به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، لجبازی در کودک کاملا طبیعی است. هر کودکی تا حدی لجبازی می کند، چون این طبیعت آنهاست که اطرافشان را آزمایش کنند و بفهمند که تا کجا می توانند پیشروی کنند. با این حال، بچه ها حد و مرز خود را نمی شناسند و این وظیفه والدین آنهاست که محدودیت ها را برای آنها مشخص کند. اینجاست که نقش مدیریتی پدر و مادر شروع می شود که هرچه زودتر باشد، بهتر است.
کودکان در سنین مختلف لجبازیهایی دارند ولی نوع این لجبازیها متفاوت است، مثلا کودکانی که بچه اول خانواده هستند خصوصیات فرزند اول را دارند و به دلیل تربیت در بهترین شرایط و فراهم بودن بهترین امکانات رفاهی بیشتر از سایر فرزندان ممکن است لجبازی کنند و برای خواستههای خودش پافشاری کنند. اما فرزندان دیگر خانواده لجبازی کمتری نسبت به فرزند اول خانواده دارند و این مسئله گاهی مشکل ساز میشود و والدین از لجبازی کودک خود درمانده میگردد و نمیدانند چه برخوردی باید با فرزند خود داشته باشند.
گاهی کودک دوست دارد به گونه ای باشد که خودش میخواهد، نه آن گونه که شما میخواهید؛ زیرا احساس استقلال میکند؛ بنابراین، جایی برای نگرانی نیست.
چنان سخن نگویید که کودک چنین موضعی بگیرد؛ او دوست دارد جلب توجه کند؛ پس به مخالفت هایش بی توجهی کنید و حساسیت نشان ندهید.
ممکن است این رفتار کودک به سبب لجبازی باشد که در اثر بی توجهی شما به خواسته های منطقی اش ایجاد شده است.
گاهی کودک برای انتقام جویی از پدر و مادری که دائم با هم درگیری و اختلاف دارند، چنین برخورد میکند ...!!
انتهای پیام/