به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ حجم عظیم قاچاق انسان به صورت یک موج از ابتدای دهه 1990 شدت گرفت و نیز مشابهتی با برده داری و خرید و فروش برده داشته است که سابقه در دوران قدیم دارد. از مهم ترین و گسترده ترین انواع قاچاق، قاچاق انسان به ویژه زنان و کودکان است از زمره سود آور ترین قاچاق، قاچاق اشخاص میباشد. قاچاق اشخاص یک جرم سازمان یافته فرا ملی است از آن رو که اولا ارتکاب آن معمولا از سوی باندهای تبهکار که دارای تشکیلات و مرکزیتی میباشند انجام میگیرد و ثانیا این باندها با استفاده از تشکیلاتی که در کشورهای مختلف از آن برخوردارند مرزهای کشورها را در می‌نوردند و جرایم خود را به فراسوی مرزهای یک کشور می‌کشانند.
نتایج یک تحقیق جدید در انگلیس نشان می دهد که گروه های تبهکار در این کشور، رو به استفاده از کودکان کم سن و سال آورده اند. نتایج این تحقیق که توسط «جامعه کودکان انگلیس» انجام شده نشان می دهد که کودکان کم سن وسال دبستانی که فقط هفت سال سن دارند از سوی گروه های تبهکار مورد بهره برداری قرار گرفته و اغلب برای جابجایی موارد مخدر و سرقت از آنها استفاده می شود.
بر اساس این تحقیق، هزاران کودک و نوجوان در انگلیس که سن اغلب آنها 15 تا 17 سال است توسط شبکه های تبهکار برای انتقال مواد مخدر از شهرها به حاشیه شهرها و مناطق روستایی مورد استفاده قرار می گیرند. علاوه بر آن تبهکاران با استفاده از شبکه های اجتماعی از کودکان کم سن و سال برای انجام اقدامات مورد نظر خود استفاده می‌کنند.
داستان غم انگیز کودکان ربوده شده که با وعده‌های فریبنده شغل و زندگی بهتر مورد سوء استفاده جنسی قرار میگیرند. تحقیقاتی که در فاصله زمانی یک سال و نیم توسط محققان، در زمینه قاچاق انسان از ویتنام به انگلیس و سراسر اروپا به ویژه جمهوری چک، فرانسه و هلند شده است که با توجه به این تحقیقات و آمارها نشان می‌دهد بیش از هزاران کودک و بزرگسال ویتنامی قربانی قاچاق انسان می‌شوند. زمانی که قربانیان به انگلیس می‌رسند، اکثریت قریب به اتفاق بی رحمانه در این راه مورد سوء استفاده قاچاقچیان قرار میگیرند.
عواملی که مردم کشورهای مذکور را به سمت مهاجرت غیر قانونی می‌کشاند فقر و فشار وضعیت اقتصادی بر زندگی افراد جوان در خانواده‌ها است.
27 درصد قربانیان قاچاق انسان در جهان کودکان هستند، از هر سه کودک قربانی، دو کودک دختر هستند. دختران بیشتر به منظور ازدواج یا بردگی جنسی قاچاق می شوند و پسران برای کار اجباری یا جنگ.
در بند الف ماده 1، قانون مبارزه با قاچاق انسان، مصوب سال 1383 مجلس شورای اسلامی آمده است: قاچاق انسان عبارتند از خارج یا وارد ساختن و یا ترانزیت مجاز و غیر مجاز افراد از مرزهای کشور با اجبار و اکراه یا تهدید یا خدعه و نیرنگ و یا با سوءاستفاده از وضعیت فرد یا افراد یاد شده به قصد فحشاء یا برداشت اعضا و جوارح، بردگی و ازدواج.
قاچاقچیان معمولا با وعده ادامه تحصیل، پیدا کردن شغل بهتر یا داشتن زندگی مرفه تر کودکان را اغوا می کنند. این کودکان وادار می شوند در شرایطی برده وار بدون غذا، سرپناه یا پوشاک کافی زندگی کنند و اغلب مورد سوء استفاده جنسی قرار میگیرند.
ماده 35 پیمان نامه حقوق کودک به این مساله می پردازد: به منظور جلوگیری از ربوده شدن، فروش یا قاچاق کودکان به هر منظور و به هر شکلی، کشورهای عضو کلیه اقدامات مقتضی ملی، دوجانبه و چندجانبه را به عمل خواهند آورد.
کودکان همیشه مظلوم ترین و بی دفاع ترین گروه اجتماعل در جوامع بشری و در طول تاریخ به شمار می روند. کودکان به دلایل گوناگون از جمله ضعف بدنی، لطافت و ظرافت روحی و نداشتن قوه استدلال و بیان کافی همواره مورد بی مهری و سوء استفاده های شیادان و سوداگران ثروت در همه ی جوامع بوده اند.
انتهای پیام/
