به گزارش گروه فرهنگی یکتا پرس، ارمنستان، کشور کوهستانی کوچکی است که استقلال خود را در سال 1991 به دست آورد ، مردم ارمنستان کشور خود را "هایستان" می نامند که به معنی «سرزمین هایک ها» است؛ یک سوم جمعیت این کشور در پایتخت آن ، یعنی شهر ایروان متمرکز شده و 93% از کل جمعیت را ارمنی‌ها تشکیل میدهند اما روس‌ها ، کردها و یونانی‌ها نیز در میان آنها به چشم می‌خورند.
فرهنگ مردم ارمنستان
یکی از بهترین های فرهنگ عالی و ارزشمند ارمنی ها انسان دوستی و احترام به هم نوع است که یکی از اصلی ترین اصول اخلاقی ارمنی ها نیز می باشد و درگیری فیزیکی و جسارت تهاجمی در این جامعه کوچک و سالم جایی ندارد که البته در هر جامعه ای افرادی یافت می شوند که تحت فشارهای اقتصادی برای برون رفت خود از وضعیت بحران دست به اعمال ناشایست بزنند؛ ارمنی ها جشن‌های بسیاری دارند که بعضی از این جشن‌ها مذهبی و بعضی دیگر باستانی می باشند و ارامنه از دير باز دارای فرهنگ باستانی بوده اند و آثار علمی برجامانده نشان از فرهنگ كهن ارامنه در هزاران سال قبل دارد که فرهنگ و زبان ارمنی اركان حفظ هويت ملی آن ها در تاريخ پر فراز ونشيب انان بوده است و ارامنه از قدیم با علوم فلسفه ، رياضيات ، نجوم وپزشكی وشيمی اشنا بوده واثار ارزنده ای از خود بجا گذاشته اند؛ به خصوص بعد از قرن پنجم ميلادی با دستيابی به ترجمه آثار ايرانيان ويونانيان حركتی نو در ارامنه آغاز شد ، ارامنه در رشته های معماری ، كنده كاری ، نقاشی وموسيقی وتاتر پيشينه پرباری دارند قلعه ها ، معابد ، كليساها وديگر آثار باستانی موجودر در ارمنستان گويای علاقه مردم به اين هنرها است.
آداب ورسوم ارمنستان
تا قبل از ورود مسیحیت به ارمنستان ارامنه دارای اعیاد مختلفی بودند که مهمترین آن عید آغاز سال باستانی بود که ناواسارت نام داشت.
اعیاد دیگری نیز در این زمان مرسوم بود که عمدتا به پرستش الهه ها و بت ها اختصاص داشت و از معروفترین انها می توان به وارتاوار اشاره کرد که در اوایل تابستان برگزار می گردید و با وجود گذشت قرن ها و گرویدن ارامنه به دین مسیح هنوز در میان این ملت رواج دارد و ارامنه این عید را با پاشیدن آب به روی یکدیگر گرامی می دارند.
اعیاد ملی در ارمنستان
عید وارتانانک و عید روز فرهنگ از مهمترین آنهاست. عید وارتانک سالروز قیام ملی ارامنه به رهبری وارتان مامیکونیان و عید فرهنگ گرامیداشت سالروز ابداع الفبا و خط ارمنی توسط مسروپ ماشتوس می باشد.
از دیگر اعیاد ملی ارمنستان در حال حاضر می توان به گرامیداشت روز 25 سپتامبر که روز ملی ارمنستان می باشد اشاره کرد. در این روز مردم ارمنستان با شرکت در انتخاباتی به یاد ماندنی رای به استقلال ارمنستان از اتحاد جماهیر شوروی دادند.
روز مهم دیگر در میان ارامنه 28 ماه مه می باشد، در چنین روزی در 1918 ارامنه پس از قرن ها توانستند استقلال خود را باز یابند، استقلالی که چندان دوام نداشت.
جشن دِرِندِز (آتش افروزی)
این جشن از جشن‌های خاص اقوام آریایی است و میان ایرانیان به جشن سده شهرت دارد و ارمنیان پس از پذیرفتن مسیحیت این جشن را در قالب جشن‌های ارمنی درآوردند. در ارمنستان باستان برای آتش صفات زنانه و برای آب فروزه‌های مردانه قائل بودند.این جشن در ایران از زمان مادها تا پایان دوره صفوی برگزار می‌شد و این جشن در روز سیزدهم فوریه مصادف با بیست و چهارم بهمن ماه برگزار می‌شود که در این روز ارمنیان به کلیسا می‌روند و مقام روحانی پس از به جای آوردن مراسم مذهبی ویژه آن روز شمع روشنی را از محراب کلیسا برداشته به محوطه حیات کلیسا می‌رود و با آن شمع بوته‌هایی که برای آتش افروزی گردآمده می‌افروزد.
جشن ناواسارد
نخستین ماه سال در گاهشماری ارمنستان باستان ناواسارد نام داشت که به معنی سال نو است که در نخستین روز ماه ناواسارد جشن با شکوهی برپا می‌شد و همه مردم در این جشن شرکت می‌کردند و در روز عید پیکارهای ورزشی مانند دو، اسب سواری و ارابه‌رانی برگزار می‌شد که پهلوانان زورآزمایی می‌کردند و نوازندگان تازه‌ترین آهنگ‌های خود را می‌نواختند و برخی نیز به کبوترپرانی سرگرم می‌شدند و در روز جشن مردم با انواع چهره‌پوش‌ها روی خود را می‌پوشاندند چرا که ارمنیان باستان بر این باور بودند که نقاب ارواح پلید را گریزان می‌کند که امروزه جشن ناواسارد در جوامع ارمنی روز یازدهم اگوست برگزار می‌شود.
لباس سنتی
لباس مردان آنها ما بین لباس سنتی مردان ساکن خطه شمالی ایران و لباس مردان گرجی بوده است و نشان از سالهای نفوذ فرهنگ ایرانی در منطقه قفقاز دارد.
لباس زنان ارمنی که تحت عنوان داراز شناخته می شود نیز شبیه لباس های زنان سایر ملل ساکن در منطقه است و شامل لباس بلند و زردوزی شده و روسری به رنگهای شاد می باشد.
غذا های محلی ارمنستان
اکثر غذاهای سنتی بسیار شبیه به غذاهای سنتی ایرانی و ترکی بوده و به خوبی می توان تاثیر فرهنگ ایرانی را در پخت غذای ارامنه دید.
معروفترین غذاهای سنتی ارامنه عبارت از: خاش که تقریبا همان کله و پاچه ایرانی می باشد.
خاشلاما که از گوشت گوسفند درست می شود و زاوراپلاف که نوعی پلو است به جای برنج از بلغور تهیه می شود.
یکی از غذاهای معروف ارمنستان در حال حاضر کباب ماهی ایشخان می باشد این ماهی که از دریاچه سوان صید می شود و نژاد آن به علت صید بی رویه در حال انقراض است، یکی از لذیذترین ماهی های آب های شیرین بوده و طرفداران بسیاری در میان توریست هایی که از ارمنستان دیدن می کنند دارد.
انتهای پیام/
