به گزارش گروه ورزشی یکتاپرس، زبیدالله سلیم‌اف مربی تاجیکی که اولین مربی تاریخ تیروکمان کشورمان است. او خیلی زود و از 21 سالگی مربیگری را در استان تاجیکستان شوروی شروع می‌کند و در طول این 40 سال شاگردان زیادی را تربیت کرده است. او از کشورهای زیادی برای مربیگری پیشنهاد داشته و به خاطر هم زبانی با مردم ایران و امام خمینی (ره) بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی، پیشنهاد مسئولان ورزش ایران در سال 1999 را می‌پذیرید و به ایران می‌آید. او 20 سال در ایران مربیگری کرده و شاگردانش قهرمان جهان، المپیک و پارالمپیک شدند و برخی دیگر مربیان ملی و استانی.
سرمربی سابق تیم ملی تیروکمان کشورمان که در چند مقطع سکان هدایت تیم ملی را بر عهده گرفته است از خاطرات 20 سال حضور خود در ایران می‌گوید. او جعبه سیاه رشته ورزشی تیروکمان ایران است. زبیدالله سلیم‌اف در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، صحبت‌های زیاد جالب و جذابی را عنوان کرد که در زیر می خوانید:
فارس: چطور به رشته ورزشی تیروکمان علاقمند شدید؟
در پاییز سال 1971 و دوران حکومت شوروی، در 11 سالگی از مدرسه ای که در آن تحصیل می‌کردم برای استعدادیابی به باشگاهی که متعلق به ارتش بود معرفی شدم. در آنجا تست‌های شنا، آمادگی جسمانی و... از من گرفتند. در بین بچه‌های هم سن و سالهای خودم قوی‌تر بودم. استعداد ورزشی خوبی داشتم و در نهایت برای ورزش تیروکمان انتخاب شدم.
فارس: چند سال در این باشگاه تیروکمان را آموزش دیدید؟
یک سال زیر نظر مربیان تیروکمان این مدرسه آموزش دیدم با پیشرفتی که از خودم نشان دادم به یک کلاس بالاتر در این رشته رفتم. سه سال در آن مدرسه تیروکمان بودم و کلاس‌های آموزشی را پشت سر گذاشتم.
فارس: در چه تیمی فعالیت کردید؟
در آن سالها، تاجیکستان یکی از استان‌های کشور شوروی بزرگ بود و من عضو تیم نوجوانان و جوانان استان تاجیکستان بودم.
فارس: بعد از چند سال در رشته تیروکمان مقام به دست آوردید؟
بعد از شش سال و در سال 1977 اولین عنوان را در مسابقات کشوری به دست آوردم.
فارس: چه مقام‌های بین‌المللی کسب کردید؟
تا 17 سالگی در آن باشگاه به رقابتهای بین‌المللی اعزام می‌شدم. در یکی از این مسابقات در لهستان به عنوان مقام دوم انفرادی ماده ریکرو دست پیدا کردم و تیم‌مان هم به مقام اول رسید که این مدال آوری برای من خیلی دلچسب بود.
فارس: در دانشگاه به چه رشته‌ای مشغول به تحصیل شدید؟
در سال 1978 برای ورود به انستیتو ورزش تاجیکستان امتحان ورودی دادم و به عنوان دانشجو در آنجا با گرایش رشته ورزشی تیروکمان، به همراه سه نفر دیگر قبول شدم. ولی به خاطر مشکلاتی که به وجود آمد، فقط یکسال تیروکمان در این مرکز تدریس شد و این انستیتو منحل شد.
فارس: در چه سالی مربیگری را شروع کردید؟
سرمربی تیم نوجوانان و جوانان استان تاجیکستان، به عنوان برترین مربی شوروی بزرگ انتخاب شدم. در سال 1980 به عنوان کمک مربی تیروکمان تیم ملی بزرگسالان شوروی در المپیک مسکو فعالیت داشتم. در این المپیک من به عنوان تنها تاجیکستانی و مسلمان در تیم ملی شوروی حاضر بودم.
فارس: شاگردی داشتید که در آن سالها مدالی در رقابتهای بین‌المللی گرفته باشد؟
سال 1988 یکی از شاگردانم در مسابقات بین المللی کره شمالی مدال گرفت. در المپیک 1988 سئول هم یکی دیگر از شاگردانم، در قالب تیم شش نفره تیروکمان، مقام سوم تیمی را به خودشان اختصاص دادند. در المپیک 1992 بارسلونا برای اولین بار دو مسلمان تاجیکستانی زیر پرچم المپیک، مدال گرفتند.
فارس: استان تاجیکستان مرکز رشته ورزشی تیروکمان شوروی بود؟
بله. مرکزیت تیروکمان کشور شوروی در آن سالها، استان تاجیکستان بود که اکثر جوانان علاقمند این رشته بودند. بر همین اساس مربیان زیادی در تیم‌های باشگاهی و ملی کشورهای آمریکا، آمریکا جنوبی، آمریکا شمالی، هلند، آلمان و... حضور دارند.
فارس: قبل از هدایت تیم ملی تیروکمان ایران، پیشنهادی برای مربیگری داشتید؟
برای سرمربیگری از کشورهای پاکستان، عراق، کوبا، مکزیک و چند کشور دیگر دعوت نامه داشتم. یکی از دوستانم به نام بهمن که سرمربی تیم ملی تیروکمان آلمان بود اصرار داشت به عنوان کمک به آنجا بروم. ولی در کشورهای ازبکستان، قزاقستان، بلاروس و روسیه هم مربیگری کرده‌ام.
فارس: چرا برای مربیگری به کشورهای اروپایی نرفتید؟
در آن دوران سه فرزند داشتم و دوری از خانواده برای من سخت بود. به خصوص کشورهای اروپایی که فرهنگ‌شان با تاجیکستان متفاوت بود.
فارس: چطور شد به ایران آمدید؟
در سال 1999 یک روز به من خبر دادند که امیر حسینی دبیر کل اسبق کمیته ملی المپیک ایران در شهر دوشنبه مهمان محمد صفایف دبیرکل ورزش تاجیکستان است. از من خواستند به عنوان مربی به ایران بیایم.
فارس: چطور تصمیم گرفتید به راحتی شرایط را بپذیرید و به ایران بیاید؟
بعد از اینکه امیر حسینی پیشنهاد مربیگری تیروکمان کشورتان را به من داد، به سراغ پدرم رفتم تا با او مشورت کنم. چون پدرم عاشق امام خمینی (ره) و کشور اسلامی ایران بود به من سفارش کرد که حتما ایران را انتخاب کنم. همچنین اعتقاد دارم ابتدا تاجیکستان متعلق به ایران بزرگ بوده و ایرانیان هم‌زبان ما تاجیک‌ها هستند. نهایتاً در همان روز با مسئولان ورزش ایران به توافق رسیدیم و سپس به همراه یکی از شاگردانم به عنوان دستیار به ایران آمدیم.
فارس: وضعیت تیروکمان آن سالها ایران چطور بود؟
وقتی سرمربی تیروکمان ایران شدم، هنوز فدراسیون تیروکمان تشکیل نشده بود. این رشته به عنوان یک کمیته کوچک در فدراسیون تیراندازی، فعالیت کمی داشت. ولی کمیته ملی المپیک از ما حمایت کرد.
فارس: شاگردان زیادی را به ورزش تیروکمان ایران تحویل دادید؟
در این مدت شاگردان زیادی را تربیت کردم. برخی از آنها اصلا تیروکمان کار نکرده بودند از صفر با من شروع کردند. سرمربیان کنونی تیم‌های ملی تیروکمان و پاراتیروکمان ایران شاگردان من هستند. جای خوشحالی دارد که شاگردانم هم توانسته‌اند در سراسر ایران، ورزشکاران زیادی را تربیت کردند. در پیشرفت تیروکمان و پاراتیروکمان خودم سهیم می‌دانم و بسیار خوشحالم که توانستم سهم کوچکی در تیروکمان ایران داشته باشم.
وحید فدایی، مهدی فدایی، وحید پورمیرزا، مهدی ابرازه، میلاد وزیری، محمدعلی کریمی، رضا سامانی در رشته تیروکمان و ابراهیم رنجبر، حشمت‌الله کاظمی راد، مجید کهتری در رشته پاراتیروکمان ورزشکارانی هستند که شاگردان من بودند. میلاد وزیری در یکی مسابقاتی که در آمریکا برگزار شد، به جمع 16 نفر برتر جهان رسید و سهمیه حضور در بخش ریکرو انفرادی بازی‌های المپیک توکیو را گرفت.
فارس: وضعیت کنونی تیروکمان کشورمان را چگونه ارزیابی می کنید؟
از زمانی که شعبانی بهار به ریاست فدراسیون تیروکمان رسید به تمامی بازیکنان سراسر ایران و حتی شهرستان‌های دور افتاده اهمیت داده می‌شود. هم اکنون چند نفر از تیراندازان خوب شهرستان‌ها در تیم ملی حضور دارند و این موضوع کمک می‌کند تا رشته تیروکمان ایران پیشرفت داشته باشد. اگر اعضای تیم ملی ایران منوط به تهران و همان چند نفری که همیشه در تیم ملی بودند و خیلی هم نتایج خوبی هم در مسابقات بین‌المللی نمی‌گرفتند، هیچ رشدی در این رشته حاصل نمی‌شد. باید تیروکمان به تمام کشورتان گسترش پیدا کند و نفرات جدید هم به مسابقات اعزام شوند تا نتایج بهتری به دست آید.
فارس: چند سال است در ایران حضور دارید؟
بیست سال است که در ایران هستم و خاطرات خوش زیادی از کشورتان دارم.
فارس: ایران را خیلی دوست دارید؟
وقتی در ایران هستم، فکر نمی‌کنم به خارج کشور آمده‌ام، اصلا اینجا احساس غربت نمی‌کنم. انگار در خانه خودم هستم، چون تاجیکستان و ایران فرهنگ‌های زیاد مشترکی با هم دارند.
فارس: پس در طول این 20 سال به تمامی شهرهای ایران سفر کردید.
بله. ولی یکی از جاهای خیلی خوبی که در ایران رفتم، حرم امام خمینی (ره) بود. همان سالهای که وارد ایران شدم، به همراه یکی دوستان به زیارت حرم مطهر امام خمینی (ره) رفتم. این زیارت برای من لذت بخش و آرام بخش بود.
فارس: همسر و فرزندانتان در ایران هستند؟
مدت کوتاهی هم خانواده ام در ایران، پیش من بودند. چون فرزندانم بزرگ شده بودند اما برای ادامه تحصیل به "دوشنبه" (پایتخت کشور تاجیکستان) رفتند.
فارس: هر چند وقت یک بار به تاجیکستان می‌روید تا خانواده‌تان را ببینید؟
سالی یک بار به تاجیکستان می‌روم. امسال به خاطر کرونا نتوانستم به آنجا بروم. امیدوارم هر چه زودتر اوضاع بهتر شود و به تاجکیستان بروم و دیداری با خانواده‌ام تازه کنم.
فارس: به عنوان مربی تیم ملی ایران در المپیک یا پارالمپیک شرکت کردید؟
با همراه تیم پاراتیروکمان ایران در بازی‌های 2000 سیدنی به عنوان سرمربی حضور داشتم. با ورزشکارانجانباز و معلولی نظیر ابراهیم رنجبر، حشمت الله کاظمی راد و مجید کهتری، در این بازی‌ها رتبه پنجم تیمی ریکرو را به دست آوردیم و کسب ایم رتبه برای من خیلی ارزشمند بود.
اعضای تیم ملی پاراتیروکمان در بازی‌های پارالمپیک 2000 سیدنی، کهتری، رنجبر، کاظمی و سلیم‌اف
فارس: در بازی های پارالمپیک 2004 آتن هم حضور داشتید؟
بله. با ورزشکاران ایران متشکل از نفراتی همچون حشمت الله کاظمی راد، قاسم جوانی و مجید کهتری در بازی‌های پارالمپیک 2004 آتن به مصاف حریفان قدرتمند رفتیم. در این دوره از بازی‌های مجید کهتری شانس زیادی برای کسب مدال داشت و می‌توانست مدال بگیرد. ولی متاسفانه به دلیل اینکه دور بعد مسابقات باید با ورزشکار رژیم اشغالگر قدس مسابقه می‌داد، در مرحله قبلش بازی را تعمدی به حریفش واگذار کرد.
فارس: وضعیت کنونی تیم پاراتیروکمان کشورمان چگونه است؟
تیم ملی پاراتیروکمان ایران نسبت به تیم ملی تیروکمان وضعیت خوبی برخوردار است. غلامرضا رحیمی، ابراهیم رنجبر و زهرا نعمتی جز بهترین ورزشکاران پارالمپیکی این رشته هستند و این نفرات جایگاه بسیار بالایی در جهان دارند. مطمئنم می‌توانند همچون ادوار گذشته در بازی‌های پارالمپیک توکیو هم خوش بدرخشید و باز هم مدال آوری کنند.
فارس: هم اکنون در کدام شهر کشورمان مشغول به تدریس تیروکمان و مربیگری هستید؟
هم اکنون سرمربی تیروکمان جزیره کیش هستم. بعد از بازی‌های المپیک 2004 آتن بهرام افشارزاده که آن موقع رئیس موسسه ورزش و تفریحات سالم منطقه آزاد کیش بود به من پیشنهاد داد تا به کیش بیایم و در کیش تیروکمان را راه اندازی کردم.
فارس: اولین نکته‌ای که در تیروکمان به شاگردانتان آموزش می دهید، چیست؟
به شاگردان می‌گویم؛ ابتدا خودتان حریف خودتان هستید و حریف بعدی سبیل مقابل.
فارس: تا چند سال پیش سرمربی تیم ملی تیروکمان بودید؟
در سال 91 هم یک بار دیگر، محمدعلی شجاعی رئیس وقت فدراسیون تیروکمان از من خواست تا سرمربیگری تیروکمان را برعهده بگیرم. به مدت شش ماه سرمربی تیم ملی ایران بودم.
فارس: هم اکنون تیروکمان جزیره کیش در تیم ملی نماینده‌ای دارد؟
یکی از شاگردانم از جزیره کیش به نام سوگند رحمانی در ماده ریکرو به اردوی تیم ملی بزرگسالان دعوت شده است.
فارس: همسر و فرزندانتان به رشته تیروکمان علاقمند هستند؟
همسرم که هم اکنون مربی تیم ملی بانوان تاجیکستان است. فرزندانم هم به تیروکمان علاقمند بودند. بیشتر به درس خواندن روی آوردند و دختر کوچکم استعداد خوبی در تیروکمان دارد.
فارس: وضعیت تیروکمان کشور تاجیکستان چطور است؟
هم اکنون وضعیت تیروکمان تاجیکستان بهتر شده است. در بازی‌های المپیک 2016 ریو یک ورزشکار خانم در مسابقات تیروکمان حضور داشت.
فارس: برای سرمربیگری در کشورهای دیگر پیشنهادی نداشتید؟
از باشگاهی در ترکیه و تیم ملی امارات برای سرمربیگری دعوت شدم ولی ایران را ترجیح دادم.
فارس: از کشورتان پیشنهادی ندارید؟
برای ریاست هیأت تیروکمان دوشنبه پایتخت تاجیکستان پیشنهاد داشتم.
فارس: فیلم سینمایی یا سریال ایرانی می بینید؟
خیلی فیلم زیاد نمی‌بینم. ولی یکی از فیلم های سینمایی جنگی ایران را دیدم که براساس یک داستان واقعی ساخته شده بود. در این فیلم هواپیماهای ایرانی به عراق رفتند و طی عملیاتی پیچیده و دقیق نقاط حساس کشور عراق را منهدم کردند و سلامت بازگشتند. فیلم سینمایی (اچ 3) را چند بار دیدم. یکی از دوستانم هم پیشنهاد کرده است تا سریال در "چشم باد" را ببینم و حتماً به زودی این فیلم را تهیه خواهم گرفت و آن را خواهیم دید.
فارس: چون هم زبان هستیم، از خواننده های ایرانی هم شناخت دارید، کارها و آهنگ‌های کدام خواننده را بیشتر گوش می‌دهید؟
صدای علیرضا افتخاری را خیلی دوست دارم.
انتهای پیام/
