به گزارش یکتاپرس، سازمان تامین اجتماعی، به عنوان بزرگترین سازمان اجتماعی و اقتصادی کشور نقشی بی بدیل در عرصه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور بازی می کند.
این سازمان دارای بیشترین مخاطب جمعیتی در کشور است(قریب به ۴۵ میلیون نفر) و دارای گسترده ترین سطح ارایه خدمات در خصوص بیمه های بازنشستگی و درمانی می باشد. به تبع این گسترده گی پوشش و نوع خدماتی در عرصه سیاسی هم نوعی نقش مشروعیت بخشی به دولت ها ، بطور عام را ایفا می کند.
ایجاد حس امنیت اجتماعی یکی از مهمترین کارکردهای اساسی آن است، نقشی که به شدت بر امنیت ملی می تواند موثر باشد.
بدین واسطه هر گونه غفلت و نادیده گرفتن و نگاه حاشیه ای به آن توسط دولت ها می تواند تبعاتی مخرب بر کل جامعه و دولت را در پی داشته باشد.
در شرایط کنونی این سازمان(حجم بالای تعهدات و محدودیت های جذب منابع لازم از طریق سازوکارهای بیمه ای، به واسطه شرایط کشور و مطالبات زیاد آن از دولت و..) انتخاب مدیری که بتواند سکان این سازمان را عهده بگیرد، انتخابی حساس و اثر گذار بر کل نقش ایجابی و یا سلبی این سازمان در جامعه و دولت به شمار می رود.
قبل از بیان این ویژگی ها لازم است به نکته مهمی که طی ده سال گذشته آسیب های جدی ای به این سازمان زده است یادآور شد. در اساسنامه جدید سازمان در سال 89 استقلال اداری این سازمان لغو شد و مداخلات گسترده ای در حوزه مدیریتی آن آغاز شد که توانمندی آن در مدیریت را به خصوص، مدیریت ذخایر را دچار خدشه کرد، متاسفانه دولت های یازدهم و دوازدهم نیز برخلاف ادعای مکرر خود در اصلاح اساسنامه و رعایت سه جانبه گرایی، بر قدرت یک طرفه دولت در نقض این استقلال اداری پا فشردند.
آنچه دیگران میخوانند: حساسیت‌های دولت برای انتخاب رئیس سازمان تامین اجتماعی
این دولت ها به واسطه نوع نگاه به قدرت علیرغم قولهای مبنی بر بازگرداندن استقلال این سازمان اقدامی انجام نداده و حداقل انتظار از این دولت انجام این مهم است.
چنانچه دولت جدید بخواهد با حساسیت بایسته با این سازمان رفتار کند در انتخاب مدیریت جدید سازمان لازم است ویژگی های زیر مد نظر را مد نظر قرار دهد: نخست داشتن درک عمیق و اجتماعی از حوزه اجتماعی و نقش این سازمان در این حوزه علاوه بر اطلاع از حوزه قوانین بالادستی؛ دوم فردی که تجارب کاری و دانسته های نظری او در حوزه اجتماعی و رفاه باشد.
سوم دارای توان اجرایی مناسب ، فعال و هوشمند بر اساس تجارب پیشینی( نه صرفا سوابق کاری ارزیابی نشده)
چهارم فردی اهل تعامل، دارای روحیه انقلابی و جهادی و ارتباط نزدیک با مقام ریاست جمهوری (با توجه به حجم بدهی های دولت و همچنین اهمیت سیاست های اجرایی در این سازمان در تصویری که از دولت در جامعه ارایه می شود این ارتباط یک الزام در کارآمدی مدیریت سازمان به شمار می رود).
پنجم فردی پاکدست، و شفاف (با توجه به سوابق کاری قبلی). به گونه ای که بتواند برخورد مناسب با هر گونه فساد مالی را داشته باشد و با هر گونه رانت جویی مقابله کند. این امر بخصوص لازم است شامل افراد نزدیک به ایشان نیز باشد تا ذهنیت ذینفعان تصحیح گردد.
سخن آخر آنکه بی شک اکنون که فاصله جدی بین اعتماد مردم با دولت شکل گرفته و تشدید شده است زمان مناسب برای انجام آزمون و خطا نیست و می تواند حرکتی غلط اثرات بزرگی را به همراه بیاورد.
انتهای پیام/
