به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، گوسفند دریایی یک حیوان آبزی است که چهرهای شبیه به بره های کارتونی دارد.چشمان بزرگ و سیاه که کمی از هم فاصله دارند و صورت سفید که کمی شبیه گوساله است، این حیوان را زیبا و دوست داشتنی نشان می دهد.
اندازه یک گوسفند دریایی برخلاف همتای زمینی خود بسیار کوچکتر است و فقط حدود ۵ میلی متر است.
خارپشت دریایی در آبهای شور ژاپن ، اندونزی و مالزی ، استرالیای شمالی ، سنگاپور و پاپوآ گینه نو زندگی می کند و از گیاهان و جلبکهای دریایی تغذیه می کند.از این جانور در زبان عامیانه به صورت “Sea sheep” یا همان «گوسفند دریایی» نام برده میشود.
حیات وحش و دنیای جانوران پر شده از موجوداتی که هر کدام شگفتیهای خاص خود را دارند و این شگفتیها و عجایب در دنیای زیر آب به وفور یافت میشود.
نکته بسیار جالب و شگفتانگیز در مورد گوسفندهای دریایی این است که این جانوران قادر به فتوسنتز هستند! درست است؛ گوسفندهای دریایی میتوانند فتوسنتز کنند و این مسئله قابلیتی نادر برای این جانور بهشمار میرود.
هنگامی که این جانوران از جلبکها تغذیه میکنند، گوسفند دریایی کلروپلاست جلبک را بیرون کشیده و تحت فرآیندی که «کلپتوپلاستی» نامیده میشود، کلروپلاست جلبک را با بدن خود ترکیب میکند.
این فرآیند غالبا توسط جانوران تک سلولی انجام میشود و در مورد جانوران بسیار نادر است اما وجود همین موضوع که گوسفند دریایی قادر به انجام این کار است، این جانور را به یک حلزون خورشیدی تبدیل میکند. گوسفند دریایی با دارا بودن همین قابلیت به راحتی میتواند انرژی مورد نیاز خود را از نور خورشید بگیرد.
هر چند این نکته هم قابل توجه است که گوسفندهای دریایی در فرآیند فتوسنتز خیلی خوب عمل نمیکنند، اما وجود همین مسئله که این جانوران قادر به انجام فتوسنتز هستند، آنها را به موجودات خاصی تبدیل میکند. این جانوران میتوانند تا ماهها بدون خوردن غذا و تنها با فتوسنتز زنده بمانند.
این موجود جانور بسیار کوچکی بوده و طول بدن آن حدود ۵ میلیمتر یا بیشتر است. گوسفندهای دریایی شکلهای مختلفی دارند و میتوانند در رنگهای متنوعی یافت شوند. این جانوران در دریا زندگی میکنند و در سواحل و آبهای ژاپن، اندونزی و فیلیپین یافت میشوند.
این جانوران نسبتا کمیاب هستند اما بسیاری از افراد از آنها در آکواریومها استفاده کرده و از آنها نگهداری میکنند. این جانور در آکواریوم جلبکها را میخورد و به پاکیزگی آکواریوم کمک میکند.
این حیوان متعلق به شاخه نرم تنان است و اولین بار توسط انسان در سال ۱۹۹۷ کشف شد.
اگرچه بیش از ۲۰ سال از کشف این حیوان می گذرد ، اما آمار دقیق این حیوان منتشر نشده است.
انتهای پیام/