به گزارش خبرنگار سیاسی یکتا پرس؛ نشست خبری رئیس جمهور گاه به محلی برای طرح گلایهها از سوی رسانهها و یا شخص رئیس جمهور بدل میشود. در نشست اخیر حسن روحانی با اصحاب رسانه نیز سؤال خبرنگاری بهانه شد تا روحانی سخنانی را مطرح کند مبنی براینکه «من آدمی نیستم که در نظام نبودم و آمدم و میخواهم حکومت کنم و بعد هم بروم، یک جایی بروم و مرتب مصاحبه کنم. آدم اینجوری نیستم. از اول نظام بودم، همیشه مسئولیت داشتم. از روز اول که انقلاب و نهضت شروع شده، از سال ۴۱ در نهضت بودم و بعد از انقلاب هم همیشه مسئول بودم ... برای من نظام و کشور مطرح است.» سخنان نه چندان تازه روحانی، ذهنها را فقط به یک سمت هدایت کرد و آن احمدینژاد بود.
در این نوشتار قصد حمایت از احمدینژاد را نداریم؛ چون معتقدیم خروجی هر دولت مجموعهای از عملکردهاست و زمانی به بار خواهد نشست که تمام پازلهای آن درست، منطقی و هماهنگ کنار یکدیگر قرار گیرند. اما آقای روحانی! وقتی به قول خودتان با حدود 24 میلیون رأی شخص اول اجرایی کشور شدید و با سونامی وعدهها در سرای پاستور اقامت گزیدید، امید تازهای در مردم شکل گرفت. امیدهایی که در هیچ زمینهای در دولت هفت ساله شما به بار ننشست.
آقای رئیس جمهور تا کی قرار است کارنامه بدون توجیه هفت سال سکانداری خود در ریاست جمهوری را پشت نقاب دولت قبل پنهان کنید؟ آیا شما نبودید که با لجبازیهای بدون توجیه تمام رشتههای دولتهای پیش از خود را پنبه کردید و تمام طرحهایی که دولت قبل موظف به انجامشان بود کنار گذاشتید؟ یارانه بنزین که یادتان نرفته! آیا هدفمندی حاملهای انرژی قانون مجلس نبود که هر دولتی مکلف به اجرای آن بود؟ چرا در طول 6 سال هیچ اقدامی برای ادامه آن انجام ندادید. کارتهای سهمیه بندی بنزین که هزینه زیادی از کشور صرف شده بود تا به جریان عادی برسد را متوقف کردید و بعد از 6 سال متوجه اشتباه خود شدید و آن شوک بزرگ را در آبان ماه 96 با افزایش قیمت یکباره بنزین به کشور وارد آوردید که نتیجه آن خسارات فراوان امنیتی، اقتصادی و روحی برای مردم بود.
آقای روحانی! از مدیریت صبح جمعهای شما در ماجرای افزایش قیمت بنزین میگذریم و از حوزه مسکن میگوییم. مسکن مهر اوایل سال 92 پس از پایان کار دولت دهم با پیشرفت 70 درصدی تحویل دولت یازدهم شد. اما شما در همان ابتدا گفتید که اعتقادی به مسکن مهر ندارید و عباس آخوندی از تکمیل و تحویل آن به مردم سرباز زد. برای خالی نبودن عریضه هم طرح مسکن اجتماعی را عَلَم کرد که در آن مورد هم کاری انجام نداد و وقتی با گرانیهای افسارگسیخته در حوزه مسکن و نارضایتی مردم مواجه شدید، در جلسه 18 تیر 99 هیئت دولت به عقبماندگی دولت خود در بخش مسکن اعتراف کردید و گفتید: در دولت یازدهم تلاش کردیم مسکنهای ناتوان و بدون خدمات را به جایی برسانیم و دچار عقبماندگی شدیم و در دولت دوازدهم با تلاش فراوان باید این عقبماندگی را جبران کنیم.»
اظهار ندامت شما از عقبماندگی در حوزه مسکن درحالی بیان شد که پنج سال ترک فعل عباس آخوندی وزیر وقت راه و شهرسازی شما در انجام وظایف مدیریتی، امید مردم برای خانهدار شدن در پروژه مسکن مهر را به یأس تبدیل و علاوه بر خسارتهای مادی بار روانی گستردهای نیز بر اعتماد عمومی وارد کرد.
درباره تصمیمهای چندگانه دولت یازدهم و دوازدهم و سرگردانی مردم نسبت به یارانههای معیشتی که دیگر چیزی نمیتوان گفت. متأسفانه خودتان در دولت به این نتیجه رسیدید که وضعیت بد اشتغال و تولید این فرصت را نخواهد داد که تصمیم جدیدی درباره یارانههای مردم بگیرید و با اشتباههای مکرر وضعیت اقتصاد کشور را تا جایی پیش بردید که اکنون داوطلبانه یارانههای یک میلیون تومانی را به حساب سرپرستان خانوار واریز میکنید.
آقای رئیس جمهور سهام عدالتی که امروز با آزادسازی آن مانور تبلیغاتی راه میاندازید و به مردم میگویید که از سهام عدالت برای کمک به هزینههای زندگیشان استفاده کنند که همین صحبت مؤید آگاهی شما از وضعیت خراب معیشت است، آیا اینها پروژههای دولت قبل نیست که شما از طریق آن رضایت مردم را جلب میکنید؟!
آقای روحانی! کاش آنقدر خودتان را سرگرم دلخوشیهای غربی نمیکردید و به امیدهای واهی آنان دل نمیبستید و ای کاش مانند احمدینژاد روزهایی را هم از پاستور فاصله میگرفتید و در استانها و شهرستانها میان مردم میرفتید و از نزدیک پای صحبتشان مینشستید، آن وقت شاید کار معیشت ولینعمتهایتان به اینجا نمیرسید. البته دیدار صمیمانه شما با مردم شاید توقع زیادی باشد در جایی که حتی گلایه اعضای کابینه و شخصیتهای سیاسی و اجرایی مبنی بر عدم دسترسی به رئیس جمهور شنیده میشود.
آقای رئیس جمهور! لطفاً در سال پایانی دولت به جای فرافکنی، تمام تمرکزتان را جمع کنید تا شاید گرهای از کار مردم باز شود. این پاسخهای شما درباره وضع موجود، قطعاً دردی از مردم دوا نخواهد کرد و خاطره خوشی از دولت تدبیر و امید باقی نخواهد گذاشت.
انتهای پیام/