به گزارش یکتاپرس امروزه اشخاص بسیاری از روزگار و بی وفایی آدم های آن ناراحت و گله می کنند و تجربه های بسیاری از بی وفا بودن اطرافیان خود داشته اند، به همین علت کام آن ها تلخ است و نسبت به دیگران بدبین شده اند. چنانچه شما هم جزو این افراد هستید می توانید در این مطلب انواع شعر درباره بی وفایی را آورده ایم، با خواندن آن ها قدری از ناراحتی خود را کم کنید.
دلم را مبتلایت کرده بودم
خودم را خاک پایت کرده بودم
ندانستم بی وفا هستی
وگرنه همان اول رهایت کرده بودم
گناهم باور این روزگار بود
فریبی را که خوردم بی گناه بود
ولی جرم من از دست دلم بود
که هرجا پا گذاشتم بی وفا بود
بیچاره ام خسته ام چشم انتظارم
توی این پس کوچه ها تنها نذارم
نیستی از تاریکی شبها میترسم
بی وفا دارم توی سرما میلرزم
گناهم باور این روزگار بود
فریبی را که خوردم بی گناه بود
ولی جرم من از دست دلم بود
که هرجا پا گذاشتم بی وفا بود
بی وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا
نوش‌داروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چرا
چه داروی تلخی است،
وفاداری به خائن
صداقت با دروغگو
و مهربانی با سنگدل …
حرف می زنی اما تلخ
محبت می کنی ولی سرد
چه اجباری است دوست داشتن من ؟
گریه هایم بی صداست عشق من بی انتهاست
اگر یار مرا دیدی به خلوت
بگو ای بی‌وفا ای بیمروت
گریبانم ز دستت چاک چاکو
نخواهم دوخت تا روز قیامت
بابا طاهر عریان
خداوندا چه سخت است این جدایی
چه تلخ است این شراب بی وفایی
بی وفایی کن وفایت می کنند
با وفا باشی خیانت می کنند
مهربانی گرچه آیینه ی خوشیست
مهربان باشی رهایت می کنند
شعر کوتاه در مورد بی وفایی
او ز من رنجیده است
آن دو چشم نکته بین و نکته گیر
در من آخر نکته ای بد دیده است
من چه می دانم که او
با چه مقیاسی مرا سنجیده است
من همان هستم که بودم ، شاید او
چون مرا دیوانه ی خود دیده است
بی وفایی می کند بلکه من
دور از دیدار او عاقل شوم
او نمی داند که من ، دوست می دارم جنون عشق را
من نمی خواهم که حتی لحظه ای
لحظه ای از یاد او غافل شوم…
آمدی دیوانه ام کردی و رفتی بی وفا
با غمت هم خانه ام کردی و رفتی بی وفا
مثل شمعی بودی و با یاد خود ای نازنین
تا ابد پروانه ام کردی و رفتی بی وفا
انتهای پیام/
