به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، شارژ به هزینه‌هایی گفته می‌شود که برای حفظ و نگهداری بخش‌های مشترک و مشاع آپارتمان از سوی ساکنین پرداخت می‌شود. ممکن است قسمت‌هایی از ساختمان اصلا مورد استفاده برخی از همسایگان قرار نگیرد، اما این دلیلی برای عدم پرداخت شارژ نمی‌شود و هم مالکان خانه و هم مستاجران لازم است مبلغ تعیین شده برای شارژ را پرداخت کنند.
انواع هزینه‌های ساختمان
در آپارتمان‌ها دو نوع هزینه وجود دارد: هزینه‌های نسبی و هزینه‌های ثابت.
هزینه‌های نسبی به هزینه‌هایی گفته می‌شود که برای تعمیر و نگهداری بخش‌هایی از ساختمان مصرف می‌شود، مانند هزینه آب، برق، گاز مشاع، ایزوگام، انواع بیمه‌های مربوط به ساختمان و… جزو این هزینه‌ها هستند. این هزینه‌ها براساس متراژ، تعداد نفرات و حتی تعداد پارکینگ برای هر واحد محاسبه می‌شوند.
هزینه‌های ثابت هزینه‌هایی هستند که ربطی به خود فیزیک ساختمان ندارند، این هزینه‌ها مربوط به نگهبانی، سرایداری، باغبانی و هر نوع هزینه‌ای است که به یک‌باره به ساختمان تحمیل می‌شود، است. نحوه تقسیم این هزینه‌ها ربطی به مساحت واحدها ندارد و معمولا به صورت یکسان بین همه واحدها تقسیم می‌شود.
روش‌های محاسبه شارژ ساختمان
نحوه‌ی تقسیم هزینه‌ها و محاسبه شارژ بسته به تصمیم مالکین واحدهای ساختمان تعیین می‌شود. برای این محاسبه روش‌های مختلفی وجود دارد که هر کدام از آن‌ها نیز فرمولی متفاوت دارند. در ادامه معروف‌ترین و مطرح‌ترین این روش‌ها همراه با چگونگی محاسبه آن‌ها را بررسی می‌کنیم:
شارژ ثابت
در این مدل شارژ برای تمامی واحدها و به صورت یکسان یک عدد ثابت برای شارژ هر واحد در نظر گرفته می‌شود. مثلا تمامی واحدها، هر واحد 50 هزار تومان شارژ پرداخت می‌کنند. این مدل شارژ دارای حداقل پیچیدگی محاسباتی است و برای مجتمع‌های مسکونی، تجاری و اداری که دارای واحدهایی با متراژ یکسان هستند، مناسب است.
شارژ واحدی
این مدل شارژ براساس تعداد واحدهای ساختمان محاسبه می‌شود و برای مجتمع‌های مسکونی، تجاری و اداری که دارای واحدهای متفاوت از هم هستند مناسب است. این روش برای ساختمان‌هایی که دارای سیستم سرمایش و گرمایش مرکزی نیستند و هر واحد کنتور آب و برق و گاز مستقل دارد، مناسب است.
به عنوان مثال واحدهای دوخوابه 50 هزار تومان و واحدهای سه خوابه 70 هزار تومان پرداخت می‌کنند. اگر واحدی انباری و پارکینگ داشته باشد، این مبلغ اضافه خواهد شد.
شارژ متراژی
این مدل محاسبه شارژ، مانند مدل قبل، برای مجتمع‌های تجاری، اداری و مسکونی که واحدهایی با متراژهای متفاوت دارند، مناسب است. مبلغ و میزان شارژ هر متر در این نوع شارژ مشخص می‌شود و در نهایت مبلغی که هر واحد با هر متراژی باید پرداخت کند، معین می‌شود. این نوع مجتمع‌ها بیش‌تر سیستم گرمایش و سرمایش‌شان نیز مرکزی است.
شارژ نفری
همان‌طور که از اسم این روش محاسبه شارژ پیداست، با توجه به تعداد ساکنین هر واحد مبلغ پرداختی نیز معین می‌شود. این مدل که برای مجتمع‌های مسکونی با سیستم آب مشترک مناسب است، برای هر نفر مبلغی را در نظر می‌گیرند و در نهایت مبلغی که هر واحد باید بپردازد، مشخص می‌شود.
شارژ نفر متراژی
این مدل، ترکیبی از دو حالت قبل است، یعنی هم متراژ و هم تعداد نفرات در تعیین میزان شارژ دخیل هستند.
به عنوان مثال به ازای هر نفر20هزار تومان و به ازای هر متر 1000 تومان شارژ از هر واحد دریافت می‌شود. یعنی برای یک واحد 70 متری با 2 نفر ساکن درآن مبلغ 110 هزار تومان شارژ محاسبه می‌شود. این روش محاسبه مناسب مجتمع‌های مسکونی با سیستم آب مشترک و واحدهای با متراژ متفاوت مناسب است که سیستم سرمایش و گرمایش مرکزی نیز دارند.
شارژ بر اساس تسهیم هزینه‌های مجتمع
در این روش هریک از هزینه‌های ساختمان بر اساس یکی از روش‌های بالا محاسبه می‌شود و سپس مجموع سهم هریک از واحدها به عنوان مبلغ شارژ به ساکنین اعلام می‌شود. به عوان مثال هزینه‌های آب، گاز، برق مشترک و … همه جزو همین هزینه‌ها محسوب می‌شوند. رایج‌ترین مدل تقسیم برای هزینه‌های آب به ازای هر نفر و هزینه‌های گاز به نسبت متراژ و همچنین هزینه‌های برق برای هر واحد محاسبه می‌شود.
روش ترکیبی
روش ترکیبی عادلانه‌ترین روش محاسبه شارژ است. به این صورت که معمولا هزینه‌های ثابت ( مانند هزینه سرایدار، نگهبان و …) که معمولا در طول سال ثابت است، به صورت ثابت و به طور مساوی از واحدها دریافت می‌شود. سپس هزینه‌های نسبی به صورت جداگانه و به روش تسهیم هزینه محاسبه شده و به واحدها اعلام می‌شود.
البته روش ترکیبی ( اعلام یک شارژ ثابت + یک شارژ تسهیم هزینه ) به دلیل پیچیده بودن محاسبات کمتر مورد استفاده می‌گیرد.
آیا واحدهای خالی باید شارژ پرداخت کنند؟
براساس ماده ۴ قانون تملک آپارتمان، تمام واحدهای یک ساختمان چه مورد استفاده واقع شوند و چه خالی باشند و استفاده نشوند باید ماهانه شارژ خود را پرداخت کنند. ولی این موضوع وجود دارد، شخصی که از ساختمان استفاده نمی‌کند و واحدش خالی می‌باشد می‌تواند شارژهای مشترک یک ساختمان را نپردازد.
هزینه‌های قابل پرداخت از محل شارژ ساختمان
هزينه‌های مرتبط با سرايدار بر اساس مصوبه مجمع
هزينه برق عمومی
هزينه آب
هزينه گاز
هزينه تعميرات و نگهداری
هزينه گلكاری و نگهداری باغچه‌ها.
هزينه لوازم مصرفی نظير لامپ، مواد شوينده، تجهيزات نظافتی
ساير هزينه‌های ضروری به تشخيص مدير يا تصويب مجمع
اگر واحدی شارژ خود را پرداخت نکرد، چه باید کرد؟
در صورت پرداخت نکردن حق شارژ توسط یکی از ساکنین در یک ساختمان، براساس مقررات ماده 10 “قانون تملک آپارتمان‌ها”، مدیر یا هیات مدیره ساختمان می‌تواند با مراجعه به مجتمع قضایی محل سکونت، اظهارنامه‌ای برای مالک یا مستاجر واحد مربوطه ارسال کرده، و ریز بدهی را قید ومطالبه کند.
اگر مالک یا مستاجر تا مدت زمان 10 روز بدهی خود را تسویه نکند، مدیر با مراجعه به اداره ثبت محل به استناد اظهارنامه می‌تواند درخواست اجرائیه کند. اگر در این صورت هم بدهی معوقه پرداخت نشد، مدیر با مراجعه به دادگاه حقوقی به استناد تبصره یک ماده 10 قانون شکایتیِ علیه مالک یا مستأجر، شکایت خود را تنظیم می‌کند و دادگاه خارج از نوبت به شکایات آن‌ها رسیدگی می‌کند.
در این حالت، دادگاه می‌تواند فرد را ملزم به تسویه حساب کرده و حتی می‌تواند او را به پرداخت دو برابر بدهی مجبور کند. همچنین بر طبق این شکایت دادگاه می‌تواند محرومیت‌های قانونی مانند قطع خدمات مشترک از جمله شوفاژ، تهویه مطبوع، آب‌گرم، گاز و غیره را برای بدهکار در نظر بگیرد.
انتهای پیام/
