به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، در اعتیاد به مواد غذایی به سادگی، فرد به تنقلات معتاد می شود همانطوریکه معتادان مواد مخدر به مواد مخدر معتاد می شوند. این شامل همان مناطق در مغز، همان انتقال دهنده های عصبی و بسیاری از علائم یکسان می باشد.
گاهی از اوقات میبینید که نمی توانید جلوی خوردن چیزی را در خـــودتان بگیرید، به آن اعتیاد غذایی گفته می شود. اعــتیاد غـذایـــی در شکل ها و انواع مختلف وجود دارد کـه میـتـواند به چاقی بیش از حد، دیابت، جوع و سایر بیماری های خطرناک منجر شود.
نتایج مطالعاتی از سال 2009، 2011، 2016، 2018 و 2019 نشان می دهند که غذاهای خوش طعم (یا به طور کلی همه غذاها) همان بخشی از مغز را تحریک می کنند که تحت تاثیر مواد مخدر قرار می گیرد.
هیپوکامپ(Hippocampus)، هسته دم دار (Caudate nucleus) و اینسولا (Insular) سه ناحیه مغز هستند که محققان آنها را در این مورد دخیل می دانند.
برای نمونه، غذاها و مواد مخدر منجر به ترشح هورمون هایی از جمله دوپامین و مواد افیونی درون زایی می شوند که بدن آنها را به طور طبیعی تولید می کند.
این هورمون ها بخشی از سامانه پاداش یا مسیر مزولیمبیک مغز هستند که عامل انگیزه، خواستن، میل و اشتیاق می باشند.
بعضی از مطالعات نشان می دهند که این امر به جای مصرف غذا باعث ایجاد اعتیاد به آن یا مشابه رفتار جستجوگر در افراد مبتلا به مصرف مواد خواهد شد.
از نظر تئوری می توان این رفتار را با پدیده حساسیت انگیزشی توضیح داد. طبق این پدیده به نظر می رسد افراد در صورت تحریک مرکز لذت مغز تمایل به خوردن چیزی خواهند داشت که حتی ممکن است آن را دوست نداشته باشند.
چای و قهوه حاوی کافئین است که یکی از محرکان اعتیاد آور سیستم عصبی به شمار می رود.
مصرف شکر زیاد، مکانیسم تولید گلوکز را در بدن مختل می کند. مهمترین منبع گلوکز در بدن کربوهیدرات ها هستند، به همین دلیل اگر کسی به مقدار زیاد از شکر استفاده کند، که یکی دیگر از منابع گلوکز است، بدن برای انرژی به شکر وابسته میشود.
شکلات حاوی تئوبرومین است—ماده ای شبیه به کافئین—همچنین حاوی فنتیلامین (PEA)، ماده ای که روی وضعیت روانی تاثیر می گذارد و شهوت جنسی را بالا می برد.
ترک برخی رفتارهای نادرست غذایی برای تمامی افراد، چه آنها که به مواد غذایی اعتیاد دارند، چه افراد مبتلا به اختلال خوردن و چه آنها که در صدد بهبود مواد مغذی مصرفی خود هستند موثر خواهد بود.
اگر به داشتن اختلال غذایی یا اعتیاد غذایی مشکوک هستید لازم است به پزشک مراجعه کنید.
در امریکا انجمن ملی اختلالات خوردن (NEDA) وجود دارد که افراد با آن ارتباط برقرار می کنند.
در ایران نیز برخی انجمن ها مانند انجمن پرخوران گمنام وجود دارد.
همچنین افرادی که تمایل به دریافت برنامه تغذیه ای دارند باید از متخصصان تغذیه کمک بگیرند. متخصص با استفاده از روش های درمانی در کنار توصیه های تغذیه ای به مدیریت سلامتی فرد کمک می کند.
نشانه های محیطی همچون بینایی، بویایی و شکل ظاهری مواد غذایی باعث کاهش هوس های غذایی خواهند شد.
به این ترتیب می توانید از روش های زیر برای ترک اعتیاد به غذا استفاده کنید:
از مقادیر کافی غذا برای هر وعده استفاده کنید و باقیمانده غذا را دور از چشم خود قرار دهید.
مواد غذایی سالم را جلوی چشم خود قرار دهید تا خود را تشویق به داشتن یک تغذیه سالم کنید.
به جای مواد غذایی فرآوری شده، مصرف مواد غذایی کامل و سبزیجات غیرنشاسته ای را افزایش دهید.
سعی کنید از بوفه های غذا خوری دور کنید یا به جای تمرکز روی غذاها، به جنبه های اجتماعی تعامل وگفتگو با دوستان تمرکز کنید.
مخصوصا، غذاهای “ناسالم” یا برانگیزاننده را از رژیم غذایی حذف کنید و حد و حدودهایی را مشخص نمایید تا مدیریت این غذاها به شیوهای سالمتر دوباره فراگرفته شود اگر کسی هنگام استرس درخوردن بستنی زیادهروی میکند، بهترین کار این است که بستنی در خانه نگهداری نشود حذف عامل وسوسه تا زمانیکه او دوباره به شیوهای متعادل بستنی بخورد، راهی قابل اعتماد است.
کسی که از رابطه ناسالم با غذا رنج میبرد میتواند با پیروی از یک برنامه غذایی و الگوهای نرمال خوردن، در مسیر درست ترک این اعتیاد قرار بگیرد این شیوه به فرد کمک میکند شرایط قابل اعتمادی برای غذا قائل شده و احساس رضایت کند، بنابراین نیاز روانی به خوردن پیدا نمیکند وقتی محرومیت فیزیکی از غذا وجود داشته باشد، ازدست دادن کنترل دربرابر غذا، وسوسهانگیزتر خواهد بود.
دلایل غلبه براین اعتیاد را مورد ملاحظه قرار دهید . مکانیسمهای پیروزیهای بهتر را شناسایی کرده تا بتوانید یادگیری راههای سالمتر غلبه بر احساسات را شروع کنید.
انتهای پیام/