به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، شاید اگر برای بار اول این گیاه را ببینید، در ابتدا آن را با تره اشتباه بگیرید زیرا تشابه ظاهری زیادی بین این دو گیاه وجود دارد. رنگی شبیه به سبز متمایل به کبودی داشته و سر آن باریک تر از انتهای آن است. این گیاه دارای دانه نیز می باشد و شما می توانید دانه های قهوه ای رنگ آن را ببینید. وقتی این گیاه را از دل خاک بیرون بکشید مشاهده خواهید کرد که ریشه ای دوکی شکل داشته و سفید متمایل به زرد می باشد.
جالب است که بدانید هم از ریشه این گیاه استفاده می شود و هم از برگ و ساقه آن و چه بسا خواص ریشه آن بسیار بیشتر از قسمت های دیگر آن می باشد. اما در ایران کمتر از ریشه آن استفاده می شود و شاید دلیل آن ناآگاهی مردم از خواص شگفت انگیز ریشه آن است.
لعاب ریشه شنگ، تلخ مزه بوده و باعث افزایش اشتها می شود. زمانی که این لعاب را بر روی زخم بمالید، شاهد بهبودی چشمگیر زخم خواهید بود و به شدت برای بیماری عفونت سینه مفید است. زیرا خلط آور بوده و باعث نرم شدن سینه می شود.
یکی از دانشمندان ایران به نام حکیم محمد بن زکریای رازی، ضماد ریشه این گیاه را پادزهر سموم دانسته و برای سم زدایی بدن از آن استفاده می کرد.
باعث بهبود و کاهش علائم اسهال می شود.
خونریزی معده را قطع می کند.
از خونریزی سینه پیشگیری می کند.
میتوان آن را مانند سبزی به صورت خام، مصرف کرد.
استفاده در سالاد
استفاده در سوپ، آش و کوکو
می توانید آن را بجوشانید و سپس صاف کرده و هم گیاه پخته شده را مصرف کنید و هم آب آن را که سرشار از مواد مغذی است.
میتوان آنرا مانند کاهو با سرکه یا سکنجبین خورد.
میتوان آن را مانند سبزی پلو، به همراه برنج مصرف کرد.
افرادی که به بیماری های کلیوی مبتلا هستند.
کسانی که صفرا ماج هستند.
شما چه اطلاعات مفید دیگری در مورد گیاه شنگ دارید؟ آیا تا به حال برای درمان بیماری خاصی از این گیاه دارویی استفاده کرده اید؟ تجربیات خود را حتما با کاربران ما در میان بگذارید.
انتهای پیام/