گروه اجتماعی یکتاپرس؛ بیش از یک‌سال از ورود ویروس کرونا به کشور می‌گذرد، ویروسی که با آمدنش، تغییراتی بنیادین در سبک زندگی افراد جامعه ایجاد کرده است.
یکی از بزرگترین تحولات دوران شیوع کرونا در جهان، تغییر نظام آموزشی است. بسیاری از کشور‌های دنیا زیرساخت‌های فنی و اجتماعی آموزش مجازی را در کنار آموزش فیزیکی فراهم کرده بودند و حالا با چالش‌های جدی مواجه نیستند.
اما در ایران، به دلیل نوظهور بودن این پدیده به ویژه به لحاظ فرهنگی، شاهد بحران‌هایی در استفاده زود هنگام فرزندان از تلفن همراه هستیم که این بحران‌ها در دوران پسا کرونا نیز، گریبان جامعه ما را خواهد گرفت.
تا پیش از شیوع کرونا اکثر والدین سخت‌گیری زیادی نسبت به استفاده تلفن همراه فرزندانشان داشتند ویکی از مواردی که در خانواده‌ها باعث بروز اختلاف شده بود، اصرار فرزندان برای داشتن تلفن همراه شخصی بود.
اما با سازوکاری که نظام آموزش و پرورش برای شرایط کرونایی پرخطر نظر گرفت والدین مجبور به قراردادن تلفن همراه در اختیار دانش‌آموزانشان شدند. محیطی که اگر نظارتی برای استفاده از محتوای مطالب آن نباشد معضلات اجتماعی زیادی را به همراه خواهد داشت.
از آنجا که امروز با آموزش از راه‌دور نقش والدین در آموزش دانش‌آموزان بسیار پررنگ است این موضوع که آیا والدین قدرت و تجربه و آموزش کافی را برای آموزش دانش‌آموزان و از آن مهمتر مدیریت دانش‌آموز در استفاده از این فضا را دارند یا خیر اهمیت بسیاری دارد.
توانایی کنترل فرزندان در ورود زودهنگام به استفاده از تلفن همراه، عدم آگاهی کامل والدین و فرزندان به مسئله حریم خصوصی، دسترسی آزاد و بدون قید و شرط به همه منابع موجود در اینترنت با نصب یک فیلتر شکن ساده، اعتیاد به فضای مجازی و از همه مهمتر مسئله بلوغ زودرس، مسائلی است که در این گزارش به دنبال یافتن پاسخ مناسب برای آن‌ها هستیم.
هشدار کارشناسان آموزش و پرورش در خصوص استفاده دانش‌آموزان از تلفن همراه
متاسفانه با آموزش مجازی بستری برای دانش آموزان فراهم شده است که به صورت مستقیم در معرض عوامل آسیب‌زا قرار گیرند.
در این شرایط دانش آموز موضوعی که ذهنش را درگیر کرده است را با دوستانی که با آن‌ها در فضای مجازی آشنا شده است به اشتراک می‌گذارد و این اشتراک‌گذاری طیف گسترده‌تری را با چالش مواجه می‌سازد.
بلوغ زودرس پیامد‌های روحی و روانی و حتی جسمی غیرقابل جبرانی را می‌تواند برای دانش‌آموز ایجاد کند.
حضور فیزیکی دانش‌آموزان در مدرسه همراه با آموزش تعاملات و هوش اجتماعی و تحرکات فیزیکی تا حدود زیادی از آسیب‌هایی که متوجه او بود جلوگیری می‌کرد.
آموزش مجازی موجب یک‌جا نشینی و عدم تحرک دانش‌آموزان شده است و این عدم تحرک خود عامل اعتیاد به استفاده از تلفن همراه و حضور در شبکه‌های مجازی است.
بسیاری از خانواده‌ها بر نحوه استفاده فرزندشان از فضای مجازی کنترلی ندارند، این عدم کنترل و رسیدگی ناخواسته موجب بروز عارضه زودهنگام بلوغ جنسی می‌شود.
آشنایی با محتوای شبکه‌های اجتماعی تمرکز دانش‌آموز را تحت تاثیر قرار می‌دهد چراکه هنوز ذهن و جسم دانش‌آموز برای دریافت بعضی داده‌ها ناتوان است و او را گمراه می‌کند.
با توجه به آموزش مجازی مهارت یادگیری در ۴۰ درصد دانش‌آموزان در سطح جهان کاهش پیدا کرده است و باید تمامی کشور‌ها به دنبال جبران این آسیب بزرگ باشند.
طبق آماری که از خود سازمان آموزش پرورش منتشر شده است حدود ۵۰ درصد از دانش‌آموزان ابزار استفاده از فضای مجازی برای آموزش را ندارند و یا اگر هم به واسطه شرایطی در اختیارشان قرارگرفته است بسیار ناکارآمد و ضعیف است.
وقتی برنامه‌ای برای جبران آموزش دانش‌آموزان وجو ندارد مسلما رسیدگی به عوارض ناشی از استفاده آن‌ها از فضا‌های مجازی برای مسئولان اولویت نیست.
استفاده از فضای مجازی در بلند مدت عوارض جبران ناپذیری برای دانش‌آموزان دارد که مهمترین آن بلوغ زودرس است.
منبع: خبرگزاری آنا
انتهای پیام/
