به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، تحقیقات ، چیزی را که بسیاری از ما به طور شهودی می‌دانیم ثابت کرد: بچه‌هایی که در سالهای اولیه زندگی‌شان، بیشتر در طبیعت هستند، وقتی بزرگ‌تر شوند، انگیزه بیشتری برای بیرون رفتن دارند و به همین دلیل به عنوان یک بزرگسال، از فواید زیادی برای سلامت بدن، روان و احساسات بهره‌مند می‌شوند. بنابراین، واضح است که هر چه زودتر باید بچه‌ها را به طبیعت عادت دهید.
یادتان باشد: اگر در زمان کودکی‌تان، برای بودن در طبیعت، به اندازه کافی خوش شانس نبودید، برای شروع بیرون رفتن و لذت بردن از خواص بیشمار طبیعت، ابدا دیر نیست و اگر فرزندانی دارید که چه بهتر ! می‌توانید از ویژگی‌های درمانگر طبیعت ، همراه با خانواده‌تان بهره‌مند شوید.
همه کودکان به طبیعت نیاز دارند، نه فقط آنهایی که والدینشان برای طبیعت احترام قائل هستند، نه فقط آنهایی که به یک قشر اجتماعی و فرهنگی خاص تعلق دارند و نه آنهایی که توانایی و استعدادهای خاص دارند. هر کودکی به طبیعت نیاز دارد.
ریچارد لوو در کتابش به نام ” آخرین کودک در جنگل ” می‌نویسد، فرهنگ تکنولوژی زده ما، بودن در طبیعت و وقت گذراندن در بیرون را برای بچه‌ها دشوار کرده است ، بنابراین از فواید زیاد آن محرومند . اما ما به‌عنوان والدین می‌توانیم این انتخاب را داشته باشیم و زمان ِ سپری کردن در بیرون از خانه را به‌عنوان یک الویت برای کودکان‌مان فراهم کنیم . و اما پنج دلیل قانع کننده که بچه‌ها در سنین پایین به طبیعت نیاز دارند.
کاهش ناهنجاری‌های حواس، افسردگی و اضطراب
تحقیقات نشان داده سپری کردن در طبیعت می‌تواند به بچه‌های مبتلا به اختلال کم توجهی کمک کند و زندگی در کنار فضای سبز باعث کاهش اضطراب و افسردگی در نوجوانان میشود . به عبارتی دیگر ، طبیعت بدون شک به ما کمک می‌کند تا با زمان حال هماهنگ شویم و به طور کلی ما را به اندیشیدن عادت می‌دهد ؛ حتی بدون اینکه مجبور باشیم درباره آن فکر کنیم.
افزایش فعالیت بدنی و در نتیجه آن، پیشگیری از چاقی
یافته‌ها نشان داده زمانی که بچه‌ها در بیرون از خانه به بازی اختصاص می‌دهند با افزایش فعالیت بدنی ارتباط دارد. به طور شهودی قابل درک است، درست است؟ در طبیعت بودن یعنی بچه‌ها جلوی کامپیوتر یا تلویزیون قوز نکرده‌اند و در عوض در حال دویدن ، پریدن، خاک بازی ، بالا رفتن و … هستند و بهترین بخش قضیه این است که آنها حتی نمی‌دانند که دارند فعالیت بدنی می‌کنند، یعنی تمرین و ورزش، خیلی ساده و از طریق عادت، برای‌شان یک الویت میشود. طبیعت تشویق به اکتشاف، بازی و جنب وجوش می‌کند.
تقویت و حمایت از خلاقیت و عملکرد ادراکی در بچه‌ها
پژوهش‌ها نشان می‌دهد بچه‌ها در کنار طبیعت، خلاق‌ترند. به‌علاوه ، تحقیقات جدید، ثابت کرده وقت گذراندن روزانه در طبیعت، توانایی کودکان را برای تمرکز و توجه بالا برده و در نتیجه مهارتهای ادراکی و شناختی‌شان را هم تقویت می‌کند (مانند حل مساله). استرس و اضطراب کمتر و عملکرد ذهنی مطلوب‌تر، دلایل خوبی برای بیرون رفتن های مداوم است.
افزایش انعطاف پذیری نسبت به استرس
طبیعت، تاثیر استرس زندگی را روی بچه‌ها کاهش می‌دهد و به آنها کمک می‌کند زمانی‌که احساسات استرس برانگیزشان اجتناب ناپذیر شد ، آن را مدیریت کنند. یادتان باشد بودن در طبیعت به معنای کوهنوردی طولانی مدت در کوهستان نیست؛ حتی یک چشم‌انداز از طبیعت هم می‌تواند به کاهش اضطراب در افراد شدیدا مضطرب کمک کند. هر چه بیشتر در معرض طبیعت باشیم، تاثیرش روی کاهش و تسکین استرس بیشتر است.
نهادینه شدن حس احترام و مسئولیت نسبت به زمین و طبیعت
یافته‌ها نشان داده اگر بچه‌ها از همان سنین اولیه، در تماس مداوم با طبیعت باشند ، با عشق و احترام نسبت به طبیعت و پیرامون‌شان بزرگ می‌شوند. بازی دوران کودکی در طبیعت ” وحشی ” ( مانند: چادر در هوای آزاد، راه پیمایی و پیاده روی در جنگل) تاثیر مثبت روی باورهای زیست بومی و همچنین رفتارهای افراد دارد.
سال‌ها قبل دنیای کودکان اغلب سرشار از جنبش و تحرک و تجربه‌آموزی از طبیعت بود؛ دنیایی واقعی که طبیعت و نشانه‌های آن اعم از خاک، آب، باد، موجود زنده و درخت ملموس هستند و نه محدود در قاب تصویری مجازی که حتی امکان تجربه و کسب خاطره‌ای ماندگار و ساده همچون خاک‌بازی در آن محال و دست‌نیافتنی است. متاسفانه مفهوم بازی در نسل جدید به شکل تاسف‌آوری تغییر کرده است.
امروزه با برنامه های تلویزیونی، کامپیوتری و افزارهای الکترونیکی، کودکان از لذت کشف طبیعت بی بهره مانده اند. این بیماری دوران ماست. مدرسهها با فوق برنامه های شان، زمان کمی برای بازی در بیرون از خانه برای کودکان باقی می گذارند. حتی بدون این برنامه ها نیز فضای سبزکافی برای لذت بخشیدن به کودکان وجود ندارد.
بسیاری از روان‌شناسان کودک امروزه باور دارند که کلاس‌های آموزش زندگی در طبیعت و فراهم کردن امکان آشنایی کودکان با حیوانات یکی از راه‌حل‌های تشویق کودکان نه‌تنها برای مسئولیت‌پذیری بیشتر بلکه برای اجتناب از ایجاد اختلالات متعدد رفتاری و در عین حال اعطای نوعی استقلال کنترل‌شده است. می‌توان به تاثیر مثبت ناشی از حیوان‌درمانی در مداوای بیماری‌هایی نظیر اوتیسم، ناهنجاری‌های رشد، بیش فعالی، اختلال سلوک و اختلال بی‌اعتنایی اشاره و آن را مقابله‌ای مفید توصیف می‌کنند.
توصیه‌ای به والدین
سفر در دامان طبیعت باعث پیشرفت احساسی، اجتماعی و فیزیکی کودکان میشود. بنابراین سعی کنید با سفر به نقاط طبیعی ارتباط میان کودک و طبیعت را بهتر کنید. بسیاری از زوجهایی که به تازگی بچه دار شده اند تصور می کنند رفتن به طبیعت با وجود کودک امری بسیار دشوار بوده و به همین علت مسافرت های خارج از شهر و گردش های خود را به تاخیر می اندازند.
در حقیقت می توان گفت بردن کودک به دامان طبیعت برای او تجربه بزرگی خواهد بود. به مادران و پدران توصیه می شود سفر به طبیعت را به طور مرتب در سالهای رشد کودک و یا نوزاد خود قرار دهند و آنها را در لذت بردن از طبیعت سهیم کنند. مطمئنا آنها نیز به نوبه خودشان از چشم انداز و طبیعت محیط اطراف لذت می برند. زمانی که می خواهید با کودک خود به گردش در طبیعت بروید تنها کافی است تا وسایل مورد احتیاج او را نیز فراهم کنید.
انتهای پیام/
