به گزارش گروه سیاسی یکتا پرس؛ اصلاح طلبان در دوران حیات سیاسی خود به ویژه بعد از دوم خرداد که به یک جریان سیاسی شناخته شده تبدیل شدند، همواره ژست طلبکارانه به خود گرفته اند. در واقع جریان موسوم به اصلاحات بیش از آنکه به فکر انجام کار و خدمت باشد.
زمانی که در پوزیسیون قدرت قرار دارد تمام انرژی خود را صرف تخریب جریان های بیرون از دایره قدرت می کند و زمانی نیز که در بیرون از هسته قدرت قرار دارند در موضع مخالف، به نقد گفتمان حاکم می پردازد. به واقع اصلاح طلبان با این رویکرد در تلاش هستند تا طرف مقابل را در استیصال پاسخ گویی و خدمت رسانی قرار دهند.
بطوریکه با این رفتار به هدف سپری شدن زمان و از دست رفتن اعتماد عمومی به طرف مقابل را مورد توجه قرار می دهند.
اصلاح طلبان در قالب یک خرده گفتمان سیاسی – فرهنگی در درون کلان گفتمان انقلاب اسلامی ظهور، بروز و رشد پیدا کرد و به بلوغ سیاسی - مدیریتی رسید. اما نکته اینجاست که اصلاح طلبان در طول دهه های اخیر نشان داده اند که بیشتر به سمت استحاله سازی نظام سیاسی رفته اند.
به عبارت بهتر، اصلاح طلبان در مسیر مذکور بیش از آنکه ساختارگرا باشد کارگزار هستند. کارگزارانی که بیشتر به نشانه های لیبرالیستی و غربگرایانه اشتهار پیدا کرده اند.
اصلاح طلبان به عنوان مؤتلفین و متحدین اعتدالی ها یا همان دولت تدبیر و امید، در طول این سال ها به عنوان بازوی رسانه ای دولت در ذیل پاسخ گویی به انتقاداتِ منتقدین و هموارکننده مسیرهای مورد توجه دولت و آماده سازی افکار عمومی در این راستا، عمل کرده اند. بدان معنا، که در آن زمان که منتقدین به برجام، دست به انتقاد از برجام و مفاد آن زدند علاوه بر دولت، اصلاح طلبان نیز دست به کار شدند و با پیش کشیدن منافع ملی و دغدغه عمومی، منتقدین را متهم به رویکرد گروهی کردند و آنها را مخالف آرامش اجتماعی و بالا رفتن دامنه خرید و بهبودی اوضاع اقتصادی مردم معرفی نمودند.
بطوریکه با وارد سازی هجمه هایی از این قبیل توانستند مردم را در مقاطعی در مقابل منتقدین خود قرار دهند و خود را به عنوان ناجی مردم جا بزنند.
این منش عوام فریبانه اگرچه دوام نیاورد و زمان دست دروغین آنها را رو کرد، اما باز هم تاکتیک اصلاح طلبان با هدف تفکیک و ایجاد دو دستگی های سیاسی به بخش های اجتماعی متوقف نشد. بطوریکه در آخرین مورد این گونه تلاش ها، آنها قالیباف و مجلس شورای اسلامی را که تحت ریاست قالیباف قرار دارد را مورد حمله و هجمه های خود قرار داده اند. از این رو سعی دارند تا فعال و پرکار بودن قالیباف را به موضوع انتخابات ریاست جمهوری و کاندیداتوری وی در انتخابات پیش رو گره بزنند.
از سوی دیگر نیز تلاش دارند تا همه آنچه که در این روزها در عرصه های مختلف که به واسطه تحریم ها بر کشور تحمیل شده است را به مصوبه مجلس درباره اقدام راهبردی برای رفع تحریم ها و خروج از پروتکل الحاقی نسبت دهند.
واقعیت این است که اصلاح طلبان در طول سال های حضورشان در عرصه سیاسی کشور یاد گرفته اند تا آدرس غلط بدهند و برای توجیه کارهایشان دنبال مقصر بگردند تا تقصیرها را به گردن دیگران بیندازند. بطوریکه با متهم کردن قالیباف و مجلس شورای اسلامی، به دنبال لاپوشانی اشتباهات فاحش مدیریتی دولتِ همفکرشان در طول این سال هستند.
از سوی دیگر با سیاست راهبردی فرار به جلو، درصدد هستند تا از پاسخ گویی درباره آنچه بر جامعه و اقتصاد کشور وارد شده است، طفره بروند. روندی که در طول 7 سال گذشته در تکرار مذاکره و خوب بودن غرب سپری شد، بدون آنکه دستاوردی برای کشور داشته باشد و ارمغانی از آن حاصل شود.
بنابراین باید به اصلاح طلبان یادآور شد آنکه در این باره باید پاسخگو باشد اصلاح طلبان و همقطاران مترادف فکری آنها است نه ...؛ مطالبه گری و بازخواست دیگران در شرایط موجود حق شما نیست بلکه حقوق جامعه و دیگر بخش های کشور از شماست که کشور را به این روز کشانده اید.
