به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، با اکتشاف جدید دانشمندان به‌نظر می‌رسد اسرار بسیاری در نزدیک‌ترین همسایهسیاره‌ای ما (زهره) پنهان شده است. شواهد نشان می‌دهد که زندگی در سیاره زهره نسبت به مریخ امکان‌پذیرتر و بهتر است. مدلهای آب و هوایی نشان می دهد که میلیونها سال پیش از زمین در سیاره جهنمی زهره، آب مایع وجود داشته است.
سیاره زهره یک گودال جهنمی است. میانگین دمای زهره 864 درجه فارنهایت می باشد. به سختی می توان اعتقاد داشت که کمتر از 750 میلیون سال پیش ممکن است ونوس اقیانوس داشته، اقیانوسی از آب مایع به مانند زمین!! با آب و هوایی که بتوان در آن زندگی کرد!! بر اساس فرضیه های انستیتو گودارد ناسا، میلیونها سال شرایط ونوس به این گونه بوده است تا اینکه آتشفشانها این سیاره را به صورت شرایط خشن کنونی تغییر شکل داده اند!!
زندگی در زهره
دانشمندان و ستاره‌شناسان خبر جدیدی از سیاره فروزان زهره منتشر کردند که می‌تواند برای شناخت سرگذشت انسان بسیار امیدوار کننده باشد.
محققان ناسا اعلام کرده‌اند که ردپایی از فسفین» (Phosphine)مولکولی که بطور بالقوه توسط موجودات زنده تولید می‌شود را در میان ابرهای این سیاره پیدا شده است. این مولکول امکان زندگی در سیاره زهره را فراهم می‌کند.
ابرهای زهره
ونوس، یا نام فارسی آن زهره یا ناهید، نزدیک‌ترین همسایه زمین است. این سیاره از نظر ساختار مشابه کره زمین، اما کمی کوچک‌تر از آن است. این سیاره جوی، به شدت غلیظ و سمی دارد که گرما را به دام می‌اندازد و به همین دلیل، دمای این سیاره به ۴۷۱ درجه سانتی‌گراد می‌رسد، به حدی داغ که می‌تواند سرب را ذوب کند.
محققان حدس می‌زنند که میکروب‌ها در ابرهای زهره که حدود ۳۰ درجه دما دارند وجود داشته باشند. این ابر‌ها حدود ۹۰ درصد اسید سولفوریک هستند و میکروب‌های زمینی نمی‌توانند در این محیط زنده بمانند.دانشمندان می‌گویند ممکن است میکروب‌های زهره از مکانیزم ناشناخته‌ای برای مقاومت در برابر محیط اسیدی استفاده کنند.
ضمناً دمای ونوس با عوض کردن شرایطش و تبدیل آن به شرایط زمین حدود 18 F گرمتر می شود که این دما نیز مزری برای زندگی می باشد.
مدلهای جدید ونوس، سکنه داشتن ونوس را در زمانهای دور ثابت نمی کند، اما آنها نشان می دهد که می توانسته قابلیت سکنی و زندگی را داشته باشد. این اطلاعات به فضانوردان این امکان را می دهد که با حساب و کنترل کردن دوره گردش ونوس، سکونت پذیر بودن آن را متصور شوند. این موضوع هم چنین تئوری چگونگی پیدایش زندگی بر روی زمین را ثابت می کند. دانشمندان تاکنون فکر می کنند که احتمالاً پخش شدن اجزاء شهاب سنگها بین مریخ و سیارات دیگر، باعث به وجود آمدن زندگی می باشد. زهره می تواند مکانی برای زندگی محدود باشد اگر میلیونها سال پیش در این سیاره زندگی جاری بوده است.
این کار باعث می شود که دانشمندان به تحقیق برای زندگی روی ونوس خیلی بیشتر از مریخ تحریک شوند و این آسان نخواهد بود. چرا که کاوشگر ونرا Venera زمانی که به ونوس فرستاده شد، بیشتر از چند ساعت در گرمای بسیار زیاد این سیاره دوام نیاورد.
انتهای پیام/
