به گزارش سرویس اقتصادی یکتاپرس؛ مهدی صفری سفیر پیشین جمهوری اسلامی در کشورهای روسیه و چین معتقد است در قزاقستان تمام جدول مندلیف وجود دارد، جمعیتی حدود 4 میلیون دارد و 2.7 میلیون کیلومترمربع مساحت دارد، دارای منابع نفتی است و بهترین جا برای صدور کارهای خدمات فنی و مهندسی است. تعداد مهندسین ما در رشتههای مختلف با توان طراحی در فولادسازی، در سیمانسازی و در پتروشیمی در زمینههای مختلف، ما این توان را داریم که در آن کشور بتوانیم کار انجام بدهیم.
این کارشناس ارشد سیاست خارجی گفت: نکته دیگری که در قزاقستان هست، موضوع غلات است، این کشور سرزمینی است که خاک سیاه دارد درصد غلاتش بسیار بالاست یعنی چندین میلیون تن اضافه بر مصرف داخلی تولید دارد. ما بهجای اینکه غلات را از کشور قزاقستان وارد کنیم میرویم از کشورهای دور مانند برزیل و... این کار را انجام میدهیم، وقتی این پتانسیل کنار ماست، مبادلات ما با کشور قزاقستان 3دهم درصد است، در صورتی که ما با دو یا سه فولادسازی آنها هم علاقهمند بودند که همکاریها توسعه باید، یعنی آنها ما را به کشورهای دیگر ترجیح میدهند. من اسم کشورهای دیگر را نمیبرم چون مسائل سیاسی و... دارد، مثلاً در خصوص کشور ایکس اصلاً از کیفیت محصولات آن راضی نیستند. کشوری را مسئله سیاسی با آن دارند چون میدانند اگر برود آنجا کاری را انجام بدهد میخواهد نفوذ سیاسی داشته باشد اما با جمهوری اسلامی ایران از این ابعاد هیچ مشکلی ندارند از طرف دیگر کشورهایی امثال قزاقستان بهخلاف جمهوری اسلامی، نیروی انسانی فنی سطح بالا ندارند، در سطح کارگری تأمین نیرو از کشورهایی مثل تاجیکستان دارند سیستم خودشان را تأمین میکنند اما در سطح بالا و تخصصی، نیروی کاری ندارند که بتواند این مسائل را پیش ببرد. مردم قزاقستان رفتارشان بسیار رفتار خوبی با ماست.
وی افزود: اینجا وزارت خارجه وظیفهاش چیست؟ باید وزارت خارجه آنجا لابی بکند این پتانسیلهایی را که هست شناسایی بکند و آنها را به طرفهای ایرانی بشناسد، پیگیری بکند، از آنها امکانات بگیرند و این دو طرف را به هم وصل بکند. موضوع دیگر، تاجر ما میرود به آنجا پول او را میخورند، چهکسی باید از او حمایت کند؟ سفارتخانه. اگر طرف خارجی ببیند که محکم سفارتخانه از او حمایت میکند بهاحتمال قوی اولاً پول طرف را نمیخورد ثانیاً اگر این اتفاق پیش آمد میداند یک موقعی باید این را با حمایت سفارتخانه برگرداند، پس باید سفارتخانه ما که بهعنوان یک دیدهبان ما در آنجاست از تجار ما ـ چه در صدور خدمات مهندسی چه در صادراتی ـ حمایت کند.
سفیر پیشین ایران در چین گفت: ببینید، این دولتهای خارجیها در ایران وقتی یک پروژه میخواهند بگیرند سفیر راه میافتد، کمپانی هم پشتسر او راه میافتد، اینقدر در این وزارتخانههای ما میآیند و میروند تا پروژه را اجرا کنند. سفارتخانههای اروپایی، ژاپن، کره و...، اینها اصلاً کارشان این است، نمایندگی هستند، پس این پتانسیلی که کنار ماست و ما از آن استفاده نکردیم این را باید چهکسی فعالش بکند؟ من بارها این را گفتهام سفارتخانه دیدهبان است پس وظیفهاش اتصال صادرات صدور خدمات مهندسی و بهعکس است.
صفری ادامه داد، الان کارخانه آلومینیوم زدیم مواد اولیه نداریم می رویم از گینه می آوریم یا از آفریقا، در صورتی که این مواد اولیه در قزاقستان در بغل دست ماست. یک کشوری هم هست که به آن لند لاک می گویند یعنی دور و بر آن بسته است، می توانیم از این پتانسیلمان که به آبهای آزاد راه داریم از ترانزیت استفاده کنیم و از این تیپ مواد اولیه را از آنها تقاضا کنیم. اینها وابستگی های متقابل است. ما ریل داریم، ما مسیر شرقمان بهتر از مسیر غربمان است.
کریدور شمال به جنوب که بیست و پنج سال پیش امضا کردیم که اصل کار بارهای هند بود که برود به روسیه هنوز قسمت آستارا - بندر انزلی درست نشده است 4، 5سال منتظر فاینانس هستیم که یک کشور دیگر انجام بدهد. در صورتی که از این مسیر میلیون ها کانینتر از هند به روسیه می رود. من اعتقاد دارم که یک سفیر را برای متمرکز شدن در کار ترانزیت منصوب کنیم، چون ما ترانزیتمان فقط با روسیه نیست به کشورهای آسیا مرکزی است به قفقاز است از مسیر شرق به غرب است از جنوب به شمال است بعد از اینکه شما این قطار را وصل کردید باید با کشورها بروید مذاکره بکنید که بیانید.
به گفته صفری، اگر یک سفیر خاصی روی این کار ترانزیت تمرکز داشته باشد می تواند با وسیله سفرای دو جانبه ما این کار را انجام بدهد. تاجیکستان کارخانه آلومینیوم دارد مواد اولیه ندارد تنها قدرت این کشور تولید آلومینیوم است، مواد اولی را می خواهد وارد بکند و می خواهد این مواد هم صادر بکند نمی خواهد از کشور بالایی رد بشود، ما یک مدت هم در این خصوص با او صحبت کردیم قبول کرد، اگر بتوانیم از این مسیر خودمان به بندر عباس مواد اولیه اش و تولیدش را ترانزیت کنیم، کار ترانزیتی اش را انجام می دهیم. پس یک سفیری می خواهد که تمرکز بدهد به کار ترانزیتی، نواقص را حل کند، همه می گویند که ایران از لحاظ ژتوپولوتیک و جغرافیایی در بهترین مکان قرار دارد ما باید این را عملی کنیم فقط با شعارهای رهنمودی نمی شود کارها را پیش برد.
وی افزود، سفیری که در قزاقستان یا در آذربایجان نشسته است اینها تمرکزشان روی ترانزیت نیست. من معتقدم که 4، 5 سفیر موضوعی و مسئله ای باید داشته باشیم. یکی سفیر انرژی است. من آن موقع که در کره جنوبی بودم، این کشور سفیر انرژی داشت چون نیاز اصلی کره روی انرژِی بود. این تمرکزش این بود که کدام کشور بود؟ نفت از کجا بخرد؟ از کجا ال ان جی بخرد؟ تام الاختیار بود، پیگیری می کرد صحبت می کرد با ارگان های مختلف. اگر ما چنین سفیری داشتیم آیا 5 سال گاز ما قطع می شد؟ الان متاسفانه این خط ابریشمی که قرار بود چین از طریق ما ببندد از طریق قزاقستان و دریای خزر و تاجیکستان بست. حالا اگر اجرا نشده است این یک نقص بزرگی است. می دانید که چه پتانسیلی بوده و ما از این استفاده نکردیم ولی می توانستیم با همین دو مسیری که هست کالاهای چینی را از این مسیر ببریم به اروپای مرکزی و جنوبی و همچنین برعکس مواد اولیه شان را اما فعلا بدرستی از این فضا استفاده نشده است.
انتهای پیام/