خانه ناصرالدین میرزا

به گزارش گروه فرهنگ و هنر یکتاپرس، خانه ناصرالدین میرزا، مربوط به دوره قاجار است. از زمانی که آقا محمد خان، تهران را به عنوان پایتخت انتخاب کرد، شاهزادگان قاجاری خانه‌های زیبای بزرگی برای خود در این شهر ساختند که بعد‌ها با گذشت زمان تاریخی شدند. خانه ناصرالدین میرزا نیز یکی از این خانه هاست که واقع در منطقه ۱۲ تهران میباشد.

ناصرالدین میرزا، از شاهزداگان قاجار و فرزند پسر مظفرالدین شاه قاجار بود. بعد از سلطنت رسیدن مظفرالدین شاه و به دنیا آمدن فرزند وی، بر حسب علاقه و نیز زنده نگه داشتن یاد پدر، نام فرزندش را ناصرالدین گذاشت. هرچند ناصرالدین که بعدها، پسوند میرزا نیز به آن اضافه شد، هرگز نتوانست به تاج و تخت برسد، اما فعالیت های بسیاری خوبی در فضای حاکم و دربار بی-کفایت قاجار انجام داد که البته بخش عمده آن‌ها تحت تاثیر خواهر با لیاقت و ممتازش فخرالدوله بود. در واقع فخرالدوله، نگین درخشان دوران حکومت مظفرالدین¬شاه، احمدشاه و حتی پهلوی اول است.

خانه ناصرالدین میرزا، بین سال‌های ۱۲۸۰ تا ۱۲۸۵ به فرمان شخص او، در بخش شمالی محدوده ارگ سلطنتی ساخته شد. مساحت آن ۴۵۰۰ متر بود، که اکنون تنها ۹۰۰ متر از آن باقی‌ست. این خانه چهار صفه، کلاه‌فرنگی و حوضی زیر گنبد دارد. از نظر معماری، این بنا به معماری کویری تعلق دارد و طراحی آن با سایر بنا‌های دوره قاجار متفاوت است.

این بنا، بر خلاف رسم خانه‌های اعیانی آن دوره، حیاط مرکزی و زیر زمین ندارد. دو بخش شاه‌نشین (درجبهه شمالی) و خدمه‌نشین (در جبهه جنوبی) روبه‌روی هم قرار دارند و هیچ ساختمانی آن‌ها را به هم وصل نمی‌کند. سقف آن گنبدی‌ست و به تیمچه‌های کاشان شباهت دارد. تا دوره پهلوی، این خانه متعلق به نوادگان ناصرالدین میرزا بود.

پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران بدون مالک به حساب آمد و مصادره شد. اکنون صندوق بازنشستگی متولی این ساختمان است.

انتهای پیام/