به گزارش گروه سیاسی یکتاپرس، اصلاح‌طلبان، یکی از دو جناح و جریان سیاسی اصلی در بین گروه‌های داخل حکومت ایران به‌شمار می‌رود. این جناح پس از واقعه دوم خرداد، خود را اصلاح‌طلب نامیدند گرچه در مقایسه با مفهوم تاریخی اصلاح طلبی نو محافظه کار تلقی می‌گردند.
پس از ریاست‌جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی در سال ۱۳۶۸ و با پیروزی در انتخابات هفتمین دورهٔ ریاست جمهوری سال ۱۳۷۶ و ریاست‌جمهوری سید محمد خاتمی با بیش از ۲۰ میلیون رأی به ریاست جمهوری رسید و آن انتخابات از جانب اصلاح طلبان حماسه دوم خرداد نامیده شد و اصلاح‌طلبان توانستند وارد عرصهٔ حاکمیت شوند و پس از آن اکثریت مجلس ششم و نخستین شورای شهر تهران را نیز به دست آوردند.
این جریان به دلیل پیروزی در انتخابات دوم خرداد به جبههٔ دوم خرداد مشهور گشت و هشت سال کنترل دولت و همچنین چهار سال اکثریت نمایندگان مجلس ششم را در اختیار داشت.
دو حلقه فکری در جریان اصلاح طلبی در ایران وجود دارد که یکی موسوم به حلقه کیان و دیگری حلقه نیاوران است. از حلقه کیان، سیدمحمد خاتمی رئیس دولت اصلاحات و از حلقه نیاوران حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور ایران بیرون آمدند.
اصولگرایان
یکی از دو جریان سیاسی اصلی در جمهوری اسلامی ایران هستند. پس از سال ۱۳۷۸ و انتخابات مجلس ششم تا ۱۳۸۱ و انتخابات شوراها، جریان اصولگرایان از دل جریان راست متولد شد.
اصواگرایان که به عنوان محافظه‌کاران ایرانی نیز شناخته می‌شوند و قبلاً به آنها جناح راست گفته می‌شد، یکی از دو جناح اصلی سیاسی در ایران پس از انقلاب، و دیگری اصلاح‌طلبان است. اصطلاح تندروهایی که برخی منابع غربی از آن در متن سیاسی ایران استفاده می‌کنند، معمولاً به این جناح اشاره دارد، گرچه این گرایش‌ها به مرکزگرایی بیشتری را نیز شامل می‌شود.
در سیاست ایران، اصولگرایان به طرفداران محافظه‌کار اشاره می‌کند و از محافظت از "اصول" ایدئولوژیک روزهای نخست انقلاب اسلامی حمایت می‌کند.
انتهای پیام/
