به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس، بی اختیاری ادرار هنگام از دست دادن کنترل مثانه رخ میدهد. در برخی موارد فرد ممکن است در این حالت محتوای مثانه خود را به طور کامل خالی کند و برخی دیگر فقط نشت جزئی را تجربه میکنند، این بیماری بسته به علت بروز آن میتواند موقتی یا مزمن باشد. بر اساس اعلام بنیاد مراقبت از ارولوژی، میلیونها بزرگسال در ایالات متحده با بی اختیاری ادرار دست و پنجه نرم میکنند که البته این بیماری بیشتر در زنان ۵۰ سال به بالا مشاهده میشود. با این حال، این شرایط میتواند هر شخصی را تحت تاثیر قرار دهد. با افزایش سن عضلات حمایت کننده از مثانه ضعیف میشوند که منجر به بروز بی اختیاری ادرار میشود. بسیاری از مشکلات مختلف سلامتی نیز میتواند باعث ایجاد این بیماری شود. علائم از خفیف تا شدید که میتواند نشانهای از سرطان، سنگ کلیه، عفونت یا بزرگ شدن پروستات باشد. اگر بی اختیاری ادرار را تجربه میکنید به پزشک مراجعه کنید، زیرا میتواند زندگی روزمره تان را مختل کرده و منجر به بروز عوارض احتمالی شود، همچنین پزشک میتواند علت آن را تشخیص دهد.
بی اختیاری ادرار به ۳ نوع کلی تقسیم میشود که شاید در برخی افراد به طور همزمان بیش از یک نوع را تجربه کند.
بی اختیاری استرسی توسط انواع خاصی از فعالیتهای بدنی خود را نشان میدهد به عنوان مثال، ممکن است کنترل مثانه خود را از دست بدهید هنگام:
ورزش کردن
سرفه کردن
عطسه کردن
خندیدن
چنین فعالیتهایی باعث ایجاد فشار روی عضله اسفنکتر میشود که ادرار را در مثانه شما نگه میدارد که فشار اضافی باعث آزاد شدن ادرار در عضله میشود.
بی اختیاری ادرار اضطراری به علت انقباضات غیرطبیعی مثانه روی میدهد. به طور طبیعی عضلات قوی که ماهیچه باسطه نامیده میشوند، جریان ادرار را از مثانه کنترل میکنند. در بی اختیاری ادرار فوریتی، این عضلات مثانه پرکار با نیروی کافی منقبض شده تا ماهیچههای باسطه مجاری ادراری که لولهای است که ادرار را به بیرون از بدن انتقال میدهد، تحت فشار قرار میدهد.
اگر هنگام دفع ادرار مثانه خود را به طور کامل تخلیه نکنید بی اختیاری سرریز رخ میدهد سپس ممکن است مقداری از ادرار باقیمانده از مثانه نشت کند. به این نوع بی اختیاری برخی اوقات “دریبل زدن” نیز گفته میشود.
لایل زیادی برای بروز بی اختیاری ادرار وجود دارد، مثالها عبارتند از:
عضلات ضعیف مثانه ناشی از پیری
آسیب فیزیکی به عضلات کف لگن
پروستات بزرگ شده
سرطان
برخی از این شرایط موقتی و به راحتی قابل درمان هستند، اما برخی شرایط دیگر جدیتر و پایدارتر هستند.
با افزایش سن عضلات حمایت کننده از مثانه به طور معمول ضعیف میشوند که خطر بی اختیاری را افزایش میدهد.
برای حفظ عضلات قوی و مثانه سالم تمرین عادات سالم در زندگی مهم است. هرچه از سلامتی بالاتری برخوردار باشید شانس بیشتری برای جلوگیری از بی اختیاری با افزایش سن دارید.
عضلات کف لگن مثانه را حمایت میکنند. آسیب دیدن این عضلات میتواند باعث بروز بی اختیاری شود. این عارضه در اثر انواع خاصی از جراحی مانند برداشتن رحم ایجاد میشود، همچنین میتواند نتیجه مشترک بارداری و زایمان هم باشد.
در مردان غده پروستات گردن مثانه را احاطه میکند. این غده با آزاد کردن مایعی از اسپرم محافظت و آن را تغذیه میکند که با افزایش سن تمایل به بزرگ شدن دارد. در مردان معمول است که در نتیجه برخی شرایط بی اختیاریها را تجربه کنند.
سرطان پروستات یا مثانه میتواند باعث بی اختیاری ادرار شود. در برخی موارد درمانهای سرطان نیز میتواند کنترل مثانه را سخت کند. حتی تومورهای خوش خیم نیز با مسدود کردن جریان ادرار باعث بی اختیاری میشوند.
یبوست
عفونتهای دستگاه ادراری
سنگ کلیه یا مثانه
پروستاتیت یا التهاب پروستات
سیستیت بینابینی یا یک بیماری مزمن که باعث التهاب مثانه میشود
عوارض جانبی برخی از داروها مانند داروهای فشار خون، آرامبخشهای عضلانی، داروهای آرامبخش و برخی از داروهای قلبی
برخی از عوامل سبک زندگی نیز باعث بروز موقت بی اختیاری میشوند. به عنوان مثال، نوشیدن بیش از حد الکل، نوشیدنیهای کافئین دار یا مایعات دیگر نیز باعث میشود به طور موقت کنترل مثانه خود را از دست دهید.
هر مورد از بی اختیاری دلیل برای گرفتن کمک پزشکی است، زیرا ممکن است علامت یک بیماری جدیتر باشد که باید درمان شود. حتی اگر علت اصلی بروز آن جدی نباشد بی اختیاری میتواند یک اختلال اساسی در زندگی باشد، بنابراین مهم است با یک تشخیص درست روند درمانی مناسب خود را پیش بگیرید. اگر کنترل مثانه خود را از دست دادید و علائم زیر را تجربه میکنید باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:
مشکل در صحبت کردن یا راه رفتن
ضعف یا سوزن سوزن شدن در هر قسمت از بدن
از دست دادن بینایی
گیجی
از دست دادن هوشیاری
از دست دادن کنترل روده
در طول جلسه درمان و معاینه پزشک به احتمال زیاد از شما در مورد علائم سوالاتی میپرسد، زیرا میخواهد اطلاعاتی در زمینه اینکه چه مدت بی اختیاری را تجربه میکنید، انواع بی اختیاری که دارید و سایر جزییات کسب کند، همچنین وی در مورد عادات روزانه شما از جمله رژیم غذایی معمولی و مصرف هرگونه دارو یا مکمل نیز سوال میپرسد. بسته به علائم و سابقه پزشکی پزشک انجام برخی آزمایشها را تجویز میکند، از جمله:
انجام آزمایش ادرار. پرسنل آزمایشگاه نمونه ادرار را از نظر علائم عفونت یا سایر مشکلات بررسی میکنند.
اندازه گیری میزان ادراری که هنگام دفع ادرار آزاد میکنید، مقدار باقی مانده در مثانه و فشار مثانه. این اطلاعات با قرار دادن یک کاتتر یا یک لوله کوچک در مجرای ادرار و مثانه جمع میشود.
انجام سیستوسکوپی. در طول این آزمایش پزشک با وارد کردن دوربین کوچکی به مثانه آن را از نزدیک بررسی میکند.
برنامه درمانی پزشک به علت بی اختیاری ادراری بستگی دارد. یک بیماری زمینهای ممکن است نیاز به مصرف دارو، جراحی یا سایر روشهای درمانی داشته باشد، همچنین انجام برخی تمرینات مانند تمرینات کف لگن یا آموزش مثانه به شما توصیه میشود که به افزایش کنترل مثانه کمک میکند. در شرایط خاص پزشک قادر به درمان بی اختیاری مثانه نیست. در این موارد مراحلی وجود دارد که میتوانید برای مدیریت وضعیت خود انجام دهید به عنوان مثال، پزشک ممکن است به شما توصیه کند:
رژیم غذایی یا میزان مصرف مایعات خود را کنترل کنید
برنامه برای رفتن به دستشویی تنظیم کنید
از ایزی لایف یا پدهای روزانه استفاده کنید
نمیتوان از همه موارد بی اختیاری ادرار جلوگیری کرد، اما اقدامات لازم برای کاهش خطر ابتلا به آن وجود دارد که داشتن سبک زندگی سالم نکته اصلی است به عنوان مثال، سعی کنید:
وزن سالم خود را حفظ کنید
زیاد ورزش کنید
رژیم متعادل داشته باشید
مصرف کافئین و الکل را محدود کنید
سیگار نکشید
انتهای پیام/