گروه فرهنگ و هنر یکتا پرس؛ رضوان ابوترابی در یادداشتی به حواشی بخشنامه معاونت فرهنگی شهرداری در مورد نماد فرهنگی «حاجی فیروز» پرداخت و نوشت: به نظر اعتراض اهالی شریف هنر وارد نیست. چرا اعتراض، بیایید صورت سیاه حاجی فیروز را بشویید و به آن رنگ سفید یخچالی بزنید تا هم معاونت فرهنگی شهرداری اینقدر مصمم برای رفع چنین مشکل بزرگی بخشنامه صادر نکند، هم حاجی فیروز مادر مرده متهم به نژاد پرستی نشود! اصلاً برای حل چنین مشکلی می توانیم رنگ لباس حاجی فیروز را هم عوض کنیم تا احیاناً تیم های ورزشی هم گله ای نداشته باشند. مخصوصاً کلاهش را از سرش برداریم. آن کلاه بی موردی که آدم را یاد جشن تولد بچه ها می اندازد.
آقایان هنرمندان اعتراض برای چیست؟ مشکل اساسی اهالی فرهنگ در سال جدید، همین حاجی فیروز بود که با یک بخشنامه حل شد چرا ناسپاسی می کنید؟
این آقا هم که خودش اقرار می کند که: «حاجی فیروزم و سالی یه روزم»! خب؛ آدم عاقل که ۳۶۴ روز را فدای یک روز و آدم یک روزه که نمی کند! آن هم یک آدم نژاد پرست. ولش کنید این خائن را که سیاه پوست ها را ناراحت کرده ... اصلاً تئاتر سیاه بازی هم کلا اشتباه است. چون شائبه جنبه نژاد پرستی دارد. آخر معنی ندارد، یکی در خیابان های شهر دایره بزند و مردم را شاد کند و دیگری در سالن های تئاتر مردم را بخنداند! این کارها برای ما زشت نیست؟
بگذریم؛ امیدوارم مسئله بزرگ حاجی فیروز هم به خیر و خوشی تمام شود و بقولی: آخر این جنگ به دعوا نکشد. یکی بیاید چای دو رنگ بریزد تا آشتی کنان راه بندازیم. شاید خیر سر حاجی فیروز، این آشتی به آشتی های دیگر منجر شد .
***
فعلا بخوانیم واکنش کانون کارگردانان خانه تئاتر را که در جوابیه بخشنامه شهرداری صادر شده و نوشته است: «در آغازین روزهای فروردین ۱۴۰۰ شمشیر آخته نامهربانی باز هم ناباورانه بر قامت آیین‌ها و فرهنگ ایرانی فرود آمد. بی‌آن‌که بدانید و یا شاید می‌دانید اما با جهل تمام بخشنامه صادر می‌کنید و شخصیتی کهن، شریف و آیینی را که پیام‌آور تبرک‌جویی و شادی و نشاط برای مردم است را به اتهام جعلی «نژادپرستی» بی‌محکمه و با جهل خود محکوم کرده و آنگاه ریاکارانه هنرمندان و پژوهشگران را به گفتگو دعوت می‌کنید. این چه آدابی است که شما دارید؟ آقایان، بی‌دانشی و یا بهتر بگویم بی‌سوادی‌تان را بیشتر از این به رخ نکشید. حاجی‌فیروز نژادپرستانه است؟ اندیشه شما نژادپرستانه است. حاجی‌فیروز نماینده معرفت سترگ ایرانی است. کافی است کمی بدانید و کمی بخوانید و در اندیشه بی‌بدیلش غور کنید. البته می‌دانیم که امیدی واهی‌ست.
از مدیرانی که برای بهره‌گیری از نمایش و تئاتر در جهت توسعه فرهنگی جامعه عاجز هستند و حتی توان برقراری امنیت و حریم و حرمت مردم در مهم‌ترین مرکز فرهنگی کشور، تئاتر شهر را ندارند، نمی‌توان انتظار داشت که حاجی‌فیروز را نژادپرستانه قلمداد نکنند. بی‌شک فرار به جلو در این مطالبه‌گری حربه‌ای بسیار کهنه است.
کانون کارگردانان خانه تئاتر معتقد است آداب و رسوم مردمان سرزمین‌مان نتیجه فلسفه و معرفت عمیق جمعی بوده و با بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌های مقامات رسمی حذف‌شدنی نیستند.
کانون کارگردانان به طور اکید خواستار برخورد شورای شهر و شهردار تهران با این گونه سبُک‌اندیشی‌ها و بی‌خردی‌ها که نتیجه‌ای جز انفکاک و خدشه به باورهای آیینی مردم ندارد است.
امیدواریم مسئولان با ارج نهادن به این اندیشه جمعی و مطالبه عمومی در اسرع وقت نتیجه را در رسانه‌های عمومی اعلام نمایند.»
انتهای پیام/
