گروه اجتماعی یکتاپرس؛ محمد درویش با اشاره به بارندگی‌های شدید در چهار سال آبی گذشته در حوضه آبریز دریاچه ارومیه عنوان کرد: در چهار سال آبی گذشته، بیشترین میزان بارندگی در میان ۶ حوضه آبریز کشور مربوط به حوضه آبریز دریاچه ارومیه بوده، اما تنها ۱۵ درصد دریاچه ارومیه احیا شده که این مساله نشان می‌دهد اساسا هیچ کار مهم و چشمگیری از سوی دولت و ستاد احیای دریاچه ارومیه انجام نشده است.
در هفت سال گذشته بیش از یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار از منابع صندوق توسعه ملی برای احیای دریاچه ارومیه هزینه شده است، اما به گفته محمد درویش، عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور تنها ۱۵ درصد و طبق آمار‌های سازمان محیط زیست تنها ۲۸ درصد دریاچه ارومیه از سال ۹۳ تا کنون احیا شده است.
آب باران دریاچه ارومیه را احیا کرد
احیای دریاچه ارومیه، اولین مصوبه دولت روحانی بود. مصوبه‌ای که البته بعد‌ها با تشکیل کارگروه‌های تخصصی در سطح مدیران عالی منجر به تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه در بهمن ۹۲ شد و این ستاد عملا از ابتدای سال ۹۳ با تخصیص منابع ویژه از صندوق توسعه ملی کار خود را آغاز کرد.
حالا، اما بیش از هفت سال از تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه می‌گذرد و در این بحبوحه که افکار عمومی منتظر روشن شدن ابعاد ماجرای واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیط زیست در مسیر بازدید از دریاچه ارومیه است، بد نیست آخرین وضعیت این دریاچه و عملکرد ستاد احیای آن را در هفت سال گذشته بررسی کنیم تا ببینیم نتیجه صد‌ها میلیون دلار هزینه و هفت سال تلاش دولت برای احیای دریاچه ارومیه چه بوده است؟
محمد درویش، عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور در پاسخ به این سوال با تاکید بر این که در ۷ سال گذشته فقط ۱۵ درصد دریاچه ارومیه احیا شده است، به خبرنگار رکنا گفت: تلاش‌های دولت نقش اندکی در احیای دریاچه ارومیه داشته و مهمترین علت احیای همین ۱۵ درصد نیز بارندگی‌های فراوانی است که در ۴ سال گذشته در حوضه آبریز دریاچه ارومیه روی داده است.
رئیس گروه محیط زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو ادامه داد: در ۴ سال آبی گذشته، بیشترین میزان بارندگی در میان ۶ حوضه آبریز کشور مربوط به حوضه آبریز دریاچه ارومیه بوده و حتی در سال آبی جاری نیز که مقدار بارش‌ها در تمام کشور بین ۴۰ تا ۶۰ درصد کاهش یافته است، در حوضه آبریز دریاچه ارومیه، میزان ریزش‌های آسمانی فقط ۴ تا ۵ درصد کمتر از متوسط بلندمدت ۵۲ ساله بوده است.
به گفته درویش، آمار بالای بارندگی‌ها در ۴ سال گذشته در حوضه آبریز دریاچه ارومیه نشان می‌دهد که در این مدت یا این حوضه در وضعیت ترسالی قرار داشته یا مقدار بارش‌های آن نزدیک به شرایط نُرمال بوده است. اما یا این وجود، اکنون کمتر از ۱۵ درصد وسعت دریاچه ارومیه احیا شده و این مساله نشان می‌دهد که اساسا هیچ کار مهم و چشمگیری از سوی دولت و ستاد احیای دریاچه ارومیه انجام نشده است.
یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار هزینه برای احیای دریاچه ارومیه
اخیرا پرویز آراسته، مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی اعلام کرده است که با تلاش‌های ستاد احیای دریاچه ارومیه از سال ۹۳ به این سو، اکنون حدود ۴۰ درصد مساحت این دریاچه دارای آب است. گزارش‌های رسمی سازمان محیط زیست نیز نشان می‌دهد که پیش از سال ۹۳، ۸۸ درصد کل وسعت دریاچه ارومیه خشک شده بود و بنابراین اگر همین آمار‌های محیط زیست را در نظر بگیریم، می‌توان گفت در بهترین حالت ۲۸ درصد مساحت دریاچه ارومیه در هفت سال گذشته احیا شده است.
این در حالی است که به گفته درویش، از سال ۹۳ تا ۹۹، یعنی در طول هفت سال، حدود یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار از منابع صندوق توسعه ملی برای احیای دریاچه ارومیه هزینه شده و این هزینه بیش از ۳۰ برابر بودجه سالیانه سازمان محیط زیست بوده است. او بر همین اساس تاکید دارد که با توجه به این هزینه کلان انجام شده و البته بارندگی‌های فراوانی که در چهار سال آبی گذشته در حوضه آبریز دریاچه ارومیه روی داده، انتظار این بود که بسیار بیشتر از ۱۵ درصد یا به قول مسئولان محیط زیست، ۲۸ درصد این دریاچه احیا می‌شد.
تفکر نادرست؛ عامل ناکامی ستاد احیای دریاچه ارومیه
این فعال محیط زیست علت اصلی ناکامی نسبی ستاد احیای دریاچه ارومیه در رسیدن به هدف خود را نادرست بودن نوع نگاه مدیران این ستاد نسبت به مدیریت منابع آبی دانست و گفت: دولت از ابتدای تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه باید به این نکته توجه می‌کرد که به هیچ وجه نمی‌توان با همان طرز فکر و افرادی که یک مشکل را ایجاد کرده اند، آن معضل را رفع کرد.
وی افزود: مشکلی که در دهه‌های اخیر برای دریاچه ارومیه ایجاد شده، ناشی از برنامه ریزی برای گسترش کشاورزی ناپایدار از سوی وزارت جهاد کشاورزی و غلبه تفکر مدیریت سازه‌ای بر منابع آبی و سدسازی‌های گسترده در حوضه آبریز دریاچه ارومیه از سوی وزارت نیرو بوده است. اما متاسفانه اغلب اعضای ستاد احیای دریاچه ارومیه در سال‌های گذشته، بازهم از میان مدیران همین دو وزارتخانه انتخاب شده اند و به نوعی می‌توان گفت کسانی در این مدت در این ستاد فعالیت داشتند که خودشان باعث نابودی دریاچه ارومیه شدند.
احیای دریاچه ارومیه با تعریف معیشت جایگزین برای کشاورزان ممکن بود
درویش تاکید کرد که اگر مسئولان ستاد احیای دریاچه ارومیه قصد داشتند که با روش‌هایی پایدار به هدف خود برسند، باید برای کاهش وابستگی معیشیتی به منابع آبی برنامه ریزی می‌کردند و شیوه‌های مکمل معیشتی و راهکار‌های جایگزین کشاورزی برای امرار معاش را به روستاییان بالادست دریاچه ارومیه معرفی می‌کردند.
اما از نظر این فعال محیط زیست، برنامه ریزی در این زمینه نیاز به حضو متخصصانی داشت که عضو ستاد احیای دریاچه ارومیه نبوده اند، یعنی باید ستاد احیای دریاچه ارومیه تسهیلگرانی را به کار می‌گرفت که برای آموزش معیشت‌های جایگزین به روستا‌ها می‌رفتند و برای کمک به معیشت روستاییان این منطقه، کسب درآمد از طریق استحصال انرژی‌های نو را برای آن‌ها تسهیل می‌کرد.
او در این باره اقدام موثر دولت ترکیه در تعریف معیشت‌های جایگزین برای روستاییان خود را مثال زد و اظهار داشت: دولت ترکیه در پشت بام منازل روستانشینانی که منطقه آن‌ها دچار کم آبی است، پنل‌های انرژی خورشیدی نصب کرده است و برق تولیدشده از این پنل‌ها را از آن‌ها می‌خرد. ما هم اگر می‌خواستیم دریاچه ارومیه احیا شود، باید این گونه معیشت‌های جایگزین را برای روستاییان حوضه آبریز دریاچه ارومیه تعریف می‌کردیم، اما متاسفانه ستاد احیا اساسا به دنبال اجرای چنین برنامه‌هایی نبوده است.
عدم تخصیص حقابه دریاچه ارومیه از سوی وزارت نیرو در سال آبی جاری
آن طور که درویش می‌گوید، در مدت فعالیت ستاد احیای دریاچه ارومیه همچنان از منابع آبی حوضه آبریز این دریاچه برای آبیاری زمین‌های کشاورزی و آب شرب مردمان این منطقه استفاده شده و هیچ اقدام موثری نیز برای کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی یا خانگی در مناطق بالادست دریاچه ارومیه انجام نشده است.
در این میان تنها قرار بود که براساس مصوبات ستاد احیای دریاچه ارومیه، ۱۰ تا ۱۵ درصد از منابع آبی حوضه آبریز این دریاچه به طور ویژه برای احیای آن اختصاص یابد و با وجود این که در سال‌های گذشته این حقابه اختصاص پیدا کرده، اما فروردین امسال مسعود تجریشی، دبیر اجرایی ستاد احیای دریاچه ارومیه اذعان کرد که از شروع سال آبی ۱۳۹۹ – ۱۴۰۰ تا کنون، وزارت نیرو حقابه این دریاچه را اختصاص نداده است.
وضعیت وخیم تالاب‌های کشور با وجود ادعای شگفت آور کلانتری
اما صرف نظر از دریاچه ارومیه، شرایط سایر تالاب‌های کشور نیز با وجود تصویب قانون حفاظت، احیا و مدیریت تالاب‌های کشور در اردیبهشت ۹۶، چندان چنگی به دل نمی‌زند و شاید اگر بارندگی‌های پرحجم سال‌های آبی ۹۷ – ۹۸ و ۹۸ – ۹۹ نبود، اکنون با خشک شدن بسیاری از تالاب‌ها مواجه می‌شدیم. این در حالی است که عیسی کلانتری، رئیس سازمان محیط زیست پس از همین بارندگی‌های شدید در دو سال آبی گذشته، در مصاحبه‌های مختلف خود، وضعیت تالاب‌های کشور را خوب توصیف کرده و بر توجه ویژه دولت دوازدهم به تالاب‌ها تاکید کرده است.
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، اما با تاکید بر این که اکنون بسیاری از تالاب‌های مهم کشور یا خشک شده اند یا در آستانه خشک شدن قرار دارند، با انتقاد شدید نسبت به این صحبت‌های کلانتری گفت: اکنون در شرایطی قرار داریم که تالاب گاوخونی خشک است، بخش مهمی از تالاب‌های هامون و جازموریان خشک شده است، تالاب‌های شادگان و هورالعظیم در بدترین وضعیت خود قرار دارند و همچنین وضعیت تالاب‌های میانگران و بام دژ در استان خوزستان بسیار اسفناک است.
درویش در ادامه تاکید کرد: تالاب انزلی در استان گیلان، تالاب گمیشان در خلیج گرگان و تالاب‌های سه گانه آلاگل، آلماگل و آجی‌گل در استان گلستان نیز شرایط بسیار اسفناکی دارند؛ بنابراین باید پرسید اساسا آقای کلانتری وضعیت کدام تالاب را بهتر کرده است که این ادعای شگفت آور را مطرح می‌کند؟
وی مهمترین علت آبگیری نسبی برخی تالاب‌ها در سال‌های اخیر را نیز بارش‌های سنگین دو سال آبی گذشته دانست و در پایان تصریح کرد: اگر میزان بارندگی در سال‌های آبی اخیر بخصوص بهار ۹۸ آن قدر زیاد نبود، قطعا اکنون بسیاری از تالاب‌های ایران خشک شده اند و اگر در چند سال اخیر شاهد اندکی آبگیری برخی تالاب‌ها بوده ایم، این مساله ناشی از یک رخداد طبیعی بوده است، نه مدیریت درست دولت.
منبع: رکنا
انتهای پیام/
