به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، مرگ مغزی وضعیت بازگشت‌ناپذیر تمامی عملکردهای مغز است. این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که بیمار بدون کمک دستگاه‌ها و درمان‌های حمایتی (مثلا دستگاه تنفس مصنوعی) جان خود را از دست بدهد. در برخی موارد، بیمار مبتلا به مرگ مغزی ممکن است داوطلبِ اهدای عضو باشد.
این وضعیت، که گاهی با کما اشتباه گرفته می‌شود، یکی از معیارهای قطعی مرگ است. منتها کسی که در کماست، فاقد هوشیاری ولی هنوز زنده است. اگر فرد بیمار بدون درمان‌های حمایتی مثلا دستگاه تنفس مصنوعی نتواند به زندگی ادامه دهد، دچار مرگ مغز شده است.
تعريف تشريحي مرگ مغزي
آسيب و تخريب غير قابل جبران به نيمكره ها و ساقة مغز را مرگ مغزي گويند.
تعريف فيزيولوژيك مرگ مغزي
محو كامل تظاهرات فيزيولوژيك قشر خاكستري و هسته هاي قاعدة مغز و همچنين ساختمان مشبك و ساير اجزاء ساقة مغز به عنوان مرگ مغزي تلقي مي شود.
چرا مرگ مغزی اتفاق می‌افتد؟
در ادامه، برخی از علل مرگ مغز را عنوان می‌کنیم. منتها علت‌ها به همین موارد محدود نمی‌شود:
ضربه به مغز (مثلا آسیب شدید سر ناشی از تصادف وسیله نقلیه موتوری، اصابت گلوله، افتادن یا ضربه به سر)
آنوکسی یا کمبود اکسیژن (مثلا غرق‌شدن یا حمله قلبی)
آسیب عروق مغزی (مثلا سکته مغزی یا آنوریسم)
تومور مغزی
تفاوت مرگ مغزی و کما چیست؟
مرگ مغزی با سایر حالت‌های بیهوشی از جهات مختلفی متفاوت است؛ مثلا کما شبیه به خواب عمیق است، با این تفاوت که هیچ محرک خارجی نمی‌تواند مغز را بیدار و هوشیار کند. با این حال، فرد زنده است و بهبودی امکان‌پذیر است. این وضعیت اغلب با حالت نباتی پایدار یا زندگی نباتی اشتباه گرفته می‌شود. منتها این شرایط نیز یکسان نیستند. حالت زندگی نباتی به این معنی است که فرد عملکردهای قسمتی بزرگی از مغز یعنی مخ را از دست داده است؛ اما ساقه مغز آسیب ندیده است و همچنان به عملکردهای ضروری مانند ضربان قلب و تنفس ادامه می‌دهد.
علایم مرگ مغزی
بیمار مرگ مغزی، صحبت نمی کند، نمی بیند، به هیچ یک از تحریکات خارجی پاسخی نمی دهد و بدون استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی قادر به تنفس نخواهد بود.
در مرگ مغزی، خونرسانی به مغز متوقف شده، اكسیژن رسانی به آن انجام نمی گیرد. مغز تمام کارکرد خود را از دست می دهد و دچار تخریب غیر قابل برگشت می گردد. اگرچه پس از مرگ مغزی اعضای دیگر از جمله قلب، کبد و کلیه ها هنوز دارای عملکرد هستند، بتدریج در طی چند روز آینده، از کار خواهند افتاد.
تست های تشخیصی مرگ مغزی
برای اعلام مرگ مغزی، تعدادی شرط وجود دارد که باید محرز شود. به‌طور خلاصه برای اعلام مرگ مغز:
کما باید دارای علتی شناخته‌شده و غیرقابل‌برگشت باشد.
فرد نباید هیچ‌گونه رفلکس ساقه مغز داشته باشد.
فرد هیچ عملکرد تنفسی نداشته باشد.
برای اعلام مرگ مغزی هر سه شرط باید رعایت شود.
مرگ مغزی به چه معناست؟
وقتی فردی دچار مرگ مغزی شود، یعنی مغز او دیگر هیچ فعالیتی ندارد و هرگز دوباره به حالت قبل برنمی‌گردد. سایر اندام‌های بدن (مثلا قلب، کلیه و ریه) اگر دستگاه تنفس مصنوعی به بیمار متصل باشد، برای مدتی کار می‌کنند. منتها وقتی این وضعیت در فردی تشخیص داده شود، به این معناست که از دنیا رفته است.
آیا موردی وجود دارد که فرد دچار مرگ مغزی به زندگی برگردد؟
خیر. گاهی غالب مردم این وضعیت را با کما یکسان فرض می‌کنند و تصور می‌کنند با گذر زمان یا با درمان، فرد دوباره به زندگی برمی‌گردد. منتها این وضعیت مساوی مرگ است و هیچ بازگشتی ندارد.
انتهای پیام/
