به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس، مطالعه های زیادی در دهه اخیر ثابت کرده است که ورزش های مادر با شدت 70 درصد از حداکثر توانایی به خوبی توسط جنین تحمل می شود. خیلی از تغییرهای فیزولوژیک اوایل حاملگی مانند افزایش حجم خون و افزایش تعداد تنفس همراه با آلکالوز(افزایش سطح بی کربنات مایع خارج سلولی و قرار گرفتن PH خون در محدوده قلیایی؛ بالاتر از ۷/۸) برای ورزش مادران باردار مفید است. اغلب مشاهده شده برخی از خانم های حامله در مسابقه تنیس یا ماراتون و ... شرکت کرده و مشکلی نداشته اند. گزارش منتشر شده ای در رابطه با به خطر افتادن جنین در هنگام ورزش مادران وجود ندارد و به جز در موارد استثنایی، ورزش منظم را باید جزو سالم یک حاملگی طبیعی تلقی کرد. البته در طی حاملگی ممکن است مسایلی پیش آید که ورزش را به طور نسبی یا مطلق ممنوع کند؛ افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی، عفونی حاد، حاملگی های چند قلو، بی کفایتی دهانه رحم، رشد ناکافی جنین، فشارخون اولیه، مسمومیت حاملگی، خونریزی رحمی و پارگی کیسه آب از انجام ورزش در دوران حاملگی از ممنوعیت مطلق اما بیماران تیروئیدی، دیابت و بی فعالیتی قبلی از ممنوعیت نسبی برخوردار هستند.
همچنین انجام فعالیت های زیر برای ورزش در حاملگی توصیه می شود:
-با شرح حال و معاینه باید مشخص کنیم که آیا خطر مشخصی برای شرکت در ورزش وجود دارد یا خیر.
-معاینه های دقیق در طول حاملگی از نظر افزایش وزن و اندازه جنین باید انجام شود تا اگر مشکلی هست، مشخص شود.
-ورزش باید با توجه به توانایی هوازی صورت گیرد.
-ورزش ها کوتاه مدت و منظم باشد.
-در محیط گرم صورت نگیرد.
-دوره گرم کردن و سرد شدن را رعایت کنند.
-از حبس نفس و زور زدن (مانوروالسالوا) و ورزش هایی در حالت به پشت خوابیده پرهیز کنید تا برگشت وریدی به خوبی انجام شود.
-فرد باید در طی ورزش کردن راحت باشد و ضربان قلبش بیش از 140 نشود.
* دکتر حسین فراهینی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، رییس بخش آموزشی ارتوپدی بیمارستان رسول اکرم(ص)، رییس پیشین فدراسیون پزشکی
