به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، تقریباً از هر پنج نفر، یک نفر به بیماری ذهنی و روانی دچار می شود. به این معنا که حداقل 20 درصد از افراد کارمند دچار مشکلات ذهنی هستند. آن ها عموماً نمی دانند که چگونه باید سلامت روان خود را حفظ کنند. اولین و مهمترین چیز این است که کارمندان باید نیازهای یکدیگر را بشناسند. تقریباً همه افراد 40 درصد از زمان خود را در هفته کار می کنند به همین دلیل محیط کار تاثیر بسیار مهمی روی سلامت آن ها دارد.
یکی از مهمترین عناصر دستیابی به بهداشت روان در محیط کار محل کار سالم و پویا است. کارمندان در این محیط می توانند با حمایت و حفظ سلامت به کار خود ادامه دهند. از مهمترین عوامل افزایش سلامت در محیط کار درک فرصت ها و نیازهای کارکنان، آگاهی از منابع پشتیبانی، پشتیبانی از کارمندان، انتقال احساس کنترل و مشارکت، برنامه های آموزشی و توسعه مهارت های کارمندان است.
مراقبت از سلامت ذهن در محل کار بسیار اهمیت دارد. تمرین های مختلفی در این زمینه وجود دارد که می تواند تغییرات سریع و قابل توجهی را ایجاد کند.
زمانی که افراد احساس کنند نقش های مختلف آن ها در محیط کار و خانواده با یکدیگر تداخل دارند و حتی مزاحم یکدیگر هستند، بین کار و زندگی خود احساس تعارض می کنند. احساس تعارض بین کار و خانواده، علاوه بر آسیب به کارکرد شخص در محیط کار و خانه، بر سلامت روانی وی تاثیر می گذارد. نبود تعادل بین نقش های فرد در خانواده و محیط کار در صورت تداوم، بهداشت روانی فرد را به خطر انداخته و موجب کاهش کارایی، احساس درماندگی، کاهش رضایت شغلی و کاهش تعهد شغلی می شود.
تبعیض، نقض حقوق دیگران و برچسب زنی در هر محیطی مانعی جدی برای داشتن سلامت روانی مناسب است. محیط کار نیز از این قاعده مستثنا نیست. تبعیض، سم مهلکی برای یک مجموعه کاری به شمار می آید و زمینه ساز بروز بسیاری از مشکلات روانی است. ترس ازدست دادن شغل، نداشتن ارتقای شغلی، مشارکت نداشتن همکاران در کارهای تیمی و تمسخر از سوی همکاران، می تواند آسیب جدی به بهداشت روانی فرد وارد کند.
همه مشاغل حتی مشاغلی که ظاهر آسانی دارند دارای لحظاتی نفس گیر و پرتنش، مسئولیت و توقع برآوردن انتظارات است. طولانی شدن استرس های شغلی و فشارهای کاری در نهایت به خستگی شدید و فرسودگی روانی فرد منجر خواهد شد.
اگر وقفه ای در کارهای مجموعه به وجود نمی آید، به کارکنان خود اجازه و فرصت «نه گفتن» برای انجام اضافه کاری بدهید.
برای جلوگیری از کارهای اضافه و دوباره کاری اصلاح و بهبود فرایندهای کاری راهکاری مناسب است. درصورت لزوم کارهای اضافه را کم کنید و در این زمینه با کارکنان خود مشورت کنید.
کارکنان خود را برای انتخاب بین پیشرفت شغلی و رسیدگی به خانواده تحت فشار قرار ندهید.
راهکارها و شاخص های ارتقای شغلی را که در بخش های قبلی نمناک به آنها اشاره شد، طوری طراحی کنید که به زندگی خصوصی کارکنان صدمه ای وارد نکند.
ماموریت ها و شیفت های خارج از ساعت کاری قرار ندهید.
جو صمیمی، همدلی و صداقت در محیط کار ایجاد کنید.
از اعمال روش های مبتنی بر زور و اجبار اجتناب کنید.
انتهای پیام/