به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی یکتاپرس؛ سال‌هاست که وجود معتادان متجاهر در شهر به عنوان یک معضل و آسیب جدی مطرح است، هر کدام از ما برای یکبار هم که شده شاهد حضور معتادان متجاهر در نقاط مختلف شهر بوده‌ایم و از دیدن برخی صحنه‌ها متاثر شده‌ایم، بار‌ها و بار‌ها و در مقاطع مختلف این افراد توسط شهرداری و نیروی انتظامی جمع آوری شده‌اند، اما طولی نمی‌کشد که آن‌ها به سطح شهر باز می‌گردند.
وجود معتادان متجاهر در میادین، پارک‌ها و معابر شهر علاوه بر مخدوش کردن چهره شهر همچنین تهدید سلامت و امنیت روانی مردم را نیز در معرض شیوع کرونا قرارداده است، فارغ از این موضوع متاسفانه بیشتر معتادانی که اقدام به ترک اعتیاد می‌کنند به دلیل اینکه محل و ماوایی ندارند و از سوی خانواده و جامعه حمایت نمی‌شوند دوباره به چرخه اعتیاد باز می‌گردند؛ بنابراین مسوولان و متولیان امر می‌بایست با هم‌افزایی به دنبال راهکاری برای ساماندهی این افراد باشند نه اینکه تنها به جمع‌آوری آن‌ها بسنده کنند، زیرا ساماندهی و بازتوانی معتادان متجاهر به منظور اینکه دوباره به چرخه اعتیاد بازنگردند از جمع‌آوری آن‌ها مهمتر است موضوعی که تاکنون راهکاری اساسی برای آن اندیشیده نشده است.
هنوز تعداد زیادی از معتادان متجاهر زن و مرد شب و روز در سطح شهر جولان می‌دهند و این در حالی است که مسئولین اعلام می‌کنند که این افراد را جمع کرده و برای ترک و درمان به مراکز درمانی ترک اعتیاد فرستاده شده اند.
بار‌ها خبر پاکسازی سطح شهر و برخی مناطق از معتادان و خرده فروشان در رسانه‌ها منتشر شده، اما این معابر همچنان پایگاه معتادان و خرده فروشان باقیمانده و آن‌ها همانند قارچ دوباره سبز شدند.
شب یا روز، این معتادان در سطح شهر و گوشه و کنار برخی قسمت‌هایی از مناطق شوش و ری که تعداد معتادان در این مناطق بشدت زیاد است به مصرف مواد مشغولند. مردم اعم از زن و کودک، پیر و جوان، محصل و کاسب را در این محلات با ترس و استرس، زندگی می‌گذرانند.
البته هر از چندگاهی معتادان را از این محلات می‌رانند، اما آن‌ها در خیابان‌های پشتی و محله‌ای دیگر تجمع می‌کنند، یک بار یکی از مسئولان درباره اینکه چرا اجازه می‌دهید معتادان از این محله به آن محله بروند، گفته بود که «نمی‌توانیم معتادان متجاهر را از شهر بیرون کنیم و در بیابانی اطراف تهران رها کنیم، پس حقوق شهروندی چه می‌شود؟»
با وجود اینکه تعداد زیادی از معتادین متجاهر جمع آوری می‌شوند، ولی متاسفانه هنوز تعداد زیادی وجود دارند که باید سریعا برای جمع آوری آنان اقدام کرد، زیرا سلامتی محیط و مردم آن منطقه در خطر است.
دسته دسته گروه‌های چند نفره معتادان را می‌بینی که اغلب جوانند و با چهره‌هایی تیره و تکیده کاملا آزاد و بدون هیچ واهمه‌ای جلوی انظار عمومی سواره و پیاده، مواد مصرف می‌کنند.
ماری جوانا و حشیش در کشور‌هایی مانند هلند آزاد است و هنگامی که از کنار برخی خیابان‌ها می‌گذری بوی آن تو را خفه می‌کند و حال گویا اینجا هم مصرف هروئین و شیشه آزاد شده است.
با این اوضاع قیمت اجاره و رهن مسکن هم که روز به روز قیمت‌ها افسار گسیخته بالا می‌رود و کسی نه مدیریت می‌کند و نه حتی نظارتی بروی این افزایش بی رویه قیمت مسکن دارد. برخی افراد که مشاغل خود را از دست داده اند یا مشاغلشان تعطیل شده است و دیگر در مکان‌هایی که از وجود اشرار و معتادین و مواد فروشان تا حدودی در امنیت است. دیگر برای زندگی کردن، حتی برای آن‌هایی که حقوق بگیر هستند، نیست و نمی‌توانند در این مکان‌ها خانه رهن یا اجاره کنند و به اجبار به مناطق جنوب شهر و حاشیه شهر برای گذراندن این دوران سخت با فرزندان کودک و نوجوانشان می‌گذرانند و استرس این را دارند که نکند فرزندشان آلوده شود و در معرض خطر قرار گیرد.
بیشتر بخوانید: چرا کارتن خواب‌ها در اولویت تزریق واکسن کرونا نیستند؟
انتهای پیام/
