درخواست جوان زاهد و پاسخ عجیب پیامبر ص

به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، شخصی به نام ثعلبه که خیلی زاهد و متقی و اهل تهجّد و نماز شب بود و همه نماز‌های پیغمبر را شرکت می‌کرد و نمی‌گذاشت یک رکعت نماز جماعت یا نافله‌اش تعطیل شود، مرتب پیش پیغمبر می‌آمد و می‌گفت: یا رسولَ‌اللّه! از خدا بخواه مرا ثروتمند کند.

پیغمبر می‌فرمود: تو کار را به جریان طبیعی واگذار کن، شاید مصلحتت این نباشد.

شخصی به نام ثعلبه که خیلی زاهد و متقی و اهل تهجّد و نماز شب بود و همه نمازهای پیغمبر را شركت می‌كرد و نمی‌گذاشت یك ركعت نماز جماعت یا نافله‌اش تعطیل شود، مرتب پیش پیغمبر می‌آمد و می‌گفت: یا رسولَ‌اللّه! از خدا بخواه مرا ثروتمند كند.

پیغمبر می‌فرمود: تو كار را به جریان طبیعی واگذار كن، شاید مصلحتت این نباشد.

ثعلبه می‌گفت: نه یا رسولَ‌اللّه! من می‌خواهم به این اغنیا یاد بدهم كه اصلاً پول خرج كردن و در راه خدا خرج كردن چگونه است.

پیغمبر هم برای او دعا كرد و خدا دعا را برای امتحان خود او و همه مردم مستجاب كرد.

او گوسفندهایی پیدا كرد. به سرعت چیزدار شد، مخصوصاً گوسفندانش خیلی زیاد شد. فكر كرد گوسفند زیاد شده، دیگر در شهر نمی‌شود گوسفندها را اداره كرد، برویم بیرون یك جایی تهیه كنیم تا بتوانیم گوسفندها را به چرا ببریم.

كم‌كم ظهر دیگر به نماز جماعت نمی‌رسید. با خود می‌گفت حالا یك وعده را نخواندیم مهم نیست؛ به یك وعده نماز جماعت اكتفا می‌كنیم.

می‌آمد به سرعت خودش را به صف‌های آخر می‌رساند یك نمازی می‌خواند و می‌رفت.

كم‌كم كارش توسعه پیدا كرد و گفت باید برویم فلان منطقه یك جایی انتخاب كنیم.

به آنجا رفت. تا قضیه رسید به آنجا كه آیه زكات نازل شد و پیغمبر مأمور جبایت برای اخذ زكات فرستاد.

وی اول سراغ او رفت و گفت: دستور خداست كه این مقدار باید بدهی تا صرف راه خدا بشود.

ثعلبه گفت: آیا اختصاص به من دارد؟

گفت: نه، شامل دیگران هم می‌شود.

گفت: اول برو سراغ دیگران بعد بیا سراغ من.

مامور سراغ دیگران رفت و كارهایش را انجام داد و برگشت.

ثعلبه مدتی نگاه كرد، زیر و رو كرد، سپس گفت: این با باج گرفتن چه فرق می‌كند؟ چشم فقرا كور بشود می‌خواستند كار كنند.

این همان آدمی بود كه می‌گفت:
«لَئِنْ آتانا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَ لَنَكُونَنَّ مِنَ اَلصّالِحِینَ؛ اگر از كرم خويش به ما عطا كند قطعا صدقه خواهيم داد و از شايستگان خواهيم شد.»(توبه:۷۵)

و می‌گفت: ما كه كریمیم پول نداریم، آنهایی كه پول دارند كرم ندارند.

در این جور آزمایش‌ها اگر انسان مراقب خود نباشد به غفلت فرو می‌رود.

انتهای پیام/