به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، بذر و گیاه شاهدانه از زمان های باستان مورد توجه بوده و همانطور که از نام آن پیداست کاربردهای فراوانی داشته است به طوری که از هشت هزار سال پیش در خاورمیانه، چین و هند برای تولید الیاف و خواص طبی مورد توجه بود. اینکه از چه زمانی شاهدانه به عنوان سایکواکتیو مورد توجه قرار گرفته است دقیق مشخص نیست اما برخی از پژوهش ها نشانه هایی از وجود شاهدانه در «سوما» که یک دراگ باستانی هندی است دارد.
ماریجوانا (Marijuana) که با نام های دیگری همچون گل، علف، مرجان، وید (weed) و... در ایران شناخته می شود یکی از فراورده های شاهدانه می باشد. این گیاه یک سایکو اکتیو یا داروی فعال کننده روان می باشد که با اهداف تفریحی یا درمانی مورد استفاده قرار می گیرد اما بیشتر مصرف آن با مقاصد تفریحی صورت می گیرد. دو ماده اصلی در این گیاه وجود دارند که برای ما پرکاربرد بوده و تاثیرات زیادی نیز دارند.
تی اچ سی یا تتراهیدروکانابینول به عنوان یک ترکیب موثر و عامل شادی آور در گونه های ماده این گیاه که به دور از گیاهان نر رشد کرده اند به وفور یافت می شود که از آن به عنوان ماریجوانا استفاده می شود. کانابیدیول یا CBD نیز ترکیب اصلی دیگری است که در این گیاه وجود دارد و خواصی متفاوت از THC دارد و زیاد بودن آن باعث کاهش تی اچ سی می شود.
لغت ماری جوانا کمتر در کشور ما بهکار میرود و نوجوانان آن را با اسامی علف، گراس یا گل میشناسند. اما حقیقت آن است که همه این موارد جزء خانوادهای از مواد روانگردان هستند که “کانابیسها” نامیده میشوند. ویژگیها، اثرات و عوارض همه ترکیبات این خانواده تقریبا مشابه یکدیگر است و تنها در شدت آنها تفاوت وجود دارد که به قدرت و نیرومندی ماده مصرف شده بستگی دارد.
THC موجود در علف یا حشیش به سرعت توسط بافتهای چربی اندامهای مختلف بدن جذب شده و در بدن به مدت طولانی باقی مانده و به کندی دفع میگردد.
معمولاً آزمایشهای معمولی ادرار، وجود THC در بدن فردی که حتی یکبار ماری جوانا مصرف کرده است را بعد از هفت تا ده روز هنوز مثبت نشان میدهد. در افرادی نیز که مصرفکنندگان دائمی ماریجوانا هستند، حتی پس از گذشت دو تا چهار هفته از آخرین مصرف آنها هنوز آزمایشات وجود THC در بدن آنها را نشان میدهند.
افزایش ضربان قلب
قرمزی و تورم چشم
افزایش شدید اشتها
خشکی دهان
از دست دادن هماهنگی حرکتی
اگر فردی ماری جوانا مصرف کند معمولاً خلق شاد و سرحالی پیدا میکند و این سرخوشی با علائم زیر همراه است :
گیج و غیرعادی بهنظر میرسد و راه رفتن او آشفته است.
همانند افراد احمق بدون هیچ دلیل خاصی قهقههای بلند سر میدهد.
وقتی فردی که ماری جوانا، گل یا حشیش مصرف میکند، ماده شیمیایی موجود در آن بهسرعت توسط رگهای خونی اطراف ششها جذب شده و سریعاً خود را به سلولهای عصبی مغز میرساند. به این سلولها، گیرنده میگویند چون آنها اطلاعات را از سایر بخشهای بدن دریافت میکنند. این ماده تغییراتی را در سلولهای گیرنده عصبی ایجاد میکنند.
وقتی که فرد بهطور مداوم به مصرف علف، گل یا حشیش میپردازد، ماده شیمیایی موجود در آن (THC) جواز عبور از مناطق مختلف مغز و تاثیر روی عملکرد ذهنی و روانی او را کسب میکند.
بله، مصرف طولانی مدت ماری جوانا در برخی افراد منجر به اعتیاد میشود. یعنی آنها دیگر نمیتوانند انگیزهشان برای به دنبال ماری جوانا رفتن و مصرف آن را کنترل نمایند حتی اگر ماری جوانا اثرات منفی و بدی روی روابط خانوادگی، عملکرد تحصیلی و فعالیتهای خلاقانه آنها گذاشته باشد. فردی که مدتها ماریجوانا استفاده کرده است، به دلیل ولع و کششی که به سوی این ماده پیدا میکند، به سختی میتواند مصرف آن را متوقف کند.
تحقیقات نشان دادهاند که مصرف این ماده اعتیادآور در نوجوانانی که قبلاً رفتارهای ضد اجتماعی داشتهاند، سریعتر به اعتیاد میانجامد. بهعلاوه، برخی مصرفکنندگان دائمی و سنگین ماری جوانا در برابر اثرات آن “تحمل” نشان میدهند، یعنی بدن آنها پس از چند بار مصرف، دیگر به میزان قبلی ماده پاسخ نمیدهد و آنها برای آنکه اثرات ماری جوانا را تجربه کنند باید میزان بیشتری از ماده را مصرف کنند و این کار کمکم در آنها ایجاد اعتیاد میکند.
انتهای پیام/