به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ هفته نامه «فجازیست» در خصوص اینترنت ملی نوشت: منظور از شبکه ملی اطلاعات یعنی برقراری ارتباطات و ارائه خدمات در فضای مجازی به شکل ارزان، پرسرعت، امن و سالم. خیلی مهم است که این خدمات هم از دست‌اندازی‌های غیرقانونی دور باشد.
شبکه ملی اطلاعات درسال 1384 با نام «شبکه ملی اینترنت» در دستور کار مجلس قرار گرفت ولی به دلایلی هنورمحقق نشده است.
شبکه ملی اطلاعات، مسیر تحقق انقلاب اسلامی و اولین مرحله تعریف حاکمیت جمهوری اسلامی ایران و گام نخست برای رسیدن به استقلال در فضای مجازی و حرکت به‌سوی تمدن بزرگ اسلامی است. در یک جمله شبکه ملی اطلاعات یعنی: «اینترنت» باید توأمان، «سالم، سریع، امن و ارزان» باشد.
فواید شبکه ملی اطلاعات:
ارائه خدمات الکترونیک در بستر شبکه ملی اطلاعات:
ارائه خدمات دولت الکترونیک مانند آموزش، بهداشت و درمان و یا حتی مصاحبه‌های اینترنتی از جمله مزیت‌های اینترنت داخلی به شمار می‌رود.
افزایش سرعت اینترنت: حتما می‌دانید اینترنت داخلی موجب افزایش سرعت اینترنت می‌شود. در همین ارتباط خوب است بدانید که کره جنوبی پرسرعت‌ترین اینترنت جهان را در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد.اینترنت ملی یکی از دلایل اصلی سرعت پیشرفته اینترنت در این کشور است. گفتنی است، که کره جنوبی از نظر آمادگی الکترونیک و پهنای باند رتبه نخست را در دنیا دارد.
استقلال: با عملیاتی شدن طرح اینترنت داخلی در ایران، حتی در صورتی که اینترنت در فضای جهانی به هر دلیلی با مشکل مواجه شود، کاربران در داخل کشور می‌توانند از شبکه ملی استفاده کنند و نیاز خود را بر طرف نمایند. به این ترتیب، وابستگی به منابع خارجی اینترنت از بین می‌رود و استقلال در این زمینه برای کشور به دست می‌آید.
ارزان تر شدن اینترنت: یکی دیگر از فواید شبکه مورد بحث این است که منجر به کاهش هزینه اینترنت خواهد شد. بنابراین، یکی از جنبه‌های مهم این طرح، بعد اقتصادی آن است که به نفع دولت و مردم است. به عبارت دیگر، اینکه دیتاهای پرطرفدار مستقیما بر روی شبکه داخلی به گردش در آید و یک بار به خارج و داخل کشور برنگردد.
قدرتمندی در برابر سایر کشورها: بسیار ضروری است که در راستای عملیاتی شدن این طرح گام برداریم و به قدرتمندی هر چه بیشتر خودمان کمک کنیم.
امنیت اطلاعات کاربران: با توجه به اقدامات خرابکارانه گسترده توسط دولت‌های متخاصم علیه جمهوری اسلامی ایران در حوزه سایبری، اینترنت داخلی بستری ایجاد می‌کند که بتوان جلوی این خرابکاری‌ها را تا حد زیادی گرفت. به این ترتیب، درخواست‌هایی که از خارج کشور فرستاده می‌شوند از طریق یک درگاه مشخص وارد می‌شوند و قابل کنترل و مسدود کردن خواهند بود. به این ترتیب، می‌توانیم امنیت اطلاعات کاربران را تضمین نماییم و فضای امن تری را برای آنان به وجود بیاوریم.
کدام کشورها اینترنت ملی دارند؟
کشورهای زیادی هستند که از اینترنت ملی استفاده می‌کنند، اما در شیوه اجرایی آن باهم تفاوت دارند.
کره جنوبی که حالا پرسرعت‌ترین اینترنت جهان را دارد تا همین 10 سال پیش به دلیل قوانین داخلی در فهرست کشورهای اصلی سانسور کننده اینترنت معرفی می‌شد. ولی اینترنت ملی را طراحی و اجرا کرد و با اصلاح کردن قوانین بر اساس آن، فضای مجازی امنی برای اقتصاد خودش ایجاد کرده است.
اما آمریکا هم اینترنت ملی دارد، اینترنت ملی آمریکا با عنوان «زیرساخت ملی اطلاعات» (NII) را با هدف پردازش اطلاعات با کیفیت بالا و گردش آزادانه اطلاعات در فضای قانونی و جلوگیری از کارهای خرابکارانه در بخش‌های حساس امنیتی به راه انداخته است. در آمریکا حفاظت از اینترنت معادل حفاظت از اقتصاد این کشور است.
انگلستان هم با اینکه اینترنت ملی راه انداخته بودند، اما در ابتدا آن را چندان جدی نمی‌گرفتند، تا اینکه با افشاگری‌های «ادوارد اسنودن» معلوم شد چقدر امنیت فضای مجازی پایین است و باید برایش فکری کرد.
در کوبا دسترسی به اینترنت معمولی وجود دارد، با اینکه سرعت آن خیلی کم است، اما اینترنت ملی کوبا شامل نسخه کوبایی ویکی‌پدیا، ایمیل‌ها، موضوعات آموزشی، نقشه، موتور جستجو و ... می‌شود. در اینترنت ملی کوبا به دلیل سرعت بالا و هزینه پایینی که دارد، باعث شده نرم‌افزارهای کوبایی رشد داشته باشند.
روسیه یکی دیگر از کشورهایی است که طرح استفاده از اینترنت ملی را دارد و هدف از راه‌اندازی آن ایجاد شبکه‌ای است که ترافیک داخلی را درون کشور نگه دارد و ترافیک بین‌المللی را از طریق مراکز مبادله شناخته شده، کنترل و بررسی کند.
در چین هم یک شبکه داخلی بزرگ از سرویس‌ها و اپلیکیشن‌ها ساخته و با این رویکرد که به اقتدار مجازی برسد، سعی دارد فعالیت‌های اینترنتی را داخل مرزهای خودش کنترل کند.
آلمان برای حفاظت از اطلاعات مرتبط با فناوری شرکت‌ها و کارخانه‌هایش برای راه‌اندازی اینترنت ملی دست به کار شد. البته شرایط به شکلی بود که آلمان به کشورهای اروپایی پیشنهاد داد برای جلوگیری از جاسوسی و افزایش امنیت، شبکه اطلاعاتی اختصاصی اروپایی راه‌اندازی کنند تا اطلاعات اروپا ازجمله ایمیل‌ها از مسیر آمریکا نگذرد!
سود سرشار انحصارطلبی اینترنت در جیب غول‌های فناوری آمریکا
اگر طرح اینترنت ملی انجام نشود همچنان سودهای کلان از طریق اینترنت نصیب کشورهای بزرگ و انحصار طلب می شود. در واقع سال‌هاست غول‌های فناوری در شرکت‌های بزرگ آمریکایی در سایه تفکر به اصطلاح آزادی‌خواهانه به‌دنبال اعمال نظارت یک‌جانبه و انحصارگرایانه خود بر فضای تولید و تبادل اطلاعات در دنیا هستند و با اعمال سیاست‌های نشئت گرفته از منافع قدرت‌های جهانی تلاش می‌کنند کنترل رفتار و کنش‌های کاربران فضای مجازی را در اختیار داشته باشند؛ موضوعی که باعث شده است سود سرشار آن در جیب دلالان فناوری و غول‌های تجاری دنیا به‌ویژه در آمریکا برود.
انتشار اخبار نگران‌کننده در زمینه استفاده از جاسوس افزار پگاسوس در سطح وسیع علیه بسیاری از مقام‌های عالی‌رتبه سیاسی جهان، اصحاب رسانه و کارشناسان حوزه سیاسی نگرانی‌ها را در زمینه تشدید فعالیت‌های جاسوسی در حوزه اشتراک و تبادل محتوا افزایش یافت. البته به‌جز بحث جاسوسی، استفاده غیرقانونی از فضای مجازی برای بارگذاری محتواهای غیر اخلاقی و نامناسب برای برخی گروه‌های سنی، مورد اهتمام بسیاری از کارشناسان حوزه اجتماعی در کشورهای مختلف دنیا بوده است و هر کشوری بنا به سیاست‌های خاص خود، تلاش کرده افسار اسب سرکش فضای مجازی را در دست خود بگیرد که ازجمله این کشورها روسیه است. در این راستا بسیاری از کشورها تلاش می‌کنند با اعمال نظارت بر فضای مجازی، فضایی امن و سالم را برای کاربران ایجاد کنند.
آیا ایران تحت پوشش اینترنت ماهواره‌ای قرار گرفته است؟
اینترنت ماهواره‌ای در قالب پروژه استارلینک با بیان اینکه پروژه استارلینک که در ایران به عنوان اینترنت ماهواره‌ای شناخته می‌شود در آسمان ایران در دسترس است، اینترنت ماهواره‌ای تحول بزرگی در عرصه ارتباطات جهان است.
ایران در لیست درخواست استارلینک قرار گرفته است و ارائه آزمایشی اینترنت ماهواره‌ای شرکت اسپیس ایکس برای همسایگان و غرب ایران فراهم شده است. گزارش برخی کاربران در فضای مجازی نشان دهنده در دسترس بودن اینترنت ماهواره‌ای در برخی مناطق ایران است.
اگر چه سرویس دهی رسمی اینترنت ماهواره‌ای استارلینک در ایران دور از انتظار است اما دفاتر رسمی این شرکت در ترکیه، امارات، کویت، قطر و سایر کشورهای همسایه، دسترسی غیر مستقیم به اینترنت ماهواره‌ای استارلینک را فراهم خواهند کرد.
در مجموع؛ کشورها برای حفظ منافع ملی و با توجه به حق حاکمیت خود قوانین محدودکننده ای را بر غول‌های فناوری آمریکایی اعمال می‌کنند تا فناوری اینترنت در خدمت منافع ملی کشورهای دنیا قرار بگیرد و آمریکا نتواند از آن‌ها بهره‌برداری یک‌جانبه کند. در بسیاری از کشورهای جهان برای مدیریت و سامان‌دهی محتوای منتشر شده در اینترنت و شبکه‌های اجتماعی قوانینی وجود دارد. اگرچه این قوانین حسب کشورهای مختلف تفاوت‌هایی دارند، اما در اصل وجود قانون تفاوتی میان کشورها نیست.
«قدرت نفوذ» ازجمله ویژگی‌های فضای مجازی است که همچون شمشیر دو لبه عمل می‌کند؛ به همین دلیل از سویی برخی‌ها اعمال مقررات در فضای مجازی را عامل کند شدن روند فعالیت‌های آن می‌دانند، ولی در سوی مقابل اعمال مقررات به‌وسیله فناوری‌های نوین باعث می‌شود نگرانی بسیاری از کشورها و شرکت‌های تجاری و صنعتی داخلی از توطئه‌های دشمنان در زمینه هک و نفوذ گسترده و به بار آوردن خسارت‌های زیاد به حیثیت یا اطلاعات شرکت‌ها رفع شود. این موضوع باعث شد تا اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۸ مقررات عمومی حفاظت از داده‌ها را وضع کند.
حال سوال اینجاست با طرح اینترنت ملی به دنبال حفاظت از اطلاعات کاربران، اقتدار مجازی، ایجاد شبکه‌ای که ترافیک داخلی را درون کشور نگه دارد، امنیت فضای مجازی، حفاظت از اینترنت ملی معادل حفاظت از اقتصاد کشور، ارزان تر شدن اینترنت، افزایش سرعت اینترنت است. آیا اینترنت ماهواره ای این انحصار را درهم خواهد شکست؟
انتهای پیام/
