به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس، یک مشاهده کلی وجود دارد که اغلب بیماریهای التهابی پوستی حتی آکنه افراد سیگاری را بیشتر از افراد غیر سیگاری تحت تاثیر قرار میدهد و درمان بیماریهای مختلف در افراد سیگاری اغلب دشوارتر است.
دود تنباکو باعث استرس اکسیداتیو میشود به طوری که اکسیژن کافی به پوست نمیرسد و در نتیجه باعث ایسکمی و انسداد رگهای خونی میشود. این پاسخهای ایمنی ذاتی و میزبان را کاهش میدهد و باعث متالوپروتئیناز ۱ ماتریکس میشود، آنزیمی که به طور خاص کلاژن را تخریب میکند. جایگزینی نیکوتین برای پوست ایمنتر از سیگار کشیدن است اگرچه نیکوتین خود باعث انقباض عروق میشود، ترمیم زخم را به تاخیر میاندازد و روند پیری پوست را تسریع میکند.
استعمال دخانیات اثرات پوستی و مخاطی ناخوشایند دارد:
زردی موقت انگشتان و ناخنها
تغییر رنگ دندانها
زبان سیاه مودار
پوست یک سیگاری سنگین ۴۰ ساله شبیه پوست ۷۰ ساله غیر سیگاری است:
چین و چروک صورت (به عنوان مثال خطوط پنجه کلاغی و ایجاد خطوط در اطراف لب)
پلکهای گشاد و خط فک شل
رنگ پوست ناخوشایند: مایل به خاکستری، زرد با مویرگهای گشاد شده (تلانژکتازی)
پوست خشک و خشن
اینکه سیگار چطور باعث پیری زودرس پوست صورت میشود دقیق مسخص نیست. نظریهها عبارتند از:
گرما از طریق سیگار باعث سوختن مستقیم پوست میشود
تغییر در الیاف الاستیک پوست (الاستوز)
باریک شدن رگهای خونی (انقباض عروق) که باعث کاهش خونرسانی به پوست میشود و میتواند باعث تغییر فیبرهای الاستیک پوست و از بین رفتن کلاژن شود
کاهش سطح ویتامین A و رطوبت پوست
سیگار کشیدن و تاخیر در ترمیم زخم
سیگار کشیدن باعث تاخیر در بهبود زخم از جمله آسیبهای پوستی و زخمهای جراحی میشود. خطر عفونت زخم، شکست پیوند یا فلپ، مرگ بافت و تشکیل لخته خون را افزایش میدهد. دلایل این امر مشخص نیست، اما شامل موارد زیر است:
انقباض عروقی و کمبود اکسیژن به سلولهای پوست
تاخیر در مهاجرت سلولهای کراتینوسیت
کاهش سنتز کلاژن
تاخیر در رشد رگهای جدید خونی داخل زخم
سیگار کشیدن به توسعه و تداوم زخمهای پا به ویژه زخمهای شریان، زخمهای پای دیابتی و کلسیفیلاکسی (رسوب کلسیم زیر پوست) منجر میشود.
سیگار کشیدن با احتمال یا شدت بیشتری از عفونتها همراه است:
عفونتهای باکتریایی زخم که اغلب توسط استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوک پیوژنز ایجاد میشوند
عفونت کاندیدا آلبیکانس به ویژه در دهان
عفونتهای ویروسی به ویژه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) از جمله زگیلهای تناسلی
اگر زگیل دستگاه تناسلی دارید و سیگار میکشید احتمال ابتلا به سرطانهای مرتبط با ویروس زگیل از جمله سرطان دهانه رحم، سرطان داخل اپیتلیومی، سرطان داخل اپیتلیال آلت تناسلی بیشتر است.
سیگار کشیدن خطر ابتلا به نوعی سرطان پوست به نام کارسینوم سلول سنگفرشی را دو برابر میکند، همچنین خطر لکوپلاکیای دهانی (پیش سرطانی) و سرطان دهان افزایش مییابد. ۷۵ درصد موارد سرطان دهان و لب در افراد سیگاری اتفاق میافتد. به نظر نمیرسد سیگار کشیدن خطر ابتلا به سرطان سلول پایه را افزایش دهد. ترک سیگار خطر متاستاز (گسترش) سرطان لب را ۲ تا ۳ برابر کاهش میدهد.
پوستول پلان پلانتار پوستی مقاوم در برابر درمان، مزمن و ناتوان کننده است که با جوش، اریتم و پوسته پوسته شدن کف دست مشخص میشود. این بیماری به طور عمده زنان میانسالی را که سیگار میکشند تحت تاثیر قرار میدهد. مکانیسم مربوط به اتصال نیکوتین با گیرندههای استیل کولین در غده عرق و مجرا برای تغییر ساختار آنها و القای التهاب است. ترک سیگار به تدریج منجر به بهبود میشود و ممکن است در نهایت جوشها در بسیاری از بیماران برطرف شود.
چندین مطالعه تایید کرده است سیگاریها در مقایسه با سایر افراد به پسوریازیس مبتلا میشوند. به نظر میرسد مکانیسم این است که سیگار باعث ایجاد واسطههای التهابی میشود و تکثیر کراتینوسیتها را تقویت میکند. نیکوتین خود به سلولهای دندریتیک، سلولهای T و کراتینوسیتها متصل میشود.
اغلب بیماران مبتلا به هیدرادنیت شیاف سیگاری هستند و افراد سیگاری بیشتر از افراد غیر سیگاری بیماری دارند. استعداد ژنتیکی ابتلا به هیدرادنیت شیاف به ویژه در زنان چاق شیوع دارد. این پاتوژنز شامل انسداد فولیکولی ناشی از نیکوتین/ استیل کولین، پارگی فولیکولار و بی نظمی سیستم ایمنی است. سیگاریها به گزینههای درمانی فعلی پاسخ ضعیفی میدهند.
نیکوتین باعث انقباض عروق و انعقاد خون میشود و احتمال انسداد عروق خونی لختههای خون را افزایش میدهد. سیگار کشیدن میتواند باعث تشدید یا شروع شود:
سرمازدگی
یخ زدگی
بیماری وازواسپاستیک اولیه یا ثانویه
زخم در بیماران مبتلا به اسکلروز سیستمیک
آمبولی کلسترول مرتبط با تصلب شرایین
ترومبوز ناشی از ترومبوفیلیا، سندرم آنتی فسفولیپید یا داروها از جمله داروهای ضد بارداری خوراکی
بیش از ده برابر خطر ابتلا به لوپوس اریتماتوی پوستی مزمن (به ویژه لوپوس اریتماتوی دیسکویید) در افراد سیگاری در مقایسه با غیرسیگاریها وجود دارد. سیگار کشیدن با فعال کردن لنفوسیتها فعالیت خود ایمنی را افزایش میدهد، همچنین این سوءظن جود دارد که درمان LE پوستی مزمن در افراد سیگاری کمتر موثر است. به علاوه، درمان لوپوس اریتماتوی پوستی با هیدروکسی کلروکین و سایر داروها در افراد سیگاری کمتر موثر است.
شرایطی در دهان در افراد سیگاری بیشتر دیده میشود. این شامل:
کاندیدیازیس دهانی (برفک)
پلان دهان و پلان فرسایشی
زبان مودار. در این شرایط سطح زبان فرایندهایی مانند مو دراز دارد و به دلیل رشد بیش از حد باکتریها زرد، قهوه ای، سبز یا سیاه رنگ است. این بیماری ناشی از رژیم و بهداشت نامناسب دهان، کمبود بزاق و سیگار کشیدن است.
استوماتیت نیکوتین
لکوپلاکیای مویی همراه با عفونت HIV
بزرگ شدن و التهاب لثه
ورم پوستی آکتینیک
هیدروکربنهای چند حلقهای معطر ناشی از استعمال دخانیات باعث ایجاد آنزیمهای CYP۱A۲ در کبد میشود. این آنزیمها سموم را از بین میبرند. نتیجه این است که افراد سیگاری برای دستیابی به همان نتیجه به دوزهای بیشتری از بسیاری از داروها در مقایسه با افراد غیر سیگاریها نیاز دارند. این موارد شامل انسولین، تسکین دهنده درد، ضد روان پریشی، داروهای ضد انعقاد خون، کافئین و الکل است.
انتهای پیام/