکن سلامتی شان را حفظ کنند. خیلی از مردم خیّر و تولید کننده ها در این ایام دست به کارهای زیادی از جمله تولید ماسک، گان، شیلد و خیلی لوازم مورد نیاز مردم و کادر درمان زده اند و حال برخی رایگان و بی چشم داشت و برخی هم با هزینه آن را به دست مردم و درمانگران رسانده اند.

خیلی ها که در این مدت، نانشان آجر شده بود با خلاقیت فعالیت های تولیدی شان را به سمت تولید ماسک و دستکش و فعالیت هایی از این دست چرخش دادند ، هر چند که همین هم برایشان با دشواری و سختی بوده است. بنابراین به استثنای فعالیت های دولتی و واردات لوازم بهداشتی، خیلی از کارگاه های داخلی و حتی روستایی و حاشیه ای در این مدت توانستند کمک رسان مردم و درمانگران باشد.

شاید به ذهنمان هم نرسیده باشد که در حواشی همین شهر تهران یا برخی دیگر شهرها اتباع خارجی هم هستند که برای کادر درمان دل می سوزانند و مشغول تهیه لوازم مورد نیاز بیمارستان ها و مراکز دیگر هستند. یکی از این کارگاه‌های زنجیره‌ای که با حضور اتباع خارجی از جمله افغان ها در ایران چرخش می چرخد، توسط موسسه کنشگران توسعه پارس که زیر نظر وزارت کشور و بهزیستی مشغول به کار است، فعالیت می‌کنند.

امیرعلی تجری مدیر پروژه های معیشتی این موسسه و نماینده موسسه در استان گلستان ، چندین سال کارمند شرکت گاز بوده اما به دلیل علاقه داوطلبانه ای که به فعالیت های اجتماعی داشته، کارمندی را رها می کند و با تمرکز به این دست فعالیت ها می پردازد به طوریکه الان تمام هم و غم زندگی اش مسئولیت در کارگاه های خیاطی و پروژه های معیشتی است که صحبت هایش درباره فعالیت های این روزها برای کارگاه های خیاطی و فعالیت های زنان سرپرست خانوار را در ادامه می خوانیم.

*تاریخچه فعالیت های موسسه و هدف از تشکیل آن

امیرعلی تجری: موسسه کنشگران توسعه پارس در حوزه کمک به اقشار آسیب پذیر و بخشی هم در عرصه پناهندگان یعنی اتباع خارجی که در کشور ما بیشتر افغان ها هستند، مشغول به فعالیت است. شروع کار ما بیشتر در عرصه کودک و آموزش کودکان بازمانده از تحصیل بود، یک سری مدارسی را در کشور افتتاح کردیم، نزدیک به پنج مدرسه در گلستان، تهران، یزد، سیستان و بلوچستان.

*از آموزش کودکان تا زنان سرپرست خانوار

خیلی زود به این نتیجه رسیدیم که برای آموزش این کودکان نیاز هست که روی خانواده ها هم کار کنیم برای همین با دو مجوزی که داشتیم که یکی از وزارت کشور در عرصه پناهندگان و دیگری هم از بهزیستی گرفته بودیم، فعالیت مان را در عرصه خانواده ها هم از حدود چهار سال قبل شروع کردیم.

در همین راستا پروژه هایی را در عرصه توانمندسازی بانوان با تمرکز بر بانوان پناهنده آغاز کردیم، شروع کار با یک سری کارگاه های خیاطی بود که در استان های گلستان، تهران، البرز و یزد چهار کارگاه افتتاح شد که بانوان پناهنده برای فعالیت در این کارگاه بالخص آسیب پذیرتر ها شناسایی شدند، آموزش دیدند و به مرور کارکردند و به درآمد رسیدند، این روند هنوز هم ادامه دارد، بنابراین بیشتر تمرکز ما روی پناهندگان بود.

*راه اندازی کارگاه هایی برای اتباع خارجی بانوان سرپرست خانوار

اغلب کمک هایی که برای فعالیت این بانوان می رسد از سطح بین الملل برای راه اندازی کارگاه‌ها است. البته ما به دلیل یک سری مسائل مثل جامعه پذیری و حضور پناهندگان در کنار جامعه میزبان بخشی از کارگاه های خیاطی مان را به ایرانی ها هم اختصاص دادیم که البته در کارگاه خیاطی گرگان ما هشت خانم هستند که از مراجعان بهزیستی اند مثل خانم های ناشنوا، کرو لال یا بانوانی با مشکلات جسمی حتی موردهایی داشتیم که بهبود یافته بودند یعنی دخترانی که مثلا اعتیاد داشتند یا دوران سخت زندگی را گذراندند و بعد از گذراندن دوران بهبودی در کارگاه های ما آموزش دیدند، کار کردند و به درآمد رسیدند.

*از گرگان، شهرری تا یزد

ما در گرگان، شهرری، کرج و یزد کارگاه خیاطی داریم که هر یک از این کارگاه ها ظرفیت بیش از بیست نفر را دارند ولی هر سال ما پروژه های آموزشی و توانمندسازی هم داریم یعنی یک سری افراد جدید را شناسایی می کنیم، مدرس می گیریم و اینها آموزش خیاطی می بینند و بعد در پایان سال یک تعداد اینها می روند و دو مرتبه برای سال بعد یک تعداد افراد جدید شناسایی می شوند.  الان تا به حال در این چهار کارگاه خیاطی بالغ بر 250 تا 300 نفر را پوشش دادیم هر چند که ظرفیت کارگاه ها نزدیک به هشتاد نفر است.

*تمرکز کارگاه ها برای تولید ماسک و گان

کارگاه های خیاطی ما فعالیت های مختلفی را پوشش می دهد مثلا یزد به خاطر بازار خاص سنتی که دارد بیشتر به کارهایی که نیاز جامعه آن جا هم باشد، می پردازد مثلا لوازمی مثل جامدادی و چیزهایی از این دست درست می کنند یا مثلا در شهرری لباس مجلسی و مانتو و در گرگان انواع لباس فرم و لباس مدرسه و کار هم تولید می شود و از زمانی هم که کرونا شروع شد با کمک خیریه های بین المللی و کمک هایشان تمرکزمان بر تولید ماسک و گان باشد.

*تولید 600 هزار ماسک برای کادر درمان

ما توانستیم تقریبا چیزی حدود 80 هزار گان، 35 هزار گان ایزوله، 600 هزار ماسک تولید کنیم که اینها در اختیار وزارت کشور قرار گرفت و رایگان بین دانشگاه های علوم پزشکی و بیمارستان ها توزیع می شود. بودجه ای که در اختیار ما قرار می گیرد خرج مواد اولیه و دستمزد تولید کننده ها می شود البته درآمد خاصی برای موسسه از توزیع ماسک و لوازم دیگر دست نمی رسد، چون ماهیت کار ما اینطور نیست. بنابراین درآمدزایی برای موسسه اصولا معنایی ندارد و منافع خاصی نداریم و بیشتر پروژه های بشردوستانه داریم تاه درآمدزایی برای زنان سرپرست خانوار داشته باشیم و همین این که اقلام مورد نیاز کادر درمان را در اختیارشان قرار دادیم.

*نحوه پوشش زنان سرپرست خانوار در کارگاه‌ها

کارگاه های ما در مراکزی ایجاد شده که بیشتر تمرکز اتباع خارجی است چرا که ما مستقیما زیرنظر اداره کل اتباع وزارت کشور هستیم و این اداره کل چون متولی این خانواده ها و زنان اتباع است یک سری از این افراد را آنها معرفی می کنند و ما هم درواقع آنها را با تماس برقرار کردن تحت پوشش قرار می دهیم، یک سری هم با اطلاع رسانی درفضای مجازی و بخشی هم با پخش تراکت و بنر در محل های زندگی شان که ما در حواشی شهر پخش کردیم، مطلع می شوند.

از یک سو هم چون معمولا فنی و حرفه ای برای این افراد دوره آموزشی برقرار می کند و ما با تعامل با فنی و حرفه ای کسانی که دوره مقدماتی خیاطی را گذراندند، تماس می گیریم و با آنها ارتباط برقرار می کنیم و کسانی که تمایل به همکاری با ما داشته باشند را با شرایط خاصی که داریم ، برای کار دعوت می کنیم.

*قوانین کار با اتباع خارجی چیست؟

ما از ابتدا چون با کودکان کار همکاری میکردیم و طبق آماری هم که وجود داشت هشتاد درصد کودکان کار در کشور ما اتباع هستند و ما هم گفتیم بهرحال اینها مشکل اصلی شان فقر است و ما نمی توانیم همه اینها را پوشش دهیم که کار نکنند اما فکر کردیم که برای خانواده ها و بالاخص مادرشان کار ایجاد کنیم ، درآمد داشته باشند تا بتوانند از کار بچه هایشان کم کنند و خوشبختانه خیلی هم اثرگذار بود و ما هم داریم می بینیم که وقتی اینها سطح درآمدشان بالا می رود، مشکلاتشان در عرصه های سلامت، آموزش،  کار و چیزهای دیگر کم می شود و اینها کاملا قابل مشاهده بوده است.

در خصوص  کار با اتباع ما یک سری قوانین مشخصی داریم اینها یک سری مشاغل را نمی توانند داشته باشند یا انجام دهند، ما هم با پناهندگانی کار می کنیم و آنها را قبول می کنیم که قانونی در کشور با مجوز باشند و کارت اقامت داشته باشند اینها کارت هایی دارند که مثل کارت ملی ما است و به یک نوعی شهروند ایران محسوب می شوند.

در نهایت ما هم نمی توانیم خدماتی به مهاجران غیر قانونی بدهیم کسانی که تحت پوشش قرار می دهیم اکثرا خانواده هستند. کسانی که غیرمجاز در ایران هستند یا خانواده ندارند یا پراکنده در شهرهای مختلف اند یا فقط جوان ها یا مردانشان برای کار می آیند، اینها را نمی توانیم پذیرش کنیم بلکه تنها کسانی که ما با آنها سروکار داریم خانواده اند و چندین سال است که در ایران زندگی می کنند. برخی هم هستند که همسرانشان در قید حیات نیستند، بیماریا سالخورده هستند و خود خانم تأمین کننده درآمد خانواده است.

*اقدامات حمایتی دیگر از بانوان سرپرست خانوار

در بحث ظرفیت ها و فعالیت های بیشتر بهرحال باید خیلی فکر بشود چون کار، کار سختی است و آسان نیست ما پروژه های زیاد آموزشی داریم و هر سال برگزار می کنیم ولی این پروژه های خیاطی دشوارتر است هم جنبه بازاری و هم آموزشی دارد و قدری سخت است، اما درباره تهران هم باید بگویم که اتباع خیلی در تهران متمرکز نیستند در خود شهرری و مناطق حاشیه ای هستند حال شهرری را که در نظر می گیریم برای همه کارگاه ها سعی می کنیم سرویس ایاب ذهاب بگذاریم، مثلا برای شهرری از ورامین و خیلی جاهای دیگر بانوان با سرویس می آیند و در کارگاه شرکت می کنند.

ما در طول سال هم سعی می کنیم اقدامات حمایتی داشته باشیم مثلا مناسبت های مختلف مثل سال نوو ماه رمضان، بسته های غذایی و بسته های بهداشتی تهیه می کنیم و در اختیارشان قرار می دهیم و این دست فعالیت ها در طول سال وجود دارد.

در این دوره کرونایی خیلی ها شروع به کارهای خیریه کردند کسانی که در زمینه ماسک فعالیت شروع کردند اما چون پارچه های ماسک انحصاری است و قیمت هایش هم در بازه هایی زمانی بالا رفت ، الان خیلی قیمت ها پایین آمده و خیلی ها پارچه ها روی دستشان مانده و ورشکست و دچار مشکل شدند، انشالا که همه بتوانند شرایطشان را در این زمینه بهبود بدهند و دولت هم به این تولید کننده ها کمک کند.

ما در کنار این فعالیت ها و پروژه های توانمندسازی و معیشتی در بحث های مختلف علاوه بر کارگاه های خیاطی دوره های دیگر مثل آموزش سوزن دوزی در سیستان و بلوچستان و گلستان و دیگر فعالیت های آموزشی از این دست نیز برگزار کردیم، خیلی از کسانی که در این دوره های آموزشی مثل همین آموزش سوزن دوزی شرکت کردند ذاتا کار را بلد بودند اما چون حرفه ای نبودند نمی توانستند جذب بازار کار بشوند، بنابراین ما آنها را آموزش دادیم و برایشان دوره های حرفه ای گذاشتیم و انها هم وصل به بازار شدند و الان هم کسب درآمد می کنند. نمونه چنین فعالیت هایی را در شهرهای دیگر نیز برگزار کردیم.

*نکته پایانی

ما هنوز هم در شهرهای مختلف مشغول به تولید ماسک و دیگر لوازم مورد نیاز مردم و کادر درمان هستیم تا زمانی هم که کرونا ادامه داشته باشد در این عرصه فعالیم و بعد هم تولیدات دیگر خود را خواهیم داشت و این روند برای زنان سرپرست اتباع و حتی ایرانی ها هم که نیازمند باشند، ادامه خواهد داشت.

انتهای پیام/