به گزارش گروه ورزشی یکتا پرس، ورزش باستانی به عنوان یکی از قدیمی‌ترین ورزش‌های بدن‌سازی جهان معرفی شده است. این ورزش به دلیل موارد ذکر شده و همچنین فوایدی که دارد در ایران بسیار مورد توجه می‌باشد. ورزش زورخانه‌ای ایران در ۲۵ آبان سال ۱۳۸۹ مصادف با ۱۶ نوامبر ۲۰۱۶ به فهرست میراث معنوی یونسکو اضافه شد.
تاریخچه ورزش زورخانه ای
در دوران باستان ورزش و انجام حرکات پهلوانی جزو فعالیت‌های اصلی روزمره ایرانیان بوده است. مردم در آن دوران ارزش خاصی برای ورزشکاران قایل بودند. بر پایه تاریخ، زورخانه حدود ۷۰۰ سال پیش توسط پهلوان پوریای ولی مجدد راه اندازی شده است. اما با این حال بر پایه منش تاریخی و اسطوره‌های ایران، زورخانه در ایران می‌تواند تاریخ بسیار کهن‌تری داشته باشد. زورخانه که در دوران پس از اسلام جایگاه ویژه‌ای داشته، به زنده کردن فرهنگ و آیین افتادگی، کمک بسیاری نموده است.
ورزش زورخانه ای که از آن با نام‌های ورزش پهلوانی و ورزش باستانی هم یاد می‌شود، از سال‌های بسیار دور در تاریخ و فرهنگ ایران حضور پررنگی داشته است. ورزش زورخانه ای و کشتی پهلوانی در مکانی به نام زورخانه انجام می‌شوند. زورخانه مکانی است که جسم و روح ورزشکاران در آن تربیت می‌شود.
زورخانه‌ها از گذشته فضایی سرپوشیده بوده‌اند که ساختمان آن‌ها شبیه سرداب بوده است. با ظهور اسلام و اهمیت پیدا کردن تربیت نیروی جنگاور در میان مردان، ورزش کردن پررنگ‌تر شده و زورخانه‌ها در ایران از قرن هفتم به شکل امروزی تاسیس شدند. بسیاری از منابع، پوریای ولی را موسس اولین زورخانه ایران می‌دانند.
اصلی‌ترین حرکات در ورزش زورخانه‌ای:
شنا رفتن: شنا رفتن که به آن در محاورات زورخانه‌ای شنو رفتن می‌گویند. این حرکت همانند شنا در آب است که با کمک تخته شنا انجام می‌شود. ورزش شنا باعث تقویت عضلات سر، گردن، سینه و شکم می‌شود. این حرکت مانند دیگر ورزش‌های باستانی از پهلوانان پیش از اسلام در ایران الگو گرفته است.
میل گرفتن: برداشتن میل، نخست از سادات و بزرگ‌ترها آغاز می‌شود و سپس به دیگران می‌رسد. ورزشکاران هر کدام از بالای گود، یک جفت میل به وزن یک تا دو کیلوگرم برمی‌دارند و با ضرب مرشد، میل‌ها را به هوا پرتاب کرده و دوباره می‌گیرند. این ورزش برای تقویت عضلات دست و کتف به کار می‌رود.
انتهای پیام/
