به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ از ابتدای دهه هفتاد، شعار طاغوتی «فرزند کمتر زندگی بهتر» از درون زایشگاه جلوی چشم ما بود تا خیابان و پارک و درمانگاه و مدرسه و تبلیغات و فیلمهای تلوزیونی و سینما؛ از زمان آغاز سیاستها تا به الان، نرخ باروری از ۶-۷ فرزند به زیر ۲ فرزند کاهش پیدا کرده!
اگر سهم عمده بحران جمعیت و پیرسالی کشور معلول مسائل اقتصادی است، اما کم نیست موضوعاتی که فارغ از مشکلات اقتصادی به این بحران پهنا می‌دهند. فرهنگ فرزندآوری در ایران دستخوش تغییرات شده است. اگر خانواده ایرانی در ۵۰ سال گذشته حداقل دارای ۴ یا ۵ فرزند بودند، امروز خانواده‌هایی هستند که فرزند نمی‌آورند و نهایتا یک با دو فرزند دارند و این امر را ویژگی‌های یک خانواده مدرن می‌دانند.
فرهنگ فرزند کمتر و زندگی بهتر به دو جهت وارد ایران شد، اول سیطره فرهنگ شهرنشینان غربی که اساسا قائل به فرزندآوری نبودند و دوم انفجار جمعیت در دهه ۶۰ بود که سبب گسترش تبلیغات با هدف کاهش جمعیت شد. این تبلیغات اگرچه دیگر وجود ندارند اما رسوبات آن در فرهنگ باقی مانده است و یکی از علل‌های مهم اجتناب زوجین جوان از فرزندآوری است.
بسیاری از خانواده‌ها تمول مالی دارند اما مسائل فرهنگی زیادی هستند که مانع فرزندآوری یا حتی ازدواج می‌شوند. برخی از این خانواده‌ها داشتن بیش از یک فرزند را عار می‌دانند و برخی معتقدند نباید عامل تولد یک انسان باشند.
آزادی‌های مفرط عاملی برای اجتناب از فرزندآوری است
بر اساس نظر کارشناسان فرهنگی و اجتماعی، مهاجرت‌ها، آزادی‌های مفرط و اختلاط نسلها و ملت‌ها عامل فرهنگ گریز از فرزندآوری است. جوان امروز تصور می‌کند که به گذشته متصل نیست و مسئولیتی در قبال آینده ندارد. این عدم اتصال به آینده و گذشته بی‌مسئولیتی را توجیه می‌کند یا فقدان آن را کم‌رنگ جلوه می‌دهد.
خیلی از افراد فکر می‌کنند که حتما باید امکانات کاملی برای فرزندانشان تهیه کنند. خیلی از افراد گمان می‌کنند که موظف هستند تمام آن چیزی را که حسرت آن را خورده‌اند برای فرزندانشان تهیه کنند. در حالی که اینها وظایف واقعی پدر و مادر نیست. همه این تفکرات در کنار یکدیگر سبب اجتناب عده زیادی از جوانان از ازدواج و فرزندآوری شده است.»
«مادری که تحصیل کرده است به فرزند فکر نمی‌کند. بلکه او می‌خواهد امنیت اقتصادی خود را پدید بیاورد و جایگاه اجتماعی خود را تثبیت کند و شاید تمایل داشته باشد اما در وهله اول نیازهای دیگری پیدا کرده است یا آن‌ها را ارجح بر فرزندآوری می‌داند؛ به این خاطر است که تولید مثل در خانواده‌های متمول هم رو به کاهش است.»
گفتنی است: افول جمعیت جوان در کشور در قالب مشکلات معیشتی پنهان شده است و سهم به سزائی دارد و سخت می‌شود که از آن چشم پوشی کرد واز آنجایی که به عنوان یک فرهنگ شایع قابل مشاهده شده است، باید گستردگی آن را جدی گرفت.
انتهای پیام/
